Written by ခိုင္စုိးလင္း(မန္းတကၠသိုလ္)    Friday, 07 September 2012 17:42

ငယ္စဥ္ကတည္းက ပညာအရာမွာ ကုတ္ကုတ္ကပ္ကပ္ ႀကိဳးစားရွာေဖြ ဆည္းပူးလုိစိတ္ ရွိျခင္း၊ ရဟန္းဘ၀မွာလည္း ေပ်ာ္ပုိက္ႏွစ္သက္ေမြ႔ေလ်ာ္ၿပီး ျမင္ေတြ႔ႀကဳံရသမွ်ကုိ သည္းခံ ႏိုင္စြမ္းရည္ရွိျခင္းစတဲ့ အဆင့္အတန္းျမင့္မားတဲ့ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးေတြနဲ႔အတူ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ပထမဦးစြာလႈပ္ရွားလႈံေဆာာ္ၿပီး ကုိယ္က်ိဳးစြန္႔အနစ္နာခံခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရးရဖုိ႔ ႏိုင္ငံသားေတြရဲ့အေတြးအေခၚ၊ အျမင္ကုိ ျပင္ဆင္လာႏိုင္ေအာင္ ႏုိင္ငံေရး အေတြးအေခၚ မ်ိဳးေစ့ခ်ေပးခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ရခုိင္တုိင္းရင္းသား ဆရာေတာ္ အသွ်င္္ ဦးဥတၱမပ်ံလြန္ေတာ္မူရွာတဲ့ (၇၃)ႏွစ္ေျမာက္တဲ့ စက္တင္ဘာလ(၉)ရက္ေန႔ ေရာက္လာပါေတာ့မယ္။
ဆရာေတာ္ဟာ ရခုိင္တိုင္းရင္းသားတစ္ဦးျဖစ္ေပမယ့္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ခါ အင္မတန္နက္႐ႈိင္းတဲ့ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓါတ္လုိ႔ေျပာရမယ့္ မိမိလူမ်ိဳး၊ ေဒသစြဲမရွိဘဲ ျပဳမူ ေျပာဆုိတတ္သူျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးတရားေဟာ စင္ျမင့္ေပၚေဟာေျပာတဲ့အခါ သူ႔ကုိယ္ သူ ဗမာလူမ်ိဳး(ဗမာႏိုင္ငံသား)လုိ႔ ခံယူေဟာေျပာေလ့ရွိခဲ့ပါတယ္။ တစ္ေန႔မွာ ကလကတၱား သုိ႔ ေခတၱေရာက္ေနခုိက္ ရန္ကုန္ကေၾကးနန္းစာတစ္ေစာင္ကုိင္ၿပီး ရႊင္တၿပဳံးၿပဳံးျဖစ္ေနတဲ့ ဆရာေတာ္ကုိ ဒါယိကာမတစ္ဦးက ဘာေၾကာင့္ရယ္ေမာေနတာပါလဲဘုရားလုိ႔ ေလွ်ာက္တဲ့ အခါ ဒါယကာမႀကီး ဒီတစ္ခါေတာ့ က်ဳပ္ကုိက်ဳပ္ေသေပ်ာ္ပါၿပီလုိ႔ ၀မ္းသာအားရရွိတာနဲ႔ ၿပံဳးလာတာဘဲလုိ႔ ျပန္မိန္႔သတဲ့။ အဲ့ဒီဒါယကာမကဘဲ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဟုထပ္ေလွ်ာက္ရာ ငါတုိ႔ဗမာလူမ်ိဳးေတြ လူနဲ႔သူနဲ႔တူလာၿပီ။ လူစိတ္ရွိလာၾကၿပီ။ ဒီလုိလူစိတ္ရွိလာလုိ႔ ငါ၀မ္းသာ လာတာဘဲလုိ႔ ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ ဒကာမက အရင္ကေတာ့ ဗမာေတြ လူစိတ္မရွိ ေခြးစိတ္ရွိေနသလားဘုရားလုိ႔ ထပ္ေလွ်ာက္ျပန္ရာ ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ ဆရာေတာ္က လူစိတ္ရွိတယ္ဆုိတာက ဒီလုိေလ။ လူဟာလူ၊ အခြင့္အေရးဆုိတာ အခြင့္အေရးဘဲ။ အခြင့္ အေရးဆုိတာဘာလဲဆုိတာ နားလည္လာၾကတယ္။ ကုိယ့္အခြင့္အေရးကုိယ္သိၿပီး မရရ ေအာင္ ႀကိဳးစားတတ္လာရင္ ဒါဟာလူစိတ္ရွိလာတယ္လုိ႔ ဦးဇင္းဆုိလုိတာဘဲ။ ေဟာအခု ရန္ကုန္မွာ ေကာလိပ္ေက်ာင္းေတြကစၿပီး အဂၤလိပ္ေက်ာင္းေတြက သင္ေပးတဲ့ပညာေရးကို မေက်နပ္လုိ႔ သပိတ္ေမွာက္ကုန္ၾကၿပီတဲ့။ ရန္ကုန္ကေနၿပီး ဦးဇင္းဆီအႀကံဥာဏ္ေတြ ယူခ်င္လုိ႔တဲ့။ ဗမာေတြ ဒီလုိစိတ္၀င္စားလာၾကဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး ဦးဇင္းႀကိဳးစားေနတာ အခုေတာ့ ႀကိဳးစားရက်ိဳးနပ္ၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ဦးဇင္းေသေပ်ာ္ၿပီလုိ႔ေျပာတာ ဆုိၿပီး အက်ယ္တ၀င့္ မိန္႔ၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဆရာေတာ္ဟာ အဲ့ဒီေခတ္ကာလကတည္းက ဒီမုိကေရစီဆုိတဲ့ စကားလုံးရဲ့ အနက္ အဓိပၸါယ္ကုိႏွစ္ၿခိဳက္ကာ သူကုိယ္တုိင္ သေဘာေပါက္သေလာက္ပင္ ၀ံသာႏုအမ်ိဳးသား ေတြကုိလည္း သေဘာေပါက္ နားလည္ေစလုိလွတဲ့အတြက္ ဂ်ဳဗလီကြန္ဖရင့္ မိန္႔ခြန္းရွည္ ေျပာၿပီး ႏုိးဆြခဲ့ပါတယ္။ (၂၁)ဦးလူႀကီးစုလုိ႔ေခၚတဲ့ ဦးဘေဖကေန ေက်ာက္ဆည္ဦးစိန္ဘ အထိ ဗမာတုိင္းရင္းသားစစ္စစ္ေတြၾကား ရခုိင္တုိင္းရင္းသား ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးအေနနဲ႔ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓါတ္ အေျခတည္လွ်က္ ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးအတြက္ အက်ဥး္ခ်ခံ၊ အနစ္နာခံၿပီး မေၾကာက္မရြံံ ေနာက္မတြန္႔ဘဲ ႏိုင္ငံေရးေဟာေျပာပြဲေတြ ဆင္ႏႊဲခဲ့႐ံုမွ် အေရးပုိင္ေတြကုိ ဒူးတုန္ေအာင္ေၾကာက္လန္႔ ေနၾကရတဲ့အခ်ိန္အခါမွာ ဘုရင္ခံ ဆာရယ္ဂ်ီနယ္ဂရက္ေဒါက္ကုိ ဗမာျပည္ကထြက္သြားဖို႔ ေမာင္းထုတ္ရဲခဲ့တဲ့ အာဇာနည္ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးလည္းျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာေတာ္က ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၾကတဲ့အခါမွာ ငါသာမွန္တယ္။ ငါ့ထက္ေတာ္တဲ့သူမရွိဆုိၿပီး မိမိကုိယ္ကုိအထင္ေရာက္ေနရင္ ဘယ္သူမဆုိ မွားယြင္းႏိုင္တယ္ဆုိတာ ျငင္းႏိုင္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ စစ္ေဆးၾကည့္ရင္ ဒီမုိကေရစီအစစ္အမွန္ကုိ လုိက္နာ က်င့္သုံးလုိရင္ ငါအမွန္ဆုိတဲ့၀ါဒကုိ ဖယ္ၾကဥ္ရမယ္။ ငါသာအမွန္ဆိုက အတုိ္က္ခံဘက္မွ ဂိုဏ္းတစ္ခုကို မုခ်အလြဲထင္ၿပီး လုိလားေနႏိုင္မယ္မဟုတ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမုိကေရစီစစ္စစ္ကုိ လုိေလ သမာသမတ္က်တဲ့ အတိုက္အခံဂိုဏ္းေကာင္း (ပါတီေကာင္း)ရွိဖုိ႔ လုိအပ္ေၾကာင္းနဲ႔ တကယ့္တကယ္ ဒီမုိကေရစီအစစ္ ဥေရာပႏိုင္ငံ (အဂၤလိပ္)ဆုိရင္ နန္းရင္း၀န္ခ်ာခ်ီနဲ႔ အတုိက္ခံအက္တလီတုိ႔ စစ္တုိက္ခ်ိန္မဟုတ္ရင္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စကားစစ္ ထုိးၿပီး ႏိုင္ငံေရးအေတြးအျမင္ ဖလွယ္တတ္ၾကသလဲ။ ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ စစ္ဆင္ႏႊဲ ၾကရေတာ့မယ္ဆုိရင္ ငါးေခြးလွ်ာလုိ တစ္ေကာင္နဲ႔တစ္ေကာင္ ခြဲမရေအာင္ ပူးကပ္ေနတတ္ ၾကေၾကာင္း ဒီနည္းသာလွ်င္ ဒီမုိကေရစီစံနစ္ရဲ့ အႏွစ္သာရကို မိမိနဲ႔တကြ မိမိအမ်ိဳးကုိပါ (မိမိႏိုင္ငံနဲ႔လူမ်ိဳးကိုပါ) ခံစားႏိုင္ခြင့္ ရွိလာမွာျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္သားဖြယ္ရာ ဆုိမိန္႔ခဲ့တာကုိ ၾကည့္ရင္ ေက်းဇူးရွင္ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမရဲ့ ဒီမုိကေရစီအေတြးအျမင္လုိ႔ေျပာရင္ အခု ေခတ္နဲ႔ဆီေလ်ာ္ေနေသးတာကုိ ေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါေၾကာင္း ဆရာေတာ္ ဘ၀နတ္ထံပ်ံလြန္ ေတာ္မူခဲ့တဲ့ (၇၃)ႏွစ္ေျမာက္ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ဂုဏ္ယူေရးသားလုိက္ပါရေစ။ ။
ခိုင္စုိးလင္း(မန္းတကၠသိုလ္)
ကုိးကားစာအုပ္ ။ ဗမာ့ေခတ္ဦးဘရင္ေရး"ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ(လြတ္လပ္ေရးစိတ္ဓါတ္မ်ိဳးေစ့ခ်ခဲ့သူ)"စာအုပ္      ARAKAN TIMES