Saturday, February 23, 2013
ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ MYSICO ကုမၸဏီမွ ေနပူေတာင္ (မာဘယ္လ္) ေက်ာက္အား ၂၅ ႏွစ္ထုတ္ယူမည္
|
ရခုိင္ျပည္
ေတာင္ကုတ္ၿမိဳ႕မွ ၂၉ မိုင္၊ ၄ ဖာလံုခန္႔အကြာ၊ ရခိုင္႐ိုးမ ေတာင္ေပၚရွိ
ေနပူေတာင္မွ အလွဆင္ (မာဘယ္လ္) ေက်ာက္မ်ားအား ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ (MYSICO)
ကုမၸဏီမွ ၂၅ ႏွစ္ထုတ္ယူမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။MYSICO ကုမၸဏီ၏ ေက်ာက္ထုတ္လုပ္ေရးစီမံကိန္းအား ျမန္မာ့ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈေကာ္မရွင္၏ လုပ္ငန္းလိုင္စင္ရရွိထားခဲ့ရာ ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွစတင္ကာ လုပ္ငန္း စတင္ခဲ့ၿပီး ျမန္ဆန္စြာ လုပ္ကုိင္ႏိုင္ရန္အတြက္ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံမွသံအမတ္ Mr.NChu Cong Phung၊ MYSICO ကုမၸဏီ မန္ေနဂ်င္း ဒါ႐ုိက္တာ Mr. Ngagen Cong Kun တုိ႔မွာ ရခိုင္ျပည္နယ္အစိုးရႏွင္႔ ဇန္နဝါရီလ (၂၈) ရက္ေန႔ က ေဆြးေႏြးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလတြင္ ပထမတန္းစားကုန္ပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္ႏိုင္ရန္ႏွင္႔ ထုတ္ကုန္မ်ားကို ျပည္ပသို႔တင္ပို႔ႏိုင္သည္႔ အဆင့္အထိ လုပ္ေဆာင္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း သိရသည္။
ေတာင္ကုတ္ၿမိဳ႕မွ ဆရာ ဦးျမင့္ေဆြေမာင္မွ ေနပူေတာင္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး " ဒီေတာင္က ေနပူခံတဲ့ေတာင္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေဒသခံေတြက ေနပူေတာင္လို႔ေခၚတာျဖစ္တယ္၊ ၁၉၇၀ ခန္႔က ေနပူေတာင္ေက်ာက္ကို မိုင္းခြဲၿပီး ရခိုင္႐ိုးမလမ္းႀကီးကို လမ္းခင္းတာေတြ၊ ရန္ကုန္တိုင္းျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အေဆာက္အဦးေဆာက္လုပ္တဲ့အခါ အမိုး၊ အမိုးအကာေတြအျဖစ္ အသံုးျပဳခဲ့ေသးတယ္၊ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ခန္႔က ထုတ္ေ၀တဲ့ ဗိုလ္တေထာင္သတင္းစာမွာ ျပည္ခ႐ိုင္ ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕အပိုင္၊ မိုင္ (၇၀) အကြာတြင္ ေဒၚလာကုေဋ (၉၀၀) တန္ဖိုးရွိေသာ Marble ေက်ာက္ေဆာင္ႀကီး ေတြ႔ရွိ ဆိုၿပီး ေဖာ္ျပပါရွိခဲ့တယ္ " ဟု ေျပာသည္။
အမွတ္(၁) စက္မႈ ဝန္ႀကီးဌာနမွ စက္႐ံုအား ပထမတြင္ လိြဳင္ေကာ္၌ တည္ေဆာက္ရာ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး ကုန္က်မႈမ်ားလြန္းသည့္အတြက္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အုပ္ခ်စ္ပင္အား ၾကားခစန္းအျဖစ္္ထားရွိၿပီး တညင္တြင္ ေက်ာက္ျပားစက္႐ံုတည္ေဆာက္ကာ အႏွစ္သံုးဆယ္ခန္႔ ထုတ္လုပ္ေရာက္ခ်ခဲ့ၿပီး ေက်ာက္ထုတ္လုပ္မႈ ရပ္ဆိုင္းထားသည္မွာ (၇) ခန္႔ရွိေနေၾကာင္း ယခင္က ေနပူေတာင္ေက်ာက္ထုတ္ရာတြင္ လုပ္ကိုင္ခဲ့သူ ေဒသခံတစ္ဦး၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။
ေနပူေတာင္ ေက်ာက္မွာ အေအးဓါတ္ရွိ၍ ယခင္က ေဒသေခၚအေ၀ၚမွာ ေနပူခံေတာင္ျဖစ္ၿပီး အေရာင္မွာ အညိုေရာင္၊ အျဖဴေရာင္၊ အုန္းခြ႔ံေရာင္၊ နီညိဳေရာင္ စသည္ျဖင့္ အေရာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ႔ရွိရသည္။
ေနပူေတာင္မွာ ပင္လယ္ေရျပင္မွ ၂၂၂၃ ေပျမင့္ၿပီး ေက်ာက္ေတာင္ အျမင့္ေပ ၃၀၀ ခန္႔၊ ေတာင္ပတ္လည္မွာ (၅) မိုင္ခန္႔ရွိၿပီး အဆိုပါေက်ာက္ေဆာင္ႀကီး အျပင္ေဘးဘက္ခ်ိဳးေျမာက္ႀကီးတြင္လည္း Marble ေက်ာက္ေဆာင္တန္းႀကီးမ်ား လည္း ရွိေနေသးၿပီး ေတာင္၏ သက္တမ္း ၇၅ သန္းေက်ာ္ရွိေၾကာင္းသိရသည္။ ARAKAN TIMES
ပဥၥမ အၾကိမ္ေျမာက္ ရခိုင္ရိုးရာ ရထားဆြဲပြဲ စစ္ေတြျမိဳ႕တြင္ စတင္
ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ရိုးရာအစဥ္အလာမပ်က္ က်င္းပေလ့ရွိသည့္ ရခိုင္ရိုးရာ ရထားဆြဲပြဲကို စစ္ေတြျမိဳ႕လယ္ရွိ ၀ကၤဘာကြင္းတြင္ ယေန႕စတင္ က်င္းပေၾကာင္း သတင္း ရရွိသည္။
ရခိုင္ရိုးရာ စစ္ေတြ ျမိဳ႕လံုးကြ်တ္ ရထားဆြဲပြဲကို ယေန႕ ညေနပိုင္းက အဆိုေတာ္ ဦးေမာင္သိန္းမွ ရတု ရြတ္ဆို ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့ျပီး ရခိုင္ျပည္နယ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ဦးလွေမာင္တင္အပါအ၀င္ တျခားအစိုးရ တာ၀န္ရွိသူမ်ား လည္း တက္ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
ရခိုင္ရိုးရာ ရထားဆြဲပြဲ ျဖစ္ေပၚလာပံုအေၾကာင္းကို စာေရးဆရာ စစ္ေတြညိဳသန္႕က ယခုကဲ့သို႕ေျပာသည္။
“ ရထားဆြဲပြဲ စတင္ျဖစ္လာရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ႏွစ္မ်ိဳး ေတြ႕ရပါတယ္။ ပထမတခ်က္က ေတာ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕မိခင္ မယ္ေတာ္မာယာဟာ ကပိလ၀တ္နဲ႕ ေဒ၀ဒဟ ႏွစ္ျပည္ေထာင္ ၾကားမွာ နတ္ရြာစံတဲ့အ တြက္ေၾကာင့္ ဇာတိျဖစ္တဲ့ ေဒ၀ဒဟနဲ႕ သုေဒၶါဒနမင္းၾကီးရဲ႕ ကပိလ၀တ္ တို႕က မယ္ေတာ္မယာ အေလာင္းကို သျဂၤိဳလ္ဖို႕အတြက္ ရထားမွာ တင္ျပီး လုရာကေန ရထားဆြဲပြဲ ျဖစ္ေပၚ လာတယ္ဆိုျပီး ဗုဒၶ၀င္ကို အေျချခံျပီး တခ်ိဳ႕က ယူဆၾကပါတယ္။”
သို႕ေသာ္လည္း တခ်ိဳ႕က ေျမာက္ဦးေခတ္ ရခိုင္မ်ိဳးခ်စ္ အာဇာနည္ၾကီး အရွင္ျမ၀ါကို အမွီျပဳျပီး ေပၚေပါက္ လာေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကသည္ဟု ဆရာ ညိဳသန္႕က ဆိုသည္။
“ ေျမာက္ဦးေခတ္ မင္္းဗာဘုရင္ လက္ထက္မွာ အမတ္ပညာရွိၾကီး ဦးျမ၀ါဆိုတာ ရွိခဲ့တယ္။ သူက တိုင္းျပည္ အနာဂတ္ ကို တြက္ခ်က္ျပီး အသက္ စြန္႕ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ သူက သူတတ္ထားတဲ့ ေဗဒင္ နကၡတ ပညာအရ သူ႕ကို သူေသတဲ့ ေနရာမွာ ျမႈပ္ႏွံဖို႕ မွာၾကားခဲ့ျပီး နန္းလယ္တိုင္မွာ အူကို ပတ္ျပီး ေနာက္ဆုတ္ေနာက္ဆုတ္ သြားတဲ့အခါ နိမ့္ညံ့တဲ့ ေနရာ တစ္ခုမွာ အူဆံုးျပီး ေသဆံုးသြားတယ္။ ဒါကို ဘုရင္က သူ႕ဆရာကို နိမ့္က်တဲ့ ေနရာမွာ မျမႈပ္ႏွံလိုဘူး။ ျပည္သူေတြက ဦးျမ၀ါ မွာၾကားတဲဲ့ အတိုင္း ေနရာ မေျပာင္းဘဲ သူေသတဲ့ ေနရာမွာဘဲ ျမဳပ္ႏွံလိုတယ္။ မင္္းနဲ႕ ျပည္သူ အျငင္းပြားၾကရာကေန ျပည္သူနဲ႕ဘုရင့္ဘက္ေတာ္သားေတြက အရွင္ ျမ၀ါအေလာင္းကို ရထားမွာတင္ျပီး တစ္ဘက္နဲ႕ တစ္ဘက္ အျပိဳင္ဆြဲၾကရာကေန ရထားပြဲ ျဖစ္လာ တယ္ဆိုျပီး အယူရွိၾကပါတယ္” ဟု ရထားဆြဲပြဲ စတင္ ျဖစ္ေပၚလာပံုႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဆရာညိဳသန္႕က ေျပာသည္။
တခ်ိဳ႕ရခိုင္လူၾကီးမ်ားကလည္း ရထားပြဲက်င္းပျခင္းအားျဖင့္ မိုးေလ၀ါသ ေကာင္းမြန္ျပီး တိုင္းျပည္ျငိမ္းခ်မ္းကာ စိုက္ပ်ိဳး သီးႏွံမ်ား ျဖစ္ထြန္းသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။
ရခိုင္ရိုးရာ ရထားဆြဲပြဲကို ရခိုင္အမ်ိဳးသားမ်ားက ခ်မ္းေအးေသာ တပို႕တြဲလ (ကုန္ရာသီ) တြင္ က်င့္ပေလ့ရွိ သည္။
ယေန႕စတင္သည့္ စစ္ေတြ ရထားဆြဲပြဲတြင္ ျမိဳ႕သူၾကီး ရပ္ကြက္ႏွင့္ ေဘာက္သီးစုရပ္ကြက္၊ ရြာၾကီးေျမာက္ႏွင့္ ရူပ ေျမာက္၊ စက္ရံုစုႏွင့္တျခား ရပ္ကြက္ တခုတို႕ အျပိဳင္ ဆြဲခဲ့ၾကျပီး မနက္ဖန္တြင္ က်န္ရပ္ကြက္မ်ား အျပိဳင္အဆိုင္ ဆြဲၾကမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ယန႕ျပိဳင္ပြဲတြင္ အႏိုင္ရသည့္ အသင္းကို က်ပ္ေငြ တစ္သိန္းနွင့္ ရံႈးသည့္အသင္းကို က်ပ္ေငြ ၇ ေသာင္းစီ က်င္းပေရးေကာ္မီတီမွ ဆု ခ်ီးျမွင့္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
“ ဒီမွာ ညမထြက္ရ အမိန္႕ရွိတဲ့ အတြက္ ည ၆ နာရီကေန ၉ နာရီမွာအျပီး ဆိုျပီး သတ္မွတ္ထား
စစ္ေတြျမိဳ႕၏ အေျခအေနမွာ မတည္ျငိမ္ေသးသျဖင့္ ရထားပြဲေတာ္ကို ယခင္ႏွစ္ မ်ားကဲ့သို႕ ညဥ္႕နက္ခ်ိန္ထိ က်င္းပျခင္း မျပဳပဲ ေစာေစာစီးစီး ျပီးစီးေအာင္ က်င္းပၾကသည္ဟု ဆိုသည္။
ျပိဳင္ပြဲကိုလည္း အျမန္ ျပီးစီးေအာင္ ႐ံႈးထြက္စနစ္ျဖင့္ စီစဥ္ထားသည္ဟု ဆိုသည္။
ရိုးရာရထားဆြဲမွာ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ေမာင္ေတာျမိဳ႕မွအပ တျခားျမိဳ႕မ်ားတြင္ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ခန္႕ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေပ်ာက္ကြယ္ေနခဲ့ျပီး ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ စစ္ေတြျမိဳ႕မိဇံရပ္ကြက္မွ စတင္ ျပန္လည္ က်င္းပခဲ့သည္။
ယခုအခါ စစ္ေတြျမိဳ႕တြင္ က်င္းပသည္မွာ ပဥၥမအၾကိမ္ေျမာက္ရွိျပီ ျဖစ္သည္။
ယခု ျပဳလုပ္ေနေသာ ရိုးရာ ရထားဆြဲပြဲကို ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂၃ ရက္ေန႕မွ ၂၅ ရက္ေန႕ (တပို႕တြဲလျပည့္ေန႕) အထိ သံုးရက္တိုင္တိုင္က်င္းပ မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ NARINJARA
Friday, February 22, 2013
ဘဂၤါလီ၊ ဝါဟာဘီ ႏွင့္ တံခါးဖ်က္ဝင္သူမ်ား
လတ္တေလာ ရခိုင္ျပည္မွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျပႆနာေတြကို ခိုးဝင္လာတဲ့
ဘဂၤါလီေတြနဲ႔ ရခိုင္တုိင္းရင္းသားေတြၾကား ပဋိပကၡ အျဖစ္ အားလံုးလိုလိုက
သတ္မွတ္ထားေပမဲ့ ခိုးဝင္လာသူေတြဟာ ဘဂၤါလီအစစ္မဟုတ္ဘဲ ဘဂၤါလီမ်ဳိးႏြယ္ဝင္
စစ္တ ေကာင္းသားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘဂၤါလီလူမ်ဳိးေတြဟာ အိႏၵိယႏိုင္ငံ အေနာက္ဘဂၤလားျပည္နယ္နဲ႔
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံတို႔မွာ အဓိကေနၾကပါတယ္။ အဂၤ လိပ္ ကိုလိုနီေခတ္မွာ
ဒီႏွစ္နယ္ကို တေပါင္းတည္း ဘဂၤလားျပည္နယ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၿပီး ၁၉၄၇ ခု
အိႏၵိယလြတ္လပ္ ေရးေၾကညာေတာ့မွ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ ဘဂၤါလီမ်ားတဲ့ အေနာက္ဘဂၤလားနဲ႔
ႀတိပူရတို႔ဟာ အိႏၵိယဘက္ျခမ္းက ျပည္နယ္ ႏွစ္ခု ျဖစ္သြားၿပီး
အစၥလမ္ဘာသာဝင္မ်ားတဲ့ အေရွ႕ဘဂၤလားက အေရွ႕ပါကစၥတန္ျဖစ္သြားပါတယ္။ အေရွ႕ပါကစၥ
တန္ ဟာ ၁၉၇၁ ခုမွာ လြတ္လပ္တဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ ျဖစ္လာပါတယ္။
တကမာၻလံုးမွာ ဘဂၤါလီလူမ်ဳိးဦးေရ သန္း ၃၀၀ ရွိၿပီး
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံမွာ ၁၅၆ သန္း၊ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ သန္း ၇၀၊ ပါကစၥ တန္၊
ၿဗိတိန္၊ မေလးရွားနဲ႔ အာရပ္ႏိုင္ငံေတြမွာလဲ အေတာ္မ်ားမ်ားရွိၾကပါတယ္။
ဟန္တ႐ုတ္လူမ်ဳိးၿပီးရင္ ဘဂၤါလီ လူမ်ဳိး ဟာ ကမာၻမွာ ဒုတိယ
လူဦးေရအမ်ားဆံုးလူမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဂၤါလီလူမ်ဳိးအားလံုးရဲ႕ ၅၀% ဟာ
မြတ္ဆလင္ေတြ ျဖစ္ၿပီး ၄၈% ကေတာ့ ဟိႏၵဴေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶဘုရားရွင္လက္ထက္နဲ႔ အေသာကမင္းႀကီးလက္ထက္မွာ ဘဂၤလားေဒသဟာ မဂဓတိုင္းထဲ
ပါခဲ့ပါတယ္။
ဘဂၤါလီလူမ်ဳိးေတြထဲက ထင္ရွားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊
စာေပအႏုပညာရွင္ေတြ၊ သိပၸံပညာရွင္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထြက္ခဲ့ၿပီး
အဓိကအားျဖင့္ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ဘဂၤါလီေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အာရွတိုက္က
ပထမဆံုးႏိုဘယ္ဆုရတဲ့ ကဗ်ာ ဆရာႀကီး ရာဘင္ျဒာနတ္သ္တဂိုး၊ ကမာၻေက်ာ္
႐ုပ္ရွင္ဒါ႐ိုက္တာ ဆတၱယာဂ်စ္ေရး၊ အိႏၵိယလြတ္လပ္ေရး ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းေဆာင္
ဆူဘတ္စ္ခ်ႏၵရာဘို႔စ္၊ ကမာၻေက်ာ္သိပၸံပညာရွင္ ဆာတယင္ျဒာနတ္သ္ဘို႔စ္၊
ႏိုဘယ္ဆုရ စီးပြားေရးပညာ ရွင္ အမာရ္တီယာဆင္း၊ စာေရးဆရာမ အရြန္ဒါတိ႐ြဳိင္း၊
ဘီးတဲလ္စ္ဂီတသစ္အဖြဲ႔ရဲ႕ဆရာ ဂီတပညာရွင္ႀကီး ရာဗီရွန္ကာ တို႔ဟာ
ဘဂၤါလီဟိႏၵဴေတြျဖစ္ၿပီး အေသးစားေငြေခ်းလုပ္ငန္း တီထြင္ခဲ့တဲ့
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဘယ္ဆုရွင္ မိုဟာမက္ယူႏြတ္စ္ ကေတာ့ ဘဂၤါလီမြတ္ဆလင္
ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးေခတ္
ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းမွာပါဝင္ခဲ့တဲ့ ဘဂၤါလီေတြလဲ ထင္ထင္ရွားရွားရွိ ပါတယ္။
အိႏၵိယ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲမွာ ပါဝင္လႈပ္ရွားခဲ့လို႔ ဗမာျပည္ကို
နယ္ႏွင္ဒဏ္ေပးခံရတဲ့ မစၥတာရာရွစ္ဟာ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔နဲ႔ တေခတ္ထဲ
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကိုေရာက္လာၿပီး ၁၉၃၆ ခုမွာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဥကၠ႒၊ ေက်ာင္း
သားသပိတ္ ဥကၠ႒ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဘဂၤါလီ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြျဖစ္တဲ့
မစၥတာရာရွစ္နဲ႔ ဦးခင္ေမာင္လတ္တို႔ဟာ လြတ္ လပ္ေရးရၿပီးေနာက္မွာလဲ
ဖဆပလအစိုးရထဲမွာ ဝန္ႀကီးေတြအျဖစ္ ေရြးေကာက္ခံခဲ့ရပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ အတိုက္အခံဘက္မွာလဲ ဘဂၤါလီေတြ
အေရးႀကီးေနရာေတြက ပါခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ရဲေဘာ္ဂိုရွယ္၊
ေဒါက္တာနတ္၊ ဆရာရာဂ်န္တို႔ဟာလဲ အဂၤလိပ္က နယ္ႏွင္ဒဏ္ေပးလို႔
ဗမာျပည္ေရာက္လာတဲ့ ဘဂၤါလီ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗမာျပည္ကိုေရာက္လာၾကတဲ့ အဲဒီ ဘဂၤါလီေတြဟာ
နယ္စပ္ကကူးဝင္လာတာေတြမဟုတ္ဘဲ ကိုလိုနီေခတ္မွာ သေဘၤာနဲ႔ ေရာက္လာတဲ့
ဘဂၤါလီဟိႏၵဴေတြ၊ ဘဂၤါလီမြတ္ဆလင္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီးဦးရာဇတ္၊
ဆရာေမာင္ေသာ္ကတို႔က ေတာ့ အဲဒီထက္ေစာၿပီး မ်ဳိး႐ိုးစဥ္ဆက္
ဗမာျပည္မွာေနခဲ့တဲ့ မြတ္ဆလင္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
စစ္တေကာင္းစကားဟာ ဘဂၤါလီစကားရဲ႕ ေဒသိယစကား dialect
ျဖစ္ၿပီး ဘာသာေဗဒမွတ္တမ္း Ethnologue မွာ သီး သန္႔သေကၤတ cit
လို႔ေပးခဲ့ပါတယ္။ ရြင္ဂ်ာ အပါအဝင္ စစ္တေကာင္းစကားေျပာသူ ၁၄
သန္းေက်ာ္ရွိပါတယ္။ စစ္တ ေကာင္းကို ဘဂၤါလီေတြက ေခ်ာ့ေတာ္ကလမ္း သို႔မဟုတ္
ေခါ့ေတာ္ကလမ္း chottogram လို႔ ေခၚရာကေန စစ္တ ေကာင္းသားဘဂၤါလီေတြကို ေခါ့တ္
သို႔မဟုတ္ ေခါ့ေတာကုလား လို႔ နာမယ္တြင္သြားပါတယ္။ စစ္တေကာင္း ေဒသဟာ
ျမန္မာႏိုင္ငံ ရခိုင္ျပည္နယ္နဲ႔ နတ္ျမစ္ပဲျခားတဲ့အတြက္
နယ္စပ္ေက်ာ္ခိုးဝင္သူေတြဟာ အဓိကအားျဖင့္ စစ္တေကာင္း သား ဘဂၤါလီ (ေခါ့တ္)
ေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒီကေန႔ ရြင္ဂ်ာလို႔ခံယူေနသူေတြကို ဘာသာေဗဒမွတ္တမ္း
Ethnologue မွာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အထိ စစ္တေကာင္းသား ေတာင္ပိုင္းေလယူေလသိမ္းလို႔ပဲ
သတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၇ ဒီဘက္မွာေတာ့ စစ္တေကာင္းသားဘာသာစကားကို ctg ၊
ရြင္ဂ်ာကို rhg လို႔ခြဲေပးလိုက္ၿပီး ရြင္ဂ်ာ နဲ႔ စစ္တေကာင္းသား မတူသလိုလို
လုပ္ျပေပးခဲ့ရပါတယ္။ ဘာသာေဗဒ မွတ္ တမ္း Ethnologue မွာ ဘဂၤါလီဘာသာစကားကို
ben လို႔ သေကၤတသတ္မွတ္ထားပါတယ္။ စစ္တေကာင္း စကားနဲ႔ ဘဂၤါလီစကားဟာ ၄၃% ကေန
၆၄% အထိပဲ တူညီတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေတာရြာေတြက စစ္တေကာင္းသူမေတြဟာ ၿမိဳ႕ေပၚက
ဘဂၤါလီစကားကို နားမလည္ဘဲ ရြင္ဂ်ာဆုိသူေတြနဲ႔ေတာ့ ရာႏႈန္းျပည့္
ဆက္ဆံေျပာဆိုလို႔ ရပါတယ္။ သေဘာ ကေတာ့ စစ္တေကာင္းစကားနဲ႔ ရြင္ဂ်ာစကား၊
စစ္တေကာင္းသားနဲ႔ ရြင္ဂ်ာ လံုးဝတထပ္တည္း ျဖစ္ပါတယ္။
၁၈၂၄ ခု အဂၤလိပ္-ျမန္မာ ပထမစစ္ပြဲၿပီးတဲ့အခ်ိန္ကစခဲ့တဲ့
ဒီနယ္ေျမခ်ဲ႕ထြင္မႈဟာ အာေရဗ်ကၽြန္းဆြယ္မွာ ၁၈ ရာစု အ တြင္း ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့
ဝါဟာဘီအေျခခံဝါဒနဲ႔ ေပါင္းစပ္သြားရင္ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္ဝါဒအျဖစ္
ပိုၿပီးဆုတ္ယုတ္ ေဖာက္ျပန္သြားမယ့္ အလားအလာ ရွိေနပါတယ္။
ဥေရာပတိုက္မွာ ခရစ္ယန္အေျခခံဝါဒီေတြလႊမ္းမိုးလို႔
အေမွာင္ေခတ္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အစၥလမ္ႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့ သိပၸံ ပညာေတြ
အႏုပညာေတြ ထြန္းကားပြင့္လန္းခဲ့ၿပီး အစၥလမ္ေရႊေခတ္အျဖစ္ ကမာၻ႔လူသားေတြကို
ဧရာမအက်ဳိးျပဳခဲ့ပါ တယ္။ အဲဒီကာလမွာ မြတ္ဆလင္သိပၸံပညာရွင္ေတြဟာ
အကၡရာသခ်ၤာနဲ႔ ႀတိဂိုႏိုမက္ထရီကို တီထြင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ နယူတန္ေခတ္
မတိုင္ခင္မွာ ကဲလ္ကုလသခ်ၤာရဲ႕ အေျခခံေတြကို ခ်ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ေဆးပညာနယ္ပယ္မွာ ခြဲစိတ္ကု ပညာကို တိုးတက္ေအာင္လုပ္ခဲ့ၿပီး ေမ့ေဆးသံုးတာလဲ
စလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ လူ႔ကိုယ္ခႏၶာရဲ႕ ေသြးလည္ပတ္မႈစနစ္ကိုလဲ ပထမဆံုး
ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့သလို အနာေတြမွာ ပိုးသတ္ေဆးသံုးတာကိုလဲ စလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီေခတ္အတြင္း ကဗ်ာဆရာ ႀကီး အုိမာခယမ္ ထြက္ေပၚခဲ့သလို တေထာင့္တညပံုျပင္လို
ႀကီးက်ယ္တဲ့အႏုပညာလက္ရာေတြလဲ မြတ္ဆလင္ ကမာၻမွာ ေပၚေပါက္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီဘက္ေခတ္မွာလဲ ၂၀ ရာစုထဲမွာ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ တူရကီႏိုင္ငံက
ကီမဲလ္အတားတာ့က္လို အမ်ဳိးသားေရး ေခတ္မီေရး ေခါင္းေဆာင္ကို
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ အားက်အတုယူခဲ့ရပါတယ္။ အိဂ်စ္ႏိုင္ငံက
နာဆာကိုလဲ နယ္ခ်ဲ႕စနစ္ လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ႐ုန္းကန္ေနရတဲ့
ကိုလိုနီႏိုင္ငံေတြက အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူေတြ အတုယူခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီ တုန္းက
ေဆာ္ဒီအာေရဗ်နဲ႔ တခ်ဳိ႕အာရပ္ပေဒသရာဇ္ႏိုင္ငံငယ္ အနည္းစုကလြဲရင္ ဝါဟာဘီဝါဒ
ဘယ္လိုမွေခါင္းမေထာင္ ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ ဝါဟာဘီဝါဒကစလိုက္တဲ့
အစၥလမ္အစြန္းေရာက္ဝါဒဟာ အစၥလမ္ကမာၻကိုေရာ၊ တျခားဘာသာဝင္ ႏိုင္ငံေတြကိုပါ
အေမွာင္ေခတ္ႀကီးထဲဆြဲသြင္းဖို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ေနပါၿပီ။ အတားတာ့က္ နဲ႔ နာဆာ
တို႔ရဲ႕ ေခတ္သစ္ အစၥလမ္ ဝါဒေၾကာင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕
အေျခခံအက်ဳိးစီးပြားေတြ အထိနာခဲ့လို႔ လက္စားေခ်တဲ့အေနနဲ႔ အစၥလမ္ အေျခခံဝါဒီ
ေတြကို အကန္႔အသတ္နဲ႔ ေျမႇာက္ေပးေနသလိုမ်ဳိး ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့
ဝါဟာဘီမူရင္းစြဲဝါဒဟာ လမ္းမယူဘူး ဆို တာကို ၉/၁၁ မွာ ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။
ဘဂၤါလီေတြရဲ႕ေက်ာ္နင္းမႈကေကာ ဘယ္လမ္းကိုသြားေနၿပီး
ဘယ္သူေတြက အားေပးအားေျမႇာက္လုပ္ေနသလဲ။ လက္စ လက္နေတြကေတာ့ တစတစေပၚလာပါၿပီ။
ဝါဟာဘီေတြက ပံ့ပိုးမႈမ်ဳိးစံုနဲ႔တြန္း၊ မြတ္ဆလင္မဟုတ္တဲ့ အေနာက္တိုင္း ကလဲ
အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အက်ဳိးစီးပြားေမွ်ာ္မွန္းၿပီး အဖက္ဖက္ကအားေပး။
ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ ျပည္တြင္း အာဏာပိုင္မပါရင္ လဲ ေက်ာ္နင္းသူေတြ
ေရွ႕တိုးလို႔မရႏိုင္တာ ထင္ရွားေနပါၿပီ။ .naytthit
ကုလကူညီေရးအဖြဲ႔မ်ား-ဖားကန္႔ရွိဒုကၡသည္မ်ားကို-ဆက္လက္၍-လာေရာက္ကူညီေပးလိုေၾကာင္း-ေျပာဆို
ကခ်င္ျပည္နယ္ ဖားကန္႔ၿမိဳ႕ရွိ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ားကို ၁ လစာအတြက္ အကူညီေပးရန္ေရာက္ရွိလာေသာ ကုလသမဂၢ အကူအညီေပးေရးအဖြဲ႔သည္ အခက္အခဲရင္ဆိုင္ေနရေသာ ဒုကၡသည္စခန္း အသီးသီးသုိ႔ၾကည့္ရႈကာ ဆက္လက္၍ အကူအညီေပးခ်င္ေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့သည္။
ကမၻာ့ကုလသမဂၢ ကူညီေရးအဖြဲ႔ UN မွ ႏိုင္ငံျခားသား Ashley Clements ဦးေဆာင္ေသာ အဖြဲ႔၀င္ ၂၀ ဦးတို႔သည္ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ ဖားကန္႔သို႔ေရာက္ရွိလာျခင္းျဖစ္ျပီး စခန္းအသီးသီးသုိ႔ကူညီမႈေပးခဲ့ရာ ဒုကၡသည္မ်ား၏ အခက္အခဲျပသနာမ်ားကိုျမင္ေတြ႕ျပီး ၀မ္းနည္းေၾကာင္းႏွင့္ ဆက္လက္၍လည္း ကူညီေထာက္ပ့ံမႈမ်ားေပးသြားရန္ စီစဥ္သြားမည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့ေၾကာင္း ၄င္းအဖြဲ႔အား စခန္းမ်ားသုိ႔ ဦးေဆာင္ေပးေနသူ ဖားကန္႔ ဥရုဆိုင္းေမွာ္ဇံုနယ္မွ ကခ်င္ႏွစ္ျခင္းခရစ္ယာန္အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (KBC) အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး သိကၡေတာ္ရဆရာ တိုင္လြမ့္တူးေရာ္ ကေျပာသည္။
“သူတို႔က ဒီလိုအခက္အခဲျဖစ္ေနတာကို ကူညီရတာ၀မ္းသာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၁ လစာအတြက္ပဲ ကူညီေပးရတဲ့အတြက္ စိတ္မေကာင္းဘူး။ ေနာက္ေရာ ဆက္ျပီးကူညီသြားဖို႔ စီစဥ္သြားမယ္ လုိ႔ေျပာသြားတယ္။” ဟုသိကၡေတာ္ရ တိုင္လြမ့္တူးေရာ္ (Tailum Tu Raw) က KNG ကခ်င္သတင္းဌာန သုိ႔ေျပာသည္။
UN အဖြဲ႔သည္ ႏိုင္ငံျခားအမ်ိဳးသား ၂ ဦး အမ်ိဳးသမီး ၁ ဦးအပါအ၀င္ စားနပ္ရိကၡာပစၥည္းမ်ား တင္ေဆာင္လာေသာ ကား ၆ စီးႏွင့္ အဖြဲ႔၀င္မ်ားစီးေသာကား ၅ စီး အားလံုးေပါင္း ၁၁ စီးျဖင့္ေရာက္ရွိျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။
ဖားကန္႔ျမိဳ႕နယ္ရွိ ဒုကၡသည္စခန္းအသီးသီးတြင္ ၾကည့္ရႈကာကူညီေပးသြားခဲ့ျပီး ယေန႔တြင္ ေမွာ္၀မ္း စစ္ေျပးဒုကၡသည္စခန္းတြင္ ေထာက္ပ့ံပစၥည္းမ်ားေ၀ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိကၡေတာ္ရ ဆရာတိုင္လြမ့္တူးေရာ္ (Tailum Tu Raw) ေျပာသည္။
“မေန႔ကေတာ့ ေလာင္ခန္ (လုံးခင္း)မွာကူညီေပးတယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ ဖားကန္႔မွာ ဖားကန္႔ျမိဳ႕တြင္းမွာေတာ့ျပီးျပီ။ အခုေတာ့ ေမွာ္၀မ္းမွာ ျပန္ေပးေနတယ္။ မိသားစုလိုက္ လူဦးေရကိုၾကည့္ျပီး ဆန္၊ ဆီ၊ ဆား၊ ပဲေတြေပးတယ္။ မိန္းကေလး ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး သံုးေဆာင္ရမယ့္ပစၥည္းေတြကအစေပးတယ္။ အသက္ ၆၀ အထက္နဲ႔ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ မိခင္တို႔ ကေလး ၂ ႏွစ္ေအာက္ကေလး၊ ၆ လေအာက္ကေလး အဲလိုမ်ိဳးေတြကို သူတို႔အတြက္ သူတို႔နဲ႔အလိုက္ လိုအပ္တဲ့ အာဟာရေတြေပးတယ္။ သူတို႔က လူဦးေရ ၇၀၀၀ အတြက္ ဆိုျပီးယူလာတာလို႔ေျပာတယ္” ဟု KNG ကခ်င္သတင္းဌာန သုိ႔ ေျပာသည္။
၎တို႔သည္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔ကတည္းက ျမစ္ၾကီးနားမွ ဖားကန္႔ျမိဳ႕သို႔ သြားေရာက္ရန္ စီစဥ္ခဲ့ေသာ္လည္း သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရအာဏာပိုင္မ်ားမွ ဆိုင္းငံ့ထားေသာေၾကာင့္ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၁၈ ရက္ေန႔မွ ၀င္ခြင့္ရျခင္းျဖစ္သည္။
အစိုးရမွ ထိုသို႔ ဆိုင္းငံ့ထားျခင္းသည္ ႏိုင္ငံျခားသား ၃ ဦးပါ၀င္ေသာေၾကာင့္ ထိုသြားလမ္းတြင္ရွိေသာ အစိုးရ ဂိတ္မ်ားကို ၎တို႔အား ျမင္ေတြ႔ခြင့္မျပဳလိုေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု ကခ်င္ႏွစ္ျခင္းခရစ္ယာန္အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (KBC) အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး သိကၡာေတာ္ရ Rev. Dr. Hkalam Sam Sun ေျပာသည္။
“ႏိုင္ငံျခားသာ ၃ ေယာက္ပါလို႔ သူတို႔ကို မသြားခိုင္းေစခ်င္လို႔ေလ။ ဂိတ္ေတြကို မေတြ႔ခိုင္းခ်င္လို႔ေပါ့။ အခုေတာင္ ဂိတ္ေတြကို အကုန္လံုး ရုတ္လိုက္ျပီးမွ သြားခုိင္းတာေလ။”
အစိုးရ၏ပိတ္ပင္တားဆီးမႈႏွင့္ အဆိုပါ ဂိတ္မ်ားေၾကာင့္ အဟန္႔တားရွိမရွိ အေျခအေနကို ေမးျမန္းဆက္သြယ္ရန္ၾကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း ၄င္းကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ေျပာဆုိခြင့္မရွိေၾကာင္း ျပန္လည္တုံ႔ျပန္ခဲ့သည္။
ကုလ ကူညီေရးအဖြဲ႔တို႔သည္ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၂၁ ရက္ေန႔တြင္ ဖားကန္႔မွ ျပန္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ဖားကန္႔ျမိဳ႕နယ္တြင္ ဒုကၡသည္စခန္း ၃၂ ခုရွိျပီး ဒုကၡသည္ ၇၀၀၀ ေက်ာ္ရွိသည္ဟု ဒုကၡသည္မ်ားကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပးေနသည့္ အဖြဲ႔အ၀င္ သိကၡေတာ္ရ တိုင္လြမ့္တူးေရာ္ (Tailum Tu Raw) ကေျပာသည္။
အိႏၵိယဖက္ပါသြားတဲ့ မီဇုိရမ္ကုိအတု ယူၿပီး
ဒုတိယ ကမၻာစစ္ကာလက ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ဟာ ၀င္ရုိးစြန္း ႏုိင္ငံမ်ားဖက္ပါသြားတဲ့အခါ မဟာမိတ္ အဖြဲ႔ျဖစ္ၾက တဲ့ ယူေကႏွင့္ ယူအက္စ္အဖြဲ႔တုိ႕ဟာ အတၱလန္တစ္ သေဘာတူညီခ်က္အရ မဟာမိတ္တုိးပြါးေစရန္ ဆုိၿပီး လူရႈိင္းေတာင္တန္း ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴး တာ၀န္ယူထားတဲ့ ေမဂ်ာ မက္ေကာလ္ သည္ ေဒသခံ သူႀကီးႏွင့္ လူႀကီး ၃၀၀ ကုိ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ေခၚယူ ရွင္းလင္းမႈျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ (၃) ရက္ေန႔မွာ ၿဗိတိသွ် အလံကုိကုိင္ၿပီး မဟာမိတ္တပ္တုိ႔ႏွင့္ အတူ ဖက္ဆစ္ႏွင့္ ၀င္ရုိးစြန္းတပ္ မ်ားကုိ တုိက္ခုိက္ဖုိ႔ ကတိျပဳလာၾကပါတယ္။ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ သူတုိ႔ ဆႏၵအတုိင္း မဟာ မိတ္ အစုိးရေတြက လြတ္ လပ္ေရးေပး ဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔က မက္ေကာလ္ရဲ့ အလံကုိင္ မိန္႔ခြန္းကုိ ဒီလုိ ေကာက္ႏုတ္ေပးပါတယ္။
“Look there is Union Jack above us. I, representative of King George VI, do solemnly declare and promise whatever I am to promulgate amongst you will be more firm than putting in writing between You and I. Since you, today declare war against our enemies, you have become the brothers of King and not merely friends, but you are the true friends of the Government of Allies. If we come out victorious, the British Government and its Allied Governments will not leave you or neglect you. This is the agreement today we entered into and we shall do it.”
ဒီလုိနဲ႔ မဟာမိတ္တပ္မ်ား အႏုိင္ရလာၿပီး ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ (၉) ရက္ေန႔မွာ ႏုိင္ငံေရးပါတီျဖစ္တဲ့ Mizo Union Party ကုိ ထူေထာင္ခဲ့ၾကရာ Lalhema ႏွင့္ R. Vanlawma တုိ႔က ဥကၠဌႏွင့္ အတြင္းေရးမွဴး ျဖစ္လာၾကၿပီး အဲဒီတုန္းက လူရႈိင္းေတာင္တန္းေဒသ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးျဖစ္တဲ့ မက္ေဒါနာ့လ္ကလဲ ကူညီ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ အဓိက ရည္မွန္းခ်က္ကေတာ့ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ၿဗိတိသွ်တုိ႔ ထြက္သြားတဲ့အခါ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ျပင္ဆင္ထားဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒါကုိ အိႏၵိယအမ်ဳိးသား ကြန္ကရက္က သိတဲ့အခါ အိႏၵိယထဲ ပါ၀င္လာေစဖုိ႔ ႀကိဳးစားလာခဲ့ၾကပါတယ္။ လူရႈိင္း ပညာတတ္သုံးဦး ျဖစ္တဲ့ Khawtinkhuma, Ch. Saprawnga ႏွင့္ H. Vanthuama တုိ႔ကုိ ေစလႊတ္ စည္းရုံးေစခဲ့ပါတယ္။ ခ်င္းေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ေအာင္ဆန္းက ၀မၼသူးေမာင္ကုိ အသုံးခ် စည္းရုံးခဲ့သလုိေပါ့။ Ch. Saprawnga ဟာ Jorhat ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားဘ၀ ကတည္းက ကြန္ကရက္ Volunteer ျဖစ္ခဲ့သူ ပါ။ Khawtinkhuma ႏွင့္ H. Vanthuama တုိ႔ဟာ ပညာတတ္ျဖစ္ၾကတဲ့အတြက္ လူထုကုိ စည္းရုံးႏုိင္ လုိ႔ရွိရင္ အစုိးရ အလုပ္ ေကာင္းေကာင္း ခန္႔မယ္ လုိ႔ ကတိေပးၾကၿပီး Ch. Saprawnga ကုိေတာ့ အာသံ အစုိးရမွာ ေနရာခ်ေပးဖုိ႔ ကတိျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ သုံးဦးဟာ ႏုိ၀င္ဘာလ ၅-၆ ရက္ေန႔မ်ားမွာ က်င္းပတဲ့ Mizo Union Assembly မွာ အစည္းအေ၀း ကေမာက္ကမျဖစ္ေအာင္လုပ္ၾကၿပီး (၇) ရက္ေန႔မွာ ေရြးေကာက္ ပြဲ ျပန္လုပ္ဖုိ႔ အဆုိျပဳလာၾကတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ဥကၠဌ က Khawtinkhuma, ဒုဥကၠဌ Ch. Saprawnga ႏွင့္ အတြင္းေရးမွဴး H. Vanthuama ျဖစ္လာၾကၿပီး အမ်ဳိးသားလြတ္လပ္ေရးမွ အိႏၵိယႏွင့္ ပူးေပါင္းေရးဖက္သုိ႔ ဦးတည္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီ (၇) ရက္ေန႔မွာ ၎တုိ႔ သုံးဦး ကေနၿပီးေတာ့ သူႀကီးမ်ဳိးမဟုတ္တဲ့ (ေစာ္ဘြားမဟုတ္တဲ့) အမ်ဳိးေတြကုိ တုိက္တြန္းထားၿပီး boycott လုပ္ေနခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ သီးသန္႔ စည္းရုံးထားတဲ့ လူေတြနဲ႔ စီစဥ္ၿပီး ရာထူးေတြ ရလာခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အတြင္း ေရးမွဴးနာမည္ခံၿပီး H. Vanthuama ကေန ၁၉၄၇ ဇႏၷ၀ါရီ (၁၃)မွာ General Assembly ျပဳလုပ္ဖုိ႔ ေခၚယူတဲ့အခါ R. Vanlawma က H. Vanthuama ဟာ အတြင္းေရးမွဴးမဟုတ္ေၾကာင္းနဲ႔ General Assembly မဟုတ္ေၾကာင္း ေက်ညာခဲ့ပါတယ္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴး Mc Donald ကလဲ H. Vanthuama ဟာ
အတြင္းေရးမွဴး တကယ္မဟုတ္ေၾကာင္း ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ ဒီကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးက အမ်ားျပည္သူသိရွိေအာင္ ေၾကညာခ်က္ အရွည္ႀကီး ထုတ္ခဲ့ပါ ေသးတယ္။ ႏုိ၀င္လာ (၇) ရက္ေန႔မွာ မက္ေဒါနာ့လ္ ေခၚယူထားတဲ့ သူႀကီးမ်ဳိးကုိယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ သာမန္မ်ဳိးေခၚယူသူေတြ အားလုံး (အဆင္ မေျပတဲ့ လူႏွစ္ဦးမွ အပ)က အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စီမံကိန္းသစ္ အေၾကာင္းကုိ ေကာင္းမြန္စြာ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရားမွာ သူႀကီးမ်ဳိး ဘယ္ေလက္၊ သာမန္မ်ဳိး ဘယ္ေလာက္ ထည့္ထားမလဲ ဆုိတာ ေဆြးေႏြး ဖုိ႔ ေနာက္တေန႕ (၈) ရက္ေန႔ကုိ ခ်ိန္းဆုိခဲ့ၾကရာ အဆုိပါ ပညာတတ္ သုံးဦး ဦးေဆာင္တဲ့ သာမန္မ်ဳိးဖက္က ကုိယ္စားလွယ္ေတြကုိ ဆက္လက္မသြားဖုိ႔ ေျပာဆုိ တားျမစ္လာခဲ့ၾကၿပီး ပ်က္ျပယ္ သြားခဲ့ပါတယ္။ အေၾကာင္းျပခ်က္က သူႀကီးမ်ဳိးနဲ႔ သာမန္မ်ဳိးအတြက္ ဦးေရ တူညီတဲ့ ကုိယ္စားလွယ္ က်ေနာ္တုိ႔ လက္မခံႏိုင္ပါ.. သာမန္မ်ဳိးဟာ လူမ်ားစု ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ္စားလွယ္ အမ်ားစု ျဖစ္ရမယ္ ဆုိၿပီး ေတာင္းဆုိၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ အေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မက္ေဒါနာ့လ္က Saprawnga အား အဂၤလန္ မွာေတာင္ သူႀကီးမ်ဳိး (၀ါ) သခင္မ်ဳိး ေနရာ အမ်ားစု ရထားတာပဲ…ဘာမွ ျပႆနာ မရွိခဲ့ဘူး..
ဒီမွာက တူညီတဲ့ ပမာဏ ရရွိထားဖုိ႔ေတာင္ ေဆြးေႏြးမႈက စေနၿပီ.. ဘယ့္ႏွယ္ သပိတ္ေမွာက္လုိက္ တာလဲကြာ.. လုိ႔ ေဒါသနဲ႔ ေဟာက္ခဲ့ ပါေသးတယ္။ တခ်ဳိ႕ေျပာတာကေတာ့ ပါးရုိက္ခဲ့ေသးတယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မက္ေဒါနာ့လ္က .. မင္းက ၾကက္ဥထဲက ၾကက္ကေလးေလာက္ပဲ ရွိေသး တယ္.. ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရး တစ္ခုမွ နားမလည္ေသးဘူး… ဒီေန႔ ငါ ဘာလုပ္သလဲ ဆုိတာ မင္းဟာမင္း ဘာမွ မသိဘူး… မင္းက ဒီေန႔မွာ အမ်ဳိးသားေရး လုပ္တယ္လုိ႔ ထင္ရင္ ထင္မယ္.. ေနာင္လာေနာက္သားေတြက မင္းကုိ အမ်ဳိးသား သစၥာေဖါက္လုိ႔ပဲ သတ္မွတ္လာၾကမွာ.. မင္း ေသၿပီး ႏွစ္ေပါင္းၾကာ ရွည္မွ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြက မင္းရဲ့ သခၤ်ဳိင္းထဲက အရုိးကုိေတာင္ ျပန္ေဖၚၿပီးေတာ့ မင္းတုိင္းျပည္မွာ ျမဳပ္ခြင့္ေပးမွာမဟုတ္ဘူး… လုိ႔ ေျပာေသးတယ္။
အဲသလုိ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ Mizo Union ရဲ့ ရည္မွန္းခ်က္အတုိင္း Mizo Council ကုိ ဖြဲ႔လာခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိန္တည္း မွာပင္ United Mizo Freedom Front ဖြဲ႔လာခဲ့ၾကၿပီး Captain Lalmawia က ဦးေဆာင္ လာပါတယ္။ ခ်င္း ေတာင္တန္း က ညီအစ္ကုိတုိ႔ႏွင့္ ေပါင္းဖုိ႔ ဗမာေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္တဲ့ ဦးႏုႏွင့္ ဦးဘေဆြတုိ႔ကုိလဲ သြားေရာက္ ေတြ႔ဆုံ စကားေျပာခဲ့ၾကပါေသးတယ္။
မက္ေဒါနာ့လ္ကလဲ.. က်ေနာ့္အတြက္က ဘာမွ ကိစၥမရွိပါဘူး.. ဒါေပမယ့္ မီဇုိရမ္အတြက္ တကယ့္ ျပႆနာလုိ႔ ျမင္ပါတယ္.. လုိ႔ ေျပာေသးတယ္။ အဲသလုိ ျဖစ္တဲ့အခါ အာသံ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အိႏၵိယေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ Sir B.N Rao တုိ႔ ေရာက္လာၿပီး ႀကိဳက္တာ ေရြးႏုိင္တယ္ ဒါေပမယ့္ အိႏၵိယကုိ ေရြးရင္ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္မယ္ လုိ႔ စည္းရုံး ေဟာေျပာလာခဲ့ၾကပါတယ္။
Saprawnga ကလဲ ႀကိဳက္တာေတာ့ ေရြးလုိ႔ရတယ္ ဒါေပမယ့္ အိႏၵိယကုိ ေရြးရင္ ငါတုိ႔အတြက္ ပုိေကာင္း မွာမုိ႔လုိ႔ အိႏၵိယကုိ ေရြးသင့္ပါတယ္ လုိ႔ ေဟာေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒီ ကိစၥေတြေၾကာင့္ မက္ေဒါနာ့လ္ကုိ ဆက္ခံ တဲ့ L.L Peter ဦးေဆာင္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္ ၅၀ ဦးက ၁၉၄၇ ၾသဂုတ္လ ၁၄ ရက္ေန႔မွာ Bardoloi ေရာက္လာ တာကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး သေဘာထား တင္သြင္းစာကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အဲဒီ စာ ထဲမွာ.. inner line permit ကုိ လူထုက လုိအပ္ေနေသးသေရြ႕ ဆက္လက္ အသုံးျပဳသြားဖုိ႔.. ခ်င္းေတာင္တန္းအက္ဥပေဒကုိ တစတစ က်င့္သုံးသြားေရး.. ဆယ္ႏွစ္ၾကာရင္ မိမိတုိ႔ ၾကမၼာအတြက္ ျပန္လည္ ဆုံးျဖတ္ခြင့္.. တုိ႔ ပါ၀င္ပါ တယ္။
အသီးအပြင့္ အေနနဲ႔ အာသံ ေခါင္းေဆာင္တုိ႔ဟာ Khawtinkhuma (M.A) ကုိ NEFA ယခု Arulnachal ရဲ့ Political Officer အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ H. Vanthuama (B.Sc Agriculture) ကုိလဲ Jorhat မွာရွိတဲ့ Agriculture Department မွာ ရာထူး တုိက္ရုိက္ ခန္႔အပ္ခဲ့ၾက ပါတယ္။ Saprawnga ကုိေတာ့ အာသံ အစုိးရတဲ့ လစ္လပ္ေနရာမွာ ေနရာခ်ေပးၿပီး Parliamentary Secretary ရာထူးကုိ ခန္႔ခဲ့ ၾကပါတယ္။
အက်ဳိးဆက္မ်ားအေနျဖင့္ လူရႈိင္း သူႀကီးမ်ား ဖ်က္သိမ္းတဲ့ ဥပေဒ – Lushai Chiefs Abolish ion Act 1954, လူရႈိင္းသူႀကီးမ်ား ေျမပုိင္ဆုိင္မႈ ဖ်က္သိမ္းတဲ့ ဥပေဒ – Lushai Chiefs Land Acquisition Act ေပၚေပါက္လာၿပီး အဲဒီ ဥပေဒမ်ားအရ ၁၉၅၅ မတ္လ ၂၃ မွာ သူႀကီးမ်ားကုိ ရုတ္ သိမ္းတဲ့ အမိန္႔ႏွင့္ ေျမပုိင္ဆုိင္မႈကုိ လုယူေပးထားတဲ့ အမိန္႔မ်ား ထြက္ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴး – Superintendant အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အျဖစ္ကေနၿပီးေတာ့ Deputy Commissioner အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ နယ္ေျမ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး လူရုိင္းေတာင္တန္းခရုိင္မွ မီဇုိေတာင္တန္း ခရုိင္ ျဖစ္လာ ပါေတာ့တယ္။ DC အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္မွာ အိႏၵိယ လူမ်ဳိးမ်ားကုိ ယခင္က ၿဗိတိသွ်က အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ စနစ္ျဖစ္ၿပီး ေတာင္ေပၚလူမ်ဳိးမ်ားကုိ သီးသန္႔ျဖင့္ Superintendant က အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
Saprawnga ဟာ အာသံ ၀န္ႀကီးေနရာမွာ သိပ္မေပ်ာ္ေတာ့တဲ့အတြက္ လူရႈိင္းေတာင္တန္း ခရုိင္ရဲ့ CEM ေနရာကုိ ရယူလုိလာပါတယ္။ ၁၉၅၂ ေရြးေကာက္ပြဲမွ တက္လာတဲ့ CEM ဟာ Pu Lalsawia ျဖစ္ၿပီး EM အေနျဖင့္ Hrangaia ႏွင့္ R. Sangkunga တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၅၄ မွာ Saprawnga ဟာ အလည္အပတ္ ေရာက္လာၿပီး Mizo Union Headquarter ကုိ ျပႆနာရွာကာ စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္ေန႔မွာ Pu Lalsawia ကုိ ႏုတ္ထြက္ဖုိ႔ ဖိအားေပးလာပါေတာ့ တယ္။ သူ ႏႈတ္ထြက္ၿပီး အစုိးရသစ္ကုိ ဖြဲ႔စည္းတဲ့ အခါမွာ Saprawnga ဟာ CEM ျဖစ္လာၿပီး EM အျဖစ္ Lalbuaia ႏွင့္ Lalsawia ျဖစ္လာၾကပါတယ္။
ဆုိလုိတာကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ပညာတတ္မ်ားရဲ့ အဆင့္ရာထူး လုိလားမႈမ်ားဟာ အမ်ဳိးသား ကံၾကမၼာကုိ တစ္မ်ဳိးဖန္တီးေနႏုိင္ပါတယ္။ မီဇုိရမ္ကိစၥကုိ ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သင္ခန္းစာယူႏုိင္ပါတယ္။ ပညာတတ္တုိင္း လုိလုိ သူတုိ႔ႏွင့္ ထုိက္တန္တဲ့ ရာထူးက လုိလားတတ္ၾကပါတယ္။ အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ဓါတ္တကယ္မရွိပဲ၊ ေနာက္ခံဘ၀ႏွင့္ တကယ္မဆက္စပ္ပဲ ကုိယ္က်ဳိးအတြက္ အရွိန္အဟုန္ျမင့္ ေဆာင္ရြက္ေနႏုိင္ၾကပါတယ္။ မိမိတုိ႔ ခ်င္းျပည္ ဟာလဲ ပူး ၀မၼသူး ေမာင္ရဲ့ အမ်ဳိးသားစိတ္ဓါတ္ကုိ အဓိက အေျခခံကာ တည္ေဆာက္ လာၾက ရာ ယေန႔ ခ်င္းအမ်ဳိးသားေန႔ လုိ႔ ေခၚေ၀ၚသမုတ္ ထားတဲ့ ေန႔မွာ ေဒသခံ သူႀကီးမ်ားရဲ့ အာဏာကုိ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပုိင္ဆုိင္မႈကုိ ေသာ္လည္းေကာင္း ရုတ္သိမ္း လုယူခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ့ ကုိလုိနီ ကုိ စြမ္းစြမ္းတမံ တုိက္ခုိက္လာျခင္းကုိ အသိအမွတ္မျပဳေတာ့ပဲ သူတုိ႔ကုိ အမ်ဳိးသားေရးအတြက္ ပါ၀င္လာလုိမႈ ရပ္တန္႔ေစခဲ့ၿပီး ရလဒ္အေနျဖင့္ တစ္မ်ဳိး သားလုံး ကြ်န္သက္ရွည္ေစခဲ့ပါတယ္။ ရန္သူနဲ႔ ကုိယ့္လူ ခြဲျခား သတ္မွတ္ ႏုိင္မႈ လြဲေခ်ာ္သြားတဲ့အခါ တမ်ဳိးသားလုံးက ဒုကၡေရာက္ေနၾကရပါတယ္။
နယ္ခ်ဲ႕ အစုိးရေတြကုိ စြမ္းစြမ္းတမံ ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကတဲ့ ခ်င္းအမ်ဳိးသား သူႀကီးမ်ားကုိ ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါတယ္။ khonumthungburmese
၁၁ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ကို အတင္းအဓမၼ ျပဳက်င့္သည္ဟု စြပ္စဲြခံရသူအား ရုံးတင္ စစ္ေဆးေတာ့မည္
Created on Sunday, 17 February 2013 13:33
Hits: 2130
ရဲစခန္းမွဴး ရဲအုပ္ျမင့္ႏိုင္က “ ဥပေဒအႀကံျပဳခ်က္ေတာင္းၿပီးၿပီ ဥပေဒအႀကံျပဳခ်က္က မေန႕ကျပန္ရၿပီ။ ခရိုင္မွာ တရားစြဲရမယ္။ မုဒိမ္းမႈျဖစ္တဲ့အတြက္ေလ ခရိုင္ဥပေဒအရာရွိမွ ခရိုင္ရံုးမွာေပါ့ေနာ။ အသက္မျပည့္ေသးတဲ့ ကေလးတေယာက္ကို မတရားအနိုင္က်င့္ေစာ္ကားတာဆိုေတာ့ ငါတို႕ ရဲတပ္ဖြဲ႕ကလည္း ဘယ္လိုမွ ေစာင့္မၾကည့္နိုင္ဘူးေလ။ အျမင့္ဆံုးျပစ္ဒဏ္ရေအာင္ ငါ့ဖက္ကလည္း ရဲလုပ္ငန္းေတြ စံုေအာင္ေတာ့လုပ္ထားတယ္။ စံုေအာင္လုပ္ျပီးေတာ့ တရားစြဲတင္မယ္။ ျပစ္ဒဏ္ရတဲ့ထိကိုငါတို႕ တရာစြဲတင္ထားတဲ့အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႕ ညွိႏိႈင္းျပီး ေဆာင္ရြက္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္” လို႕ ေျပာပါတယ္။
ျဖစ္စဥ္က ဇန္နဝါရီလ ၂၄ ရက္ေန႕ည ၈ နာရီအထိ ကေလးမေလးမွာ အိမ္ျပန္မေရာက္၍ မိဘမ်ားႏွင့္ ေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအဝိုင္းမ်ားက စိတ္ပူသျဖင့္ ညလုံးေပါက္လိုက္ရွာခဲ့ၾကရာ မေတြ႕ၾကသျဖင့္ ၂၅ ရက္ေန႔ မနက္တြင္ မိသားစုမ်ားက အမွတ္ (၁၄) တပ္ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္းဝင္း အတြင္းသြားရွာခဲ့ရာမွ အလုပ္သမားတဦးကလည္း ေပ်ာက္ေနေၾကာင္း ေလာဂ်ာရြာမွ ဆရာဦးသဲရယ္က ေျပာပါတယ္။
“တပ္ထဲကို သြားၿပီးေတာ့မွ စုံစမ္းၾကည့္ေတာ့ အလုပ္သမားတေယာက္ တကယ္ေပ်ာက္ေနတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းၾကားတဲ့ အခါက်ေတာ့ အဲဒီအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္လိုက္ရွာတယ္။ အလုပ္သမားကိုေတြ႕တယ္ သူက ကေလးမကို ႀကိဳးေျဖထား ခဲ့တာကိုေတြ႕ၿပီး သူက ျပန္သြားဖို႕ ကားသြားေစာင့္ေနတာကို ျမင္လိုက္ရတယ္။ သူေနတဲ့ေနရပ္ဇာတိကို ျပန္ဖို႕ လမ္းေဘးမွာေစာင့္ေနခဲ့တာ” လို႕ ဆရာဦးသဲရယ္က ေျပာပါတယ္။
ဖရူဆိုၿမိဳ႕ ေလာဘူးဒါးရပ္ကြက္ေန အသက္ ၁၁ အရြယ္ရွိ အ.မ.က ေက်ာင္းတြင္ပညာသင္ၾကားေနတဲ့ တတိယတန္းေက်ာင္းသူမေလး ေမာ္ဘူးဘူးျမာ (နာမည္အရင္းမဟုတ္) ဟာ ဇန္န၀ါရီလ ၂၄ရက္ေန႔ ညေနေစာင္း စာက်က္ဝိုင္းသို႕ သြားခ်ိန္ အမွတ္ (၁၄) စစ္ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္းေဆာက္လုပ္ေရးမွ ပန္ရံအလုပ္သမား ၾကယ္စင္ေမာင္ဆိုသူက ေတာထဲသို႔ တည အတင္းအဓမၼ ဆြဲေခၚခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္လို႕ သိရပါတယ္။ KTIMES
ကရင္နီျပည္နယ္မွ ကယားျပည္နယ္အမည္သို႔ ေျပာင္းလဲ ေခၚေဝၚသည့္ေန
Created on Tuesday, 15 January 2013 20:01
Hits: 795
ဇန္နဝါရီလ (၁၅)ေန႕ဟာ ကယားျပည္နယ္ေန႕ဆိုၿပီး တျပည္နယ္လုံးအတုိင္းအတာနဲ႕ ပြဲလမ္းသဘင္ကို ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း က်င္းပလာတာ ယခုဆိုလွ်င္ (၆၁) ႏွစ္ေျမာက္ရွိၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုအခ်ိန္အခါေရာက္ရွိလာတိုင္း အခမ္းအနားႏွင့္တကြ က်င္းပလ်က္ရွိၿပီး ပြဲခင္းထဲမွာေတာ့ အားကစားၿပိဳင္ပြဲေတြ ၊ ျပခန္းေတြ နဲ႕ နာမည္ႀကီး အဆိုေတာ္ေတြ ၊ ေစ်းသည္ေတြ ေစ်းဆိုင္ေတြနဲ႕ လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕ တၿမိဳ႕လုံးမွာဆိုရင္ ကားေတြ ေထာ္လဂ်ီေတြ ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႕ ျပည့္နက္ေနလ်က္ ရွိပါတယ္။
တခ်ိန္က ကရင္နီျပည္နယ္လို႕ ေခၚတဲ့အသုံးအႏႈန္းကေန ကယားျပည္နယ္လို႕ ေျပာင္းလဲေခၚဆို သတ္မွတ္လိုက္တဲ့ေန႕ကို အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႕ ယခုလို ကယားျပည္နယ္ေန႕ပြဲေတာ္ကို က်င္းပတာျဖစ္ပါတယ္လို႕ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးခင္ေမာင္ဦးက ဒီမနက္ ကယားျပည္နယ္ေန႕ အခမ္းအနားမွာ ေျပာသြားပါတယ္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံ ဥပေဒမွာ ကရင္နီျပည္နယ္ လို႕ ျပဌာန္းပါရွိခဲ့ပါတယ္။ ေျပာင္းလဲေခၚဆိုလိုက္သည့္ေန႕က ၁၉၅၂ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ (၁၅) ရက္ေန႕မွာ မွာျဖစ္ပါတယ္။ ကယားျပည္နယ္ေန႕လို႕ သတ္မွတ္လာခဲ့ၾကတယ္ဆိုေပမဲ့လို႕ လူထုအမ်ားစုက သေဘာမတူညီခဲ့ၾကလို႕ လက္ရွိေျပာင္းလဲလာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းလဲ မွာ ကယားျပည္နယ္ကေန ကရင္နီျပည္နယ္ လို႕အမည္ေျပာင္းလဲ ေခၚဆိုဖို႕အတြက္ ကယားျပည္နယ္မွ (၈၈) မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသား ေတြက ႀကိဳးစားေနၾကပါတယ္။
ကယား(ကရင္နီ)ျပည္နယ္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသား တဦးျဖစ္တဲ့ ကိုဖိုးခြား “ ကရင္နီျပည္နယ္ဆိုတဲ့ဟာက အမ်ိဴးသား ႏိုင္ငံေရးလကၡာဏာ ေဆာင္တဲ့တရပ္လည္းျဖစ္တယ္ အမ်ိဳးသား ႏိုင္ငံေရး လကၡာဏာေဆာင္တယ္ ၿပီးေတာ့ ပိုမိုက်ယ္ျပန္႕တဲ့ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းကိုလည္း ကိုယ္စားျပဳတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီေဒသထဲမွာရွိတဲ့လူေတြ တိုင္းရင္းသားအားလုံးနဲ႕ ကိုယ္စားျပဳ ႏိုင္တဲ့ အမည္နာမ တခုလည္းျဖစ္တယ္။ သမိုင္းေၾကာင္းဆိုင္ရာနဲ႕လည္း ကိုက္ညီတယ္ သမိုင္းေၾကာင္းျပန္ ၾကည့္ရင္လည္း ကရင္နီျပည္ဆိုတဲ့ မူလအမည္ဟာ သမိုင္းေၾကာင္းထဲမွာလည္းပါခဲ့တယ္ ဟို႕ေရွ႕ဆက္အရင္ ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒေရးဆြဲတဲ့အထဲမွာလည္း ကရင္နီဆိုတဲ့ အသုံးအႏႈန္း ပါခဲ့တာကိုး အဲဒီေတာ့ သမိုင္းေၾကာင္းဆိုင္ရာ အခ်က္နဲ႕ေလ်ာ္ညီတယ္။ ကိုက္ညီတယ္။” လို႕ ေျပာပါတယ္။
တခ်ိန္က ကရင္နီျပည္နယ္ရွိခဲ့တယ္ဆိုတာကို အရင့္အရင္က အခမ္းအနားေတြ ျပခန္းေတြ ေဖာ္ျပတာေတြ မရွိခဲ့လို႕ အခု ေႏွာင္တက္လာတဲ့လူငယ္ေတြ ေမာင္မယ္ေတြ အမ်ားစုဟာ ကယားျပည္နယ္လို႕ပဲ သိၾကတာမ်ားပါတယ္။ ကရင္နီဆိုတဲ့ အသုံးအႏႈန္းဟာ လက္နက္အဖြဲ႕အစည္းေတြသာ ေခၚေဝၚၾကတာ ျဖစ္တယ္လို႕ ယူဆတတ္ၾကပါတယ္။
လက္ရွိျမန္မာအစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ယူထားတဲ့ ကရင္နီအမ်ိဳးသားတိုးတက္ေရးပါတီ (KNPP) ဟာ ယခုဆို အပစ္အခတ္ သေဘာတူေရးထိုးထားတာ ဆယ္လေက်ာ္ကာလအတြင္းမွာ ရွိေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။
ကယားျပည္နယ္ေန႕ပြဲေတာ္ကို ပထမဆုံးအႀကိမ္ အေနျဖင့္ ယခုမွသာလွ်င္ ႀကံဳေတြ႕ဖူးတယ္လို႕ ဆိုတဲ့ KNPP မွ ဗိုလ္မွဴးဘုန္းႏိုင္က ယခုလို ေျပာပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႕က နကိုယ္ကတည္းက ကရင္နီပါဘဲ ကရင္နီပဲဆိုတာ ဘယ္လိုသြားျပန္ၿပီး ေျပာင္းရအုံးမလဲ အခုခ်က္ခ်င္းကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနမွာ စကားေျပာလို႕ မၿပီးေသးေတာ့ ေနာက္ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီ ဆိုေတာ့မွဘဲ ေျပာင္းဖို႕ကိစၥေတြဘာေတြ ေျပာရမွာေပါ့ အသိအမွတ္ျပဳတာ မျပဳတာဆိုတာက က်ေနာ္တို႕ သမိုင္းအရေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အသိအမွတ္ျပဳမလဲ သူတို႕လုပ္တဲ့အတြက္သူတို႕ပြဲဘဲေပါ့ ဒါမလုပ္နဲ႕လို႕ က်ေနာ္တို႕ေျပာလို႕မရဘူး က်ေနာ္တို႕သမိုင္းနဲ႕ အဖြဲ႕အစည္းကေတာ့ ရွိၿပီးသားဘဲ က်ေနာ္လည္း အခု ဒီတႏွစ္မွ ဒီပြဲကို ႀကံဳဖူးတာပါ တခါမွ မေတြ႕ဖူးဘူး ၾကားပဲၾကားဖူးတာ အခုဒီကိုျပန္ေရာက္မွပဲ ႀကံဳျဖစ္တာေပါ့။” လို႕ ေျပာပါတယ္။
ကရင္နီျပည္နယ္ဆုိတဲ့ မူလာအမည္နာမကို အခု ကယားျပည္နယ္ကေန ကရင္နီျပည္နယ္လို႕ ျပန္လည္ေျပာင္းလဲ ေခၚဆိုလာႏိုင္ဖို႕ ကယားျပည္နယ္ ကရင္နီျပည္နယ္ကေန ကယားကိုေျပာင္းလဲေခၚဆိုလုိက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာသမိုင္းေတြ ၊ ကရင္နီဆုိတဲ့ အေခၚအေဝၚေတြနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး လူထုေတြကို သိေအာင္ ျပခန္းေတြ ရွင္းလင္းေျပာၾကားေတြကို လတ္တေလာမွာ မလုပ္ႏိုင္ေသးေၾကာင္း ကယားေဒးလို႕ သာလွ်င္ အစိုးရက အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္း ကယားဆိုတာပဲ သုံးႏႈန္းမွာျဖစ္ေၾကာင္း ျပည္နယ္အစိုးရ စီမံႏွင့္ စီးပြားေရး ဝန္ႀကီး ဦးေတာ့ရယ္က ေျပာပါတယ္။
“အဲဒီကိစၥတခုကေတာ့ မေျပာေသးပါဘူး ကယားေဒးလုိ႕ ေခၚေဝၚတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္း ကယားျပည္နယ္ေန႕လို႕ပဲ သတ္မွတ္ေနအုံးမွာပဲေပါ့ ဒါကေတာ့ က်ေနာ့္အျမင္ျဖစ္ပါတယ္။ KTIMES
ေတာေတာင္ေရေျမ ေစာင့္ေရွာင့္တဲ့ ဓေလ့ထုံးတမ္းစဥ္လာ
Created on Thursday, 17 January 2013 20:07
Hits: 472
ငွက္မ်ားအား ဖမ္ျပီး ရိုးရာဓေလ့အရ ေတာေတာင္ေစာင့္ နတ္မ်ားအား ပူေဇာ္ပသေနၾကစဥ္ (ဓါတ္ပံု-ကႏာၱရဝတီတိုင္း(မ္))
ဒါကို အခုေခတ္မွာေတာ့ ငွက္လိုက္ပြဲလို႕ အလြယ္တကူေခၚၾကပါတယ္။ ကယား(ကရင္နီ)မ်ိဳးႏြယ္စုေတြရဲ႕ က်င္းပေလ့ရွိတဲ့ ကယားဘာသာစကားလို ( ေကးလဲ ) လို႕ေခၚတဲ့ ေတာေစာင့္နတ္ ၊ ေတာင္ေစာင့္နတ္ ၊ ရြာေစာင့္နတ္ ျမစ္ေစာင့္နတ္တို႕ကိုပူေဇာ္ပသေနတဲ့ ပြဲပင္ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒၚဖေရးျမာက “တို႕ေျမတို႕ေရနဲ႕ေနၿပီဆိုကတည္းက တို႕ေနထိုင္တဲ့ေျမေနရာကိုေတာ့ တႏွစ္တခါေတာ့ ပူေဇာ္ပသရတာပါပဲ ေတာေတာင္ေစာင့္နတ္ကို ပူေဇာ္တာျဖစ္ပါတယ္ တနည္းအားျဖင့္ အခုေခတ္ ဗမာလိုေျပာၾကတာက ငွက္လိုက္ပြဲလို႕ေျပာလာၾကတယ္” လို႕ ေျပာပါတယ္။
မေကာင္းဆိုးဝါးနတ္ေတြရဲ႕ ေႏွာက္ယွက္ျခင္း ၊ အႏၱရာယ္ျပဳျခင္းတို႕မွ တားျမစ္ေပးႏိုင္တဲ့အတြက္ ေကးလဲ ပြဲကို က်င္းပျပဳလုပ္ေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ အဓိက ဒီပူေဇာ္ပြဲက်င္းပရျခင္းက ကေလးသူငယ္ေတြ ေတာတြင္းသားရဲသတၱဝါေတြရဲ႕ ေဘးအႏၱရာယ္လႊတ္ကင္းဖို႕ သစ္ပင္ေပၚမွ လိမ့္က်ျခင္း ၊ ေရနစ္ျခင္းမရွိေစဖို႕ေဘးကင္းရန္ကင္းဖို႕ ၊ ရပ္ေရးရြာေရး ေကာင္းစားဖို႕ ၊ ေက်းရြာအတြင္း ေရလုံလုံေလာက္ေလာက္ရရွိဖို႕ ေဘးဥပါဒ္ မက်ေရာက္ဖို႕ ရည္ရြယ္ၿပီးျပဳလုပ္ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
ကယားမ်ိဳးႏြယ္စုေတြရဲ႕ ေက်းရြာတိုင္းလိုလိုမွာ ကယားရိုးရာအရ ေရေျမေတာေတာင္ေတြကို ပူေဇာ္ၾကပါတယ္။ ေဒသတေနရာႏွင့္တေနရာမွာ အနည္းႏွင့္အမ်ားကြာျခားမႈေတြရွိၾကပါတယ္။ ေကးလဲလို႕ ေခၚတဲ့ ကယားမ်ိဳးႏြယ္စုေတြရဲ႕ ေတာေတာင္ေရေျမေစာင့္နတ္ ထုံးတမ္းစဥ္လာဓေလ့ပူေဇာ္ပြဲက သုံးမ်ိဳးသုံးစားျဖင့္ ပူေဇာ္ပသေလ့ရွိပါတယ္။ ကယားဘာသာလို ဆူေထ်း လို႕ေခၚ ေရေစာင့္နတ္ပူေဇာ္ပြဲ၊ ေကးတရဲဒါး ေခၚ ရြာေစာင့္နတ္ပူေဇာ္ပြဲ ၊ ေကးဒူလဲ ေခၚ ေတာေတာင္ေစာင့္နတ္ပူေဇာ္ပြဲ ဆိုၿပီး ဓေလ့ေတြရွိၾကပါတယ္။
ေက်းရြာအမ်ားစု က်င္းပတဲ့ ေကးသရဲဒါး ငွက္လိုက္ပြဲက သူစိမ္းသူေတြကို ရြာထဲအဝင္မခံၾကပါဘူး ဝီးသဲကူး(ေတာင္)ရြာကေတာ့ တျခားေက်းရြာေတြထက္ တမူထူးျခားတာကေတာ့ ပြဲေန႕မွာဘဲ ေက်းရြာအတြင္းမွာေနထိုင္ၾကတဲ့သူေတြအျပင္ တျခားရပ္ေဝး ၿမိဳ႕ေဝးသို႕ သြားေရာက္ေနထိုင္သြားၾကတဲ့ သူေတြအားလုံးျပန္လည္စုဆုံၾကတာကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ဒီပြဲမွာ မ်ိဳးႏြယ္စုေတြအားလုံးျပန္လည္ ဆုံစည္းရေလေအာင္ဆိုၿပီးျပဳလုပ္တာကေတာ့ တျခားေက်းရြာေတြရဲ႕ ဓေလ့နဲ႕မတူတဲ့အခ်က္တခုျဖစ္ပါတယ္။ ယခုလိုက်င္းပတာ (၁၀)ႀကိမ္ေျမာက္ရွိၿပီးျဖစ္ပါတယ္။
ဝီးသဲကူး(ေတာင္)ရြာမွ ရပ္မိရပ္ဖ တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးေဌးရယ္က “က်ေနာ္တို႕ ဒီယဥ္ေက်းမႈကို မပေပ်ာက္ေစဖို႕အတြက္လုပ္သြားတဲ့ပြဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႕ ဒီငွက္လိုက္ပြဲမွာ ဘယ္လုိရည္ရြယ္ထားလဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႕ ဒီလို တႏွစ္တႀကိမ္က်င္းပသြားတဲ့အခါမွာက်ေတာ့ မ်ိဳးႏြယ္စုအားလုံး က်ေနာ္တို႕ ဝီးသဲကူးေတာင္ရြာက မိသားစုႏြယ္အားလုံးဟာ တကြဲတျပားစီျဖစ္သြားေနတဲ့အခါမွာ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ဟာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြျဖစ္ၾကတယ္ အဲဒါအားလုံးေတြ႕ဆုံတဲ့ေနရာမွာ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ဟာ ေဆြမ်ိဳးေတြဆိုတာ ျပန္သိရေအာင္လို႕ ဒီလိုလုပ္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။” လို႕ ေျပာပါတယ္။
ဒီပူေဇာ္ပြဲက်င္းပႏိုင္ဖို႕ ေက်းရြာအတြင္းရွိ ရြာသူရြာသား အားလုံးအပါအဝင္ တျခား ၿမိဳ႕ျခား နယ္ျခားဘက္သို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ ေနထိုင္သြားတဲ့ ေဒသခံေတြကိုလည္း အလွဴေငြေကာက္ခံၿပီးက်င္းပၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ရပ္ရြာအတြင္းႏွင့္ အနီးနားမွာရွိတဲ့ ေရထြက္ေပါက္ ၊ ေရခပ္ဆိပ္တို႕မွာ ကယားရိုးရာေတြနဲ႕ အလွဴခံလို႕ရရွိထားတဲ့ေငြေတြနဲ႕ ၾကက္ ၊ ဝက္ ၊ ေခါင္ရည္တို႕နဲ႔ပူေဇာ္ပသၾကပါတယ္။ ဒီပြဲမွာလည္း ေတာေစာင့္နတ္ ၊ ေရေစာင့္နတ္တို႕ကို တိုင္တည္ၿပီးေတာ့ ေရွ႕လာမည့္အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ၾကက္ရိုးထိုးျပီး ေမးျမန္းတာေတြလည္း လုပ္ၾကပါတယ္။
ဦးေဌးရယ္က “ဘိုးဘြားဓေလ့ရိုးရာေတြကိုလည္း ေျဖာက္ထားတာေတြရွိလာတယ္ အခုေတာ့ ျပန္ၿပီးရိုးရာေတြကို ျပန္ထိန္းသိမ္းေတာ့ အရင့္အရင္ အဖိုးအဖြားလက္ထဲကတည္းက ရိုးရာေတြကိုထိန္းသိမ္းဖို႕ လုပ္ထားေပးၿပီးသား။ အခုလို ေကးလဲပြဲလုပ္တာကလည္း ေရေတြအထြက္ေကာင္းဖို႕ တိုင္းေရးျပည္ေရးေကာင္းဖို႕ပါ။ အဲဒါေၾကာင့္မို႕လို႕ ေဆြမ်ိဳးေတြအားလုံး လူတိုင္း ေနေရးထိုင္ခင္းေတြေကာင္းစားဖို႕ ဒီလို ေတာေတာင္ေစာင့္နတ္ေတြကို ပူေဇာ္တာက မိဘဘိုးဘြားစဥ္လာကတည္းက ရွိလာခဲ့ၿပီးသားပါပဲ။” လို႕ ေျပာပါတယ္။
ဘိုးဘြားစဥ္လာကတည္းက ကိုယ့္ေရကိုယ့္ေျမကို ရိုးရာဓေလ့ထံုးတမ္းစဥ္လာနဲ႕ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာင့္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္လို႕ အနာဂတ္သားသမီးေျမးျမစ္ေတြမွာလည္း မိဘဘိုးဘြားေတြကထားခဲ့တဲ့အေမြေတြကို ထုံးတမ္းစဥ္လာမေမ့မေလ်ာ့ပဲ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာင့္ရမယ္လို႕ ဦးေဌးရယ္ ေျပာသြားပါတယ္။ KTIMES
ေဒသၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာႏိုင္ဖို႔ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ…
Created on Thursday, 17 January 2013 20:31
Hits: 430
အစိုးရနဲ႔ KNPPအၾကားအပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးသေဘာတူညီမႈအေပၚ လူထုဘက္က အျပည့္အ၀အယံုအၾကည္မရွိေသးတဲ့အတြက္ လူမႈအေျချပဳအဖြဲ႔အစည္းတို႔အေနျဖင့္ လုပ္ငန္းအေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္ဖို႔ခက္ခဲေၾကာင္း ကရင္နီလူငယ္အစည္းအရံုး (KNYO) အဖြဲ႔ကေျပာပါတယ္။
"ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျပန္ပ်က္သြားလို ့ရိွရင္ ဒီျပည္ပအဖြဲ အစည္းနဲအဆက္အသြယ္ လုပ္တယ္ဆိုတဲ့ဟာမ်ိဳးေတြ သူတို ့ေႀကာက္တာေတြရိွတယ္
အဲလုိမ်ိဳးေႀကာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီျပည္ပအဖြဲ ့အစည္းေတြလည္းပဲ သူတို အထဲမွာဝင္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို ့သိသာ သိတယ္ ဒါေပမဲ့ သူတို
့ေရွ့ဆက္လုပ္ဖို ့ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲဆိုတာ အဲဒီေရွ့ဆက္လုပ္ရမယ့္ဟာ သိပ္ၿပီးေတာ့မွ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္တဲ့ဟာ မရွိဘူး"လို႔ KNYO မွ
ႏိုင္ငံျခားေရးတာ၀န္ခံ လြီးဇီကေျပာပါတယ္။
KNPP နဲ႔ အစိုးတို႔ဟာ ၂၀၁၂ခုႏွစ္ မတ္လ ၇ ရက္ေန႔မွာ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးသေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးထားၾကၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖၚေဆာင္ႏိုင္ဖို႔
ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲကို ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၉ ရက္ေန႔မွာျပဳလုပ္ကာ KNPPမွတင္ျပေဆြးေႏြးထားတဲ့ အခ်က္ ၂၀ထဲမွ
၁၄ခ်က္ကိုႏွစ္ဘက္သေဘာတူလက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့ၾကပါတယ္။
ကယားျပည္နယ္အတြင္း အစိုးရတပ္မွေဆာက္လုပ္ေနတဲ့ စစ္ေရးေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္းကိစၥနဲ႔အတူ ျပည္နယ္တြင္းလႈပ္ရွားေနတဲ့ စစ္ေရးအေျခအေနေတြနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး သေဘာတူညီမႈေတြမခ်မွတ္ႏိုင္ေသးတဲ့အတြက္ ဒုတိယအႀကိမ္ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ေတြ႔ ဆံုေဆြးေႏြးပြဲျပဳလုပ္ဖို႔ သေဘာတူထားၾကပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ပထမအႀကိမ္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲမွာ သေဘာတူညီခ်က္ ၃ အရ အစိုးရနဲ႔ KNPP အၾကားအပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး ခိုင္မာေအာင္တည္ေဆာက္ႏိုင္ေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္မႈလုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ေအာင္ျမင္စြာအေကာင္ အထည္ေဖၚေဆာင္ရြက္သြားႏိုင္ေရး ကိစၥမွာ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာမႈျပဳလုပ္ႏိုင္ဖို႔ ေဒသ ႀကီးၾကပ္ေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႔ ဖြဲ႔ရန္ သေဘာတူထားၾကပါတယ္။
ေဒသႀကီးၾကပ္ေစာင့္ၾကည့္ေရး အဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္ ထားရွိမည့္ လူပုဂၢိဳလ္စာရင္းကို အျပန္အလွန္ညွိႏိုင္းရန္ သေဘာတူသည္ဆိုတဲ့ အခ်က္မွာ အစိုးရနဲ႔KNPP ၾသဇာအာဏာ လြမ္းမိုးမႈမရွိပဲ လူထုေတြဆီက အမွန္တကယ္ ကိုယ္စားျပဳမည့္ လူပုဂၢိဳလ္ေတြျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္ေနေၾကာင္း KNYO ႏိုင္ငံျခားေရးတာ၀န္ခံ လြီးဇီကေျပာပါတယ္။
"ဒီKNPPနဲ အစိုးရႀကားထဲမွာ သူတို ့က လြတ္လပ္စြာ peace monitoring လုပ္ႏိုင္တဲ့အဖြဲ ့ေတြကို ေပးဖို ့လိုတယ္ တဖက္မွ ဘက္မလိုက္ဘဲနဲေပါ့ေနာ္ သူတို ့က လြတ္္လတ္စြာသြားလာၿပီးေတာ့မွ လႈပ္ရွားပိုင္ခြင့္ေပးဖို ့လိုတယ္ အခုက အဲလုိမ်ိဳး သူ ့ဖက္ကိုယ့္ဖက္ ့ျဖစ္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ လြတ္လပ္စြာ peace monitoring လုပ္လုိ ့မရဘူး"
ႏွစ္ဘက္သေဘာတူထားခ်က္ေတြ အျပန္အလွန္ထိန္းသိမ္းလိုက္နာမႈမ်ားကို ေစာင့္ၾကည့္ႏိုင္ဖို႔ လူထုကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့
ေဒသအတြင္းေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းေရးအတြက္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းဦးေဆာင္တဲ့ အစိုးရကုိယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ KNPPတို႔ ၂၀၁၂ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၀ရက္ေန႔က ပဏာမေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြး ၾကစဥ္မွာသေဘာတူခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ တတိုင္းတျပည္လံုးအပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးမျပဳလုပ္ႏိုင္ေသးတဲ့ အေျခအေနေအာက္မွာ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေရး ကိစၥနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး
ျပည္တြင္းမွလူထုအေျချပဳအဖြဲ႔အစည္းကိုယ္စားလွယ္ေတြအေနနဲ႔ နယ္စပ္ရွိကရင္နီလူထုအေျချပဳ အဖြဲ႔အစည္းတို႔နဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ဖို႔
ခက္ခဲမႈရွိေနေသးေၾကာင္း ကယားျပည္နယ္မွ ေဒသခံတဦးျဖစ္တဲ့ ဆရာပလူးရယ္ကေျပာပါတယ္။
"ကခ်င္ျပည္နယ္မွာလဲ တိုက္ေနတယ္ သူမ်ားလဲ ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာေျပာေနတယ္ ဒီမွာက က်န္တဲ့ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းေတြက
တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းေတြက အစိုးရနဲ႔ေျပာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဟိုကလဲ တကယ္တိုက္ေနေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္မွာတုန္း အဲဒါကိုၾကည့္ၿပီးမွ တကယ္လို႔ ဒီဖက္က ဖြဲ႔ရင္လဲ သူတို႔ ဘယ္လိုစဥ္းစားမလဲ ကိုယ္မွမသိတာ" ေဒသႀကီးၾကပ္ေစာင့္ၾကည့္ေရး အဖြဲ႔ျဖစ္ေပၚလာဖို႔လက္ရွိ လုပ္ငန္းအေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္ရြက္ရာမွာ ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီး ဆရာပလူးရယ္ကယခုလိုရွင္းျပပါတယ္။
" Monitoring ဆိုတာ တရားဝင္ျဖစ္မွဘဲ လုပ္လို႔အဆင္ေျပမဲ့အမ်ိဳးေတြ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွကိုယ့္ကိုအာမခံခ်က္ေပးတာ မဟုတ္ဘူးေလ
တရားဝင္ျဖစ္တယ္ ဆိုတာေတာင္မွ ဒီၾကားထဲမွာ အခက္အခဲေတြ အဟန္႔အတားေတြ အမ်ားႀကီးရွိဦးမွာ ဒါေၾကာင့္ ဒီMonitoring ဆိုတဲ့ ကိစၥကလဲ တရားဝင္ျဖစ္ဖို႔လိုတာ တခ်က္ ေနာက္ပီး ဒီMonitoring မွာ ပါမဲ့ လူေတြက ဘယ္လိုလူေတြလဲ တကယ္ဘဲ မယိမ္းမယိုင္ ဘယ္ဖက္ကိုမွ မယိမ္းမယိုင္ဘဲနဲ့ စစ္စစ္မွန္မွန္နဲ့ လုပ္မဲ့လူေတြလား တကယ္ေစတနာမွန္မွန္နဲ႔လုပ္မယ့္ လူေတြလား အဲလိုလူေတြလဲ ျဖစ္ဖို႔လိုတယ္ မျဖစ္ဘူးဆိုရင္ ဒီေမာနီးတိုးရီးက လဲ အလုပ္ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး"
အစိုးရနဲ႔ KNPP အၾကားျပဳလုပ္ထားတဲ့ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးအေပၚ ယံုၾကည္မႈအျပည့္အ၀မရွိေသးဘူးဆိုတဲ့ကိစၥဟာ ေဒသႀကီးၾကပ္ေစာင့္ေရးအဖြဲ႔
ဖြဲ႔စည္းဖို႔နဲ႔ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္ရြက္ေရးကိုသြားေရာက္ထိခိုက္ေနတဲ့အတြက္ ယခုအခ်ိန္မွာ ေစာင့္ေနဖို႔မလိုဘဲ ကရင္နီလူမႈအသင္းအဖြဲ႔ေတြအေနနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖၚေဆာင္ရာကိစၥမွာ မိမိတို႔တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္ကေန ယခုကစၿပီးပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔က ပိုအေရးႀကီးတယ္လို႔ေျပာလာသူကေတာ့ ကရင္နီလူမႈ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ကြန္ယက္ (KSCN) မွ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ
ခူးေတာ္ရယ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
သူက.. "ဒီအခုျငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာတဲ့ေနရာမွာ သူ႔ဟာသူ လုပ္နိုင္တဲ့အေနထားနဲ႔သူ
လုပ္ေပါ့ေနာ္ က်ေနာ္တို႔လည္း…လုပ္ႏိုင္တဲ့ အေနထားနဲ႔က်ေနာ္တို႔ လုပ္မယ္… ေနာက္ အျခားအစုအဖြဲ႔ေတြရွိအံုးမယ္ဆိုရင္လည္း အျခားအစုအဖြဲ႔ေတြက သူတို႔လုပ္ႏိုင္မယ့္ အေနအထားနဲ႔ သူတို႔လုပ္ၾကမယ္ အဲ့လိုေပါ့ သူလည္းေျပာ ကိုယ္လည္းေျပာ ဒီကိစၥေတြကို အားလံုးကေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ေကာင္းလာေအာင္ ဒီၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္က ပိုၿပီးေတာ့မွ ခိုု္င္ခိုင္မာမာျဖစ္သြားေအာင္ အဲ့ဒီရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ တူတူဘဲ ရွိတယ္ဆိုတာ အဲ့လိုဘဲနားလည္တယ္။
ဒီလုပ္ပံုကိုုင္ပံုေတြကေတာ့ မတူတာေလးေတြ အဲ့လိုဘဲေပါ့ေနာ္ ..ေနာက္ဆံုးက်ေနာ္တို႔ သြားခ်င္တဲ့ခရီးကေတာ့ ဘူတာတေနရာတည္းဘဲေပါ့
အဲ့လိုဘဲျဖစ္မွာပါ"
သံတြဲတြင္ မီဒီယာႏွင့္ပတ္သက္၍ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲျပဳလုပ္ကာ Arakan Media Group အားယာယီဖြဲ႔စည္း
|
ေဖေဖာ္၀ါရီလ
(၁၀) ရက္ေန႔က ရခုိင္ျပည္နယ္၊ သံတြဲၿမိဳ႕၌ မီဒီယာ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲတစ္ခု
ျပဳလုပ္က အဆိုပါ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲမွ Arakan Media Group အားယာယီအျဖစ္
ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရသည္။" က်မတို႔ ရခိုင္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ သတင္းတုိင္းကို လက္ရွိ ျပည္တြင္းမွာ ထုတ္ေနတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေဖာ္ျပခြင့္မရဘူး၊ ရခိုင္မွာျဖစ္ေပၚေနတဲ့ သတင္းေတြကို ရခုိင္အပါအ၀င္ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာက သိဖို႔လိုပါတယ္၊ သတင္းေတြကို အခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီ တိက်၊ မွန္ကန္စြာ ေဖာ္ျပႏုိင္ဖို႔အတြက္ ၿမိဳ႕နယ္တိုင္းမွာ သတင္းေထာက္ေတြရွိဖို႔လိုသလို မီဒီယာသမားေတြကိုေမြးထုတ္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္ " ဟု Arakan Media Group၏ ယာယီတာ၀န္ခံ ျမတ္ႏိုးသာက ေျပာသည္။
မီဒီယာ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲသို႔ တက္ေရာက္ရန္ ၿမိဳ႕နယ္တိုင္းသို႔ ဖိတ္ၾကားခဲ့ေသာ္လည္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ မေရာက္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ရာ တက္ေရာက္လာသူမ်ားမွ ပထမဦးဆံုး ေျခလွမ္းေနျဖင့္ Arakan Media Groupအား ယာယီဖြဲ႔စည္းခဲ့ၾကၿပီး ဦးစားေပးအေနျဖင့္ မီဒီယာသင္တန္းမ်ားကို သာလုပ္ေဆာင္မည္ျဖစ္ ေၾကာင္းသိရသည္။
" က်မတို႔မွာ အားနည္းခ်က္ရွိတာက ေငြေၾကးမျပည့္စံုမႈပါဘဲ၊ ခရီးစရိတ္မရွိတဲ့အတြက္ မီဒီယာအလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲကို ၿမိဳ႕နယ္တိုင္းက မတက္ေရာက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး၊ လက္ရွိမွာလည္း ၿမိဳ႕နယ္တိုင္ကိုလွည့္ၿပီး သင္တန္းပို႔ခ်ေပးမယ့္ သင္တန္းဆရာေတြကို လမ္းစရိတ္ ေထာက္ပံ့မေပးႏုိင္လို႔ လတ္တေလာအေျခအေနမွာ မီဒီယာသင္တန္းကို ေတာင္မေလုပ္ႏုိင္ေသးဘူး၊ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈရေအာင္ တည္ေဆာက္သြားရမွာျဖစ္တယ္" ဟု ျမတ္ႏိုးသာက ေျပာသည္။
Arakan Media Group အား သံတြဲ၊ မင္းျပား၊ အမ္း၊ ဂြ၊ ရေသ့ေတာင္၊ ေတာင္ကုတ္ ၿမိဳ႕နယ္မွ အဖြဲ႔၀င္ ၈ ဦးျဖင့္ ယာယီဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး ၿမိဳ႕နယ္တိုင္းမွ ပူးေပါင္းပါ၀င္လာႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ARAKAN TIMES
Wednesday, February 20, 2013
ျမန္မာျပည္တြင္းႏွင့္ေဒသႏုိင္ငံအခ်ဴိ႕ကုိ ၿခိမ္းေျခာက္ေနေသာ အရိပ္ဆုိးႀကီးမ်ား
|
ယခုတစ္ေလာျမန္မာသတင္းဌါနမ်ားျ
အိႏၵိယႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံၾကားတြင္
ယေန႔ကခ်င္ျပည္နယ္တြယ္
ျဖစ္ေပၚေနေသာျပည္တြင္းစစ္သည္ ျမန္မာအစုိးရအားအတိတ္က အုပ္ခ်ဴပ္ခဲ့ေသာ
စစ္အာဏာရွင္ အရိပ္မည္းမ်ားကုိ တဖန္ျဖစ္ေပၚေ
ေစာင့္ၾကည့္လွ်က္ပင္ရွိပါသည္။ ျ
ေစာင့္ၾကည့္လွ်က္ပင္ရွိပါသည္။ ျ
စစ္၀ါဒႏွင့္စစ္အေတြးအေခၚမ်ားကုိ
တစ္စုိက္မတ္မတ္က်င့္သုံးလာခဲ့ၾကေသာ စစ္ဗုိလ္တစ္ျဖစ္လဲ
လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားကပင္လွ်င္ သုတ္သင္းေရး၀ါဒဟူေသာ ပေဒသရာဇ္ေခတ္က
အေတြးအေခၚမ်ားကုိ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အာေဘာင္အာရင္းသန္
သန္းတင္ ARAKAN TIMES
ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးကို ဘယ္သူဦးေဆာင္မွာလဲ Written by ကိုယ့္မင္းခိုင္ Sunday, 17 February 2013 11:17 PDF Print E-mail ရခိုင္ျပည္ႀကီး ထီးက်ဳိးစည္ေပါက္ သူ႔ကြ်န္သေဘာက္ျဖစ္ခဲ့ရတာ ရာစုႏွစ္ႏွစ္စု ေတာင္ေက်ာ္လာခဲ့ပါၿပီ၊ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ နည္းဗ်ဴဟာေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ႀကိဳးစားလာခဲ့ၾကေပမယ့္ ဒီေန႔အထိ အရာမေပၚေသး။ ေတာ္လွန္ေရးခရီး ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် အခ်င္းခ်င္း စုစည္းညီညြတ္ရမယ့္အစား ေဖာင္ပ်က္၀ါးလို သူတလူငါတမင္းနဲ႔ စိတ္ပ်က္စရာေတြသာ ျပည့္ႏွက္လာခဲ့တယ္၊ ရလဒ္အျဖစ္ ရခိုင္သမိုင္းမွာ သခၤန္းစာယူစရာေတြ မ်ားျပားစြာ ေတြ႔လာရခဲ့တယ္။ လြတ္လပ္တ့ဲ ရခိုင္ဘုရင့္ႏိုင္ငံေတာ္ အတိတ္သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း ရခိုင္ေနာက္ဆံုးဘုရင္ မဟာသမၼတ ရာဇာကိုမေက်နပ္တဲ့အတြက္ ဗမာဘုရင္ကိုယူကာ တိုင္းျပည္ကို ၀ကြက္အပ္ခဲ့တာ၊ အဂၤလိပ္ဆီက လြတ္လပ္ေရး ယူတဲ့အခါလည္း ႏိုင္ငံေရးအရ စုစည္းခိုင္မာတဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြမလုပ္ႏိုင္ခဲ့တာ၊ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးခရီးတေလွ်ာက္ အင္အားစုေတြ ဖရိုဖရဲၿပိဳကြဲေနခဲ့တာေတြကို အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးလမ္းမထက္မွာ မျမင္ခ်င္အဆံုး ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ ယေန႔အထိ အဖရခိုင္ျပည္မွာ ျပည္ပအေၿခစိုက္ လက္နက္ကိုင္အုပ္စုေတြ ညီညြတ္မႈ မရွိေသးသလို၊ ျပည္တြင္း ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ မွာလည္း စုစည္းမရ။ ဒါေတြထက္ ပိုဆိုးတာက ေခတ္နဲ႔အညီ ေပၚေပါက္လာတဲ့ လူမႈေရးကြန္ယက္ေတြၾကားမွာပင္ အုပ္စုဖြဲ႔ဗိုလ္လုရင္း အခ်ိန္ကုန္ေနတာကို ေအာ့ႏွလံုးနာဖို႔ ေကာင္းတဲ့အထိျမင္ေတ႔ြလာခဲ့ရတယ္၊ ဘယ္သူေကာင္းတယ္၊ ဘယ္သူမေကာင္းဘူးလို႔ ေျပာတာထက္ အနာဂတ္ရခိုင္ျပည္ေတာ္လွန္ေရးကို ဘယ္သူ(၀ါ) ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းက ဦးေဆာင္မွာလဲဆိုတဲ့ ျပႆနာက အဓိကက်ေနၿပီလို႔ ျမင္ပါတယ္၊ ဦးေဆာင္မႈမရွိရင္ ပန္းတိုင္ေပ်ာက္ၿပီး အခ်င္းခ်င္းအျပန္အလွန္ တြန္းတိုက္ရင္းလိုတဲ့ ခရီးကိုမေရာက္ႏိုင္၊ အားစိုက္သမွ် သဲထဲေရသြန္ျဖစ္ရပါေတာ့မယ္၊ အိတ္ေပါက္နဲ႔ ဖားေကာက္သလို လုပ္သမွ်အရာမထင္ဘဲ နိဂံုးကမၸတ္အဆံုးသတ္ရေတာ့မွာလား။ ျပည္တြင္းမွာ ရခိုင္ပါတီ ႏွစ္ခုပူးေပါင္းေရးလို႔ ေအာ္ေနတာနဲ႔ ဒီျပႆနာေတြၿပီးသြားမွ မဟုတ္။ အျခားျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ အုပ္္စုေတြဘာလုပ္ေနလဲ၊ ဘာေတြျဖစ္ေနၿပီလဲဆိုတာကုိလည္း ဂ႐ုစိုက္ဖို႔လိုပါတယ္။ စုစည္းညီညြတ္ေရးဆိုတဲ့ အသံေကာင္းဟစ္ေန႐ံုနဲ႔ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ လက္ေတ႔ြလုပ္ေဆာင္ဖို႔ အမ်ားႀကီးလိုပါတယ္၊ ငါကဦးေဆာင္ပါတီ၊ သူကလူနည္းတဲ့ပါတီလို႔ တစ္မ်ဳိး။ ငါက၀ါရင့္ပါတီ၊ သူက ၀ါႏုပါတီဆိုၿပီး တစ္ဖံု။ အရွက္အသေရမဟိ အမ်ဳိးသားေရးမွာ မာန္တက္ၿပီး ျပည္သူကိုမ်က္ကြယ္ျပဳရင္း တဖြဲ႕နဲ႔တဖြဲ႕အျပန္အလွန္အပုပ္ခ်ေနၾကလို႔ေတာ့ စုစည္းမႈဘယ္ခါမွ် ရႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ဘယ္အဖြ႔ဲက အင္အားေကာင္းေကာင္း၊ မေကာင္းေကာင္း အားလံုးသမိုင္းတရားခံျဖစ္လိမ့္မယ္ဆိုတာကို သတိခ်ပ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ရခိုင္အမ်ဳိးသားပါတီ(သို႔မဟုတ္)အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုဟာ ရပ္တည္ေနရံု၊ ေပးသေလာက္ ယူေနရံုအဆင့္သာဆိုရင္ မဟာဗ်ဴဟာ ဘယ္ေလာက္ပင္္ ေကာင္းေကာင္း တဖက္သား ႀကိဳးဆြဲရာက ေနရတဲ့ "ရုပ္ေသးရုပ္"အဆင့္၊ နဖားႀကိဳး တပ္ခံထားရတ့ဲ "ႏြား"အဆင့္သာ ျဖစ္တယ္။ ဗမာအစိုးရ " အလိုေတာ္ရိ " ဆိုရင္လည္း မမွား။ ရခိုင္ျပည္၏ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈဆိုေစာ္ လက္နက္ကိုင္ရပ္တည္ရံု၊ အင္အားမ်ားရံု၊ ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရရံုနဲ႔ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္။ အင္အားစုအားလံုး အမ်ဳိးသားဘံုရည္မွန္းခ်က္ တစ္ခုတည္းေအာက္မွာ ေတာ္လွန္ေရးခရီးအတြက္ အဆင့္ဆင့္ခ်မွတ္ထားတဲ့ နည္းဗ်ဴဟာေတြမွာ ဟန္ခ်က္ညီညီ ပူးေပါင္းပါ၀င္ႏိုင္ဖို႔၊ ကိုယ့္တာ၀န္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ အားလံုးတစ္စုတစည္းတည္း မျဖစ္ႏိုင္ေသးရင္ လုပ္ငန္းပူးေပါင္းမႈအဆင့္ အနည္းဆံုးရွိဖို႔လိုပါတယ္။ " သူပါယင္ငါမလုပ္၊ သူလုပ္ရင္ ငါမပါ။ " ဆိုတဲ့ညအတၱမာနကို ေရွ႕တန္းတင္ေနၾကမယ္ဆိုရင္၊ ငါတို႔ကေပါင္းခ်င္တယ္ သူတို႔ေၾကာင့္ ပူးေပါင္းမရတာလို႔ ႏိုင္ငံေရးအရ အပုပ္ခ်ေနၾကလို႔ကေတာ့ အဲဒီလုပ္ရပ္ေတြကို ျပည္သူက ကၽြန္သက္ရွည္ေစတဲ့ လုပ္ရပ္လို႔ ျမင္လာၾကၿပီ။ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးသမားေတြလို ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရဖို႔ အပုပ္ခ်စည္းရံုးေနလို႔ အလုပ္ မျဖစ္ပါ။ အမ်ဳိးသား ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို လုပ္ငန္းစဥ္အဆင့္ဆင့္ခ်မွတ္လို႔ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဘဲနဲ႔၊ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ စကားလံုး အလွပေတြနဲ႔ အသံေကာင္းဟစ္ရံုေလာက္၊ မီဒီယာေတြမွာ လူၾကားေကာင္းေအာင္ ေျပာနီရံုေလာက္နဲ႔ ရခိုင္တို႔၏ အႏၱိမ ရည္မွန္းခ်က္ကို ေဆာင္က်ဥ္းေပးႏိုင္ဖို႔မဟုတ္၊ " လူၿပိန္းႀကိဳက္ႏိုင္ငံေရးသမား " အဆင့္နဲ႔ရာ သမိုင္းမွာ တင္က်န္ခဲ့ပါလိမ့္မယ္။ ရခိုင္ျပည္ျဖတ္သန္းလာေရ သမိုင္းအရ လက္နက္ကိုင္အုပ္စုအခ်င္းခ်င္း၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီအခ်င္းခ်င္း၊ လူမႈအဖြဲ႕ အစည္းအခ်င္းခ်င္း လုပ္ငန္းညွိႏွဳိင္းေဆြးေႏြးမႈ အဆင့္နဲ႔ စတင္သင့္ပါတယ္။ တူညီေရ အမ်ဳိးသားေရး လုပ္ငန္းစဥ္္ေတြကို ပံုေဖာ္သင့္ပါတယ္။ ယင္းကတဆင့္က႑အလိုက္ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သင့္ပါတယ္။ မာန္မာန၊ အာဃာတေတြကို ေျခခ်ၿပီး လက္နက္ကိုင္၊ ပါတီ၊ လူမႈေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြၾကားမွာ ေဆြးေႏြး ညွိႏွဳိင္းေဆာင္ရြက္မႈ အဆင့္ထိတျဖည္းျဖည္း တိုးျမွင့္လားဖို႔လိုပါတယ္၊ သူ႔အဖြဲ႕၊ ငါ့အဖြဲ႕၊ သူေကာင္းတယ္၊ ငါေကာင္းတယ္ စနစ္နဲ႔ ဆက္လားေနဖို႔အစား အားလံုးညွိႏွဳိင္း ေဆာင္ရြက္မႈလမ္းေၾကာင္း ကတဆင့္ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရး အဆင့္ကိုလားဖို႔ယခုကပင္ ျပင္ဆင္လုပ္ေဆာင္သင့္တယ္လို႔ ျမင္တယ္။ အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြားကို မ႑ိဳင္ထားၿပီး လူအဖြဲ႔အစည္းကို ပုံေသမထားဘဲ တူညီတ့ဲလုပ္ငန္းေတြကို ညွိႏွဳိင္းပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၿပီး "ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရး ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑" ကို ေဖာ္ေဆာင္သြားဖို႔ အျပဳသေဘာနဲ႔ အႀကံျပဳေရးသားလိုက္ရတယ္။
|
လြတ္လပ္တ့ဲ ရခိုင္ဘုရင့္ႏိုင္ငံေတာ္ အတိတ္သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း ရခိုင္ေနာက္ဆံုးဘုရင္ မဟာသမၼတ ရာဇာကိုမေက်နပ္တဲ့အတြက္ ဗမာဘုရင္ကိုယူကာ တိုင္းျပည္ကို ၀ကြက္အပ္ခဲ့တာ၊ အဂၤလိပ္ဆီက လြတ္လပ္ေရး ယူတဲ့အခါလည္း ႏိုင္ငံေရးအရ စုစည္းခိုင္မာတဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြမလုပ္ႏိုင္ခဲ့တာ၊ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးခရီးတေလွ်ာက္ အင္အားစုေတြ ဖရိုဖရဲၿပိဳကြဲေနခဲ့တာေတြကို အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးလမ္းမထက္မွာ မျမင္ခ်င္အဆံုး ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။
ယေန႔အထိ အဖရခိုင္ျပည္မွာ ျပည္ပအေၿခစိုက္ လက္နက္ကိုင္အုပ္စုေတြ ညီညြတ္မႈ မရွိေသးသလို၊ ျပည္တြင္း ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ မွာလည္း စုစည္းမရ။ ဒါေတြထက္ ပိုဆိုးတာက ေခတ္နဲ႔အညီ ေပၚေပါက္လာတဲ့ လူမႈေရးကြန္ယက္ေတြၾကားမွာပင္ အုပ္စုဖြဲ႔ဗိုလ္လုရင္း အခ်ိန္ကုန္ေနတာကို ေအာ့ႏွလံုးနာဖို႔ ေကာင္းတဲ့အထိျမင္ေတ႔ြလာခဲ့ရတယ္၊ ဘယ္သူေကာင္းတယ္၊ ဘယ္သူမေကာင္းဘူးလို႔ ေျပာတာထက္ အနာဂတ္ရခိုင္ျပည္ေတာ္လွန္ေရးကို ဘယ္သူ(၀ါ) ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းက ဦးေဆာင္မွာလဲဆိုတဲ့ ျပႆနာက အဓိကက်ေနၿပီလို႔ ျမင္ပါတယ္၊ ဦးေဆာင္မႈမရွိရင္ ပန္းတိုင္ေပ်ာက္ၿပီး အခ်င္းခ်င္းအျပန္အလွန္ တြန္းတိုက္ရင္းလိုတဲ့ ခရီးကိုမေရာက္ႏိုင္၊ အားစိုက္သမွ် သဲထဲေရသြန္ျဖစ္ရပါေတာ့မယ္၊ အိတ္ေပါက္နဲ႔ ဖားေကာက္သလို လုပ္သမွ်အရာမထင္ဘဲ နိဂံုးကမၸတ္အဆံုးသတ္ရေတာ့မွာလား။
ျပည္တြင္းမွာ ရခိုင္ပါတီ ႏွစ္ခုပူးေပါင္းေရးလို႔ ေအာ္ေနတာနဲ႔ ဒီျပႆနာေတြၿပီးသြားမွ မဟုတ္။ အျခားျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ အုပ္္စုေတြဘာလုပ္ေနလဲ၊ ဘာေတြျဖစ္ေနၿပီလဲဆိုတာကုိလည္း ဂ႐ုစိုက္ဖို႔လိုပါတယ္။ စုစည္းညီညြတ္ေရးဆိုတဲ့ အသံေကာင္းဟစ္ေန႐ံုနဲ႔ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ လက္ေတ႔ြလုပ္ေဆာင္ဖို႔ အမ်ားႀကီးလိုပါတယ္၊ ငါကဦးေဆာင္ပါတီ၊ သူကလူနည္းတဲ့ပါတီလို႔ တစ္မ်ဳိး။ ငါက၀ါရင့္ပါတီ၊ သူက ၀ါႏုပါတီဆိုၿပီး တစ္ဖံု။ အရွက္အသေရမဟိ အမ်ဳိးသားေရးမွာ မာန္တက္ၿပီး ျပည္သူကိုမ်က္ကြယ္ျပဳရင္း တဖြဲ႕နဲ႔တဖြဲ႕အျပန္အလွန္အပုပ္ခ်ေနၾကလို႔ေတာ့ စုစည္းမႈဘယ္ခါမွ် ရႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ဘယ္အဖြ႔ဲက အင္အားေကာင္းေကာင္း၊ မေကာင္းေကာင္း အားလံုးသမိုင္းတရားခံျဖစ္လိမ့္မယ္ဆိုတာကို သတိခ်ပ္ဖို႔လိုပါတယ္။
ရခိုင္အမ်ဳိးသားပါတီ(သို႔မဟုတ္)အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုဟာ ရပ္တည္ေနရံု၊ ေပးသေလာက္ ယူေနရံုအဆင့္သာဆိုရင္ မဟာဗ်ဴဟာ ဘယ္ေလာက္ပင္္ ေကာင္းေကာင္း တဖက္သား ႀကိဳးဆြဲရာက ေနရတဲ့ "ရုပ္ေသးရုပ္"အဆင့္၊ နဖားႀကိဳး တပ္ခံထားရတ့ဲ "ႏြား"အဆင့္သာ ျဖစ္တယ္။ ဗမာအစိုးရ " အလိုေတာ္ရိ " ဆိုရင္လည္း မမွား။ ရခိုင္ျပည္၏ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈဆိုေစာ္ လက္နက္ကိုင္ရပ္တည္ရံု၊ အင္အားမ်ားရံု၊ ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရရံုနဲ႔ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္။ အင္အားစုအားလံုး အမ်ဳိးသားဘံုရည္မွန္းခ်က္ တစ္ခုတည္းေအာက္မွာ ေတာ္လွန္ေရးခရီးအတြက္ အဆင့္ဆင့္ခ်မွတ္ထားတဲ့ နည္းဗ်ဴဟာေတြမွာ ဟန္ခ်က္ညီညီ ပူးေပါင္းပါ၀င္ႏိုင္ဖို႔၊ ကိုယ့္တာ၀န္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ အားလံုးတစ္စုတစည္းတည္း မျဖစ္ႏိုင္ေသးရင္ လုပ္ငန္းပူးေပါင္းမႈအဆင့္ အနည္းဆံုးရွိဖို႔လိုပါတယ္။
" သူပါယင္ငါမလုပ္၊ သူလုပ္ရင္ ငါမပါ။ " ဆိုတဲ့ညအတၱမာနကို ေရွ႕တန္းတင္ေနၾကမယ္ဆိုရင္၊ ငါတို႔ကေပါင္းခ်င္တယ္ သူတို႔ေၾကာင့္ ပူးေပါင္းမရတာလို႔ ႏိုင္ငံေရးအရ အပုပ္ခ်ေနၾကလို႔ကေတာ့ အဲဒီလုပ္ရပ္ေတြကို ျပည္သူက ကၽြန္သက္ရွည္ေစတဲ့ လုပ္ရပ္လို႔ ျမင္လာၾကၿပီ။ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးသမားေတြလို ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရဖို႔ အပုပ္ခ်စည္းရံုးေနလို႔ အလုပ္ မျဖစ္ပါ။ အမ်ဳိးသား ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို လုပ္ငန္းစဥ္အဆင့္ဆင့္ခ်မွတ္လို႔ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဘဲနဲ႔၊ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ စကားလံုး အလွပေတြနဲ႔ အသံေကာင္းဟစ္ရံုေလာက္၊ မီဒီယာေတြမွာ လူၾကားေကာင္းေအာင္ ေျပာနီရံုေလာက္နဲ႔ ရခိုင္တို႔၏ အႏၱိမ ရည္မွန္းခ်က္ကို ေဆာင္က်ဥ္းေပးႏိုင္ဖို႔မဟုတ္၊ " လူၿပိန္းႀကိဳက္ႏိုင္ငံေရးသမား " အဆင့္နဲ႔ရာ သမိုင္းမွာ တင္က်န္ခဲ့ပါလိမ့္မယ္။
ရခိုင္ျပည္ျဖတ္သန္းလာေရ သမိုင္းအရ လက္နက္ကိုင္အုပ္စုအခ်င္းခ်င္း၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီအခ်င္းခ်င္း၊ လူမႈအဖြဲ႕ အစည္းအခ်င္းခ်င္း လုပ္ငန္းညွိႏွဳိင္းေဆြးေႏြးမႈ အဆင့္နဲ႔ စတင္သင့္ပါတယ္။ တူညီေရ အမ်ဳိးသားေရး လုပ္ငန္းစဥ္္ေတြကို ပံုေဖာ္သင့္ပါတယ္။ ယင္းကတဆင့္က႑အလိုက္ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သင့္ပါတယ္။
မာန္မာန၊ အာဃာတေတြကို ေျခခ်ၿပီး လက္နက္ကိုင္၊ ပါတီ၊ လူမႈေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြၾကားမွာ ေဆြးေႏြး ညွိႏွဳိင္းေဆာင္ရြက္မႈ အဆင့္ထိတျဖည္းျဖည္း တိုးျမွင့္လားဖို႔လိုပါတယ္၊ သူ႔အဖြဲ႕၊ ငါ့အဖြဲ႕၊ သူေကာင္းတယ္၊ ငါေကာင္းတယ္ စနစ္နဲ႔ ဆက္လားေနဖို႔အစား အားလံုးညွိႏွဳိင္း ေဆာင္ရြက္မႈလမ္းေၾကာင္း ကတဆင့္ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရး အဆင့္ကိုလားဖို႔ယခုကပင္ ျပင္ဆင္လုပ္ေဆာင္သင့္တယ္လို႔ ျမင္တယ္။
အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြားကို မ႑ိဳင္ထားၿပီး လူအဖြဲ႔အစည္းကို ပုံေသမထားဘဲ တူညီတ့ဲလုပ္ငန္းေတြကို ညွိႏွဳိင္းပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၿပီး "ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရး ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑" ကို ေဖာ္ေဆာင္သြားဖို႔ အျပဳသေဘာနဲ႔ အႀကံျပဳေရးသားလိုက္ရတယ္။ ARAKAN TIMES
Tuesday, February 19, 2013
တပ္ေတာင္တြင္ ဖုန္းတိုင္မ်ားတပ္ဆင္ကာ GSM ဖုန္းမ်ားေရာင္းခ်ေပးခဲ့ေသာ္လည္းအသံုးျပဳ၍မရ
 ရခိုင္ျပည္၊
အမ္းၿမိဳ႕နယ္ တပ္ေတာင္ ေဒသတြင္ ၂၀၁၁/၁၂ခုႏွစ္မွစ၍
ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းမွ က်ပ္ႏွစ္သိန္းတန္ GSM Sim Card မ်ားကို
ေရာင္းခ်ကာဆက္သြယ္ေရးတာ၀ါတိုင္ကို
တပ္ဆင္ေပးခဲ့ေသာ္လည္းေခၚဆို၍မရျဖစ္ေနေၾကာင္းသိရသည္။"က်ေနာ္တို႔ေဒသမွာGSM Sim Card စတင္ခ်ေပးတဲ့ႏွစ္ကေန ဒီေန႔အထိတခါမွသံုးလို႔မရေသးဘူး။ အမ္းၿမိဳ႕နယ္တ၀ိုက္ အျခားေဒသေတြမွာGSM ႏွင့္ CDMA ႏွစ္မ်ဳိးလံုးသံုးလို႔ရတယ္၊ တပ္ေတာင္ တိုက္နယ္တ၀ုိက္မွာ CDMAတစ္မ်ဳိးတည္းသာသံုးလို႔ရတယ္၊ GSM Sim Card ေတြပိုက္ဆံေပးၿပီး၀ယ္ထားတာ အလကားျဖစ္ေနတယ္"ဟုတပ္ေတာင္ ရြာမွလုပ္ငန္းရွင္ တစ္ဦးကေျပာသည္။ အမ္းၿမိဳ႕မွ (၁၀) မိုင္ခန္႕ အကြာတြင္ရွိေသာ တပ္ေတာင္ရြာတြင္ အိမ္ေျခ ႏွစ္ေထာင္၀န္းက်င္ရွိၿပီး၊ GSM လက္ကိုင္ဖုန္း (၁၇၇၉)လံုးရွိေနၿပီးေဒသခံမ်ားမွာအလြန္ စိတ္ပ်က္ေနၾကေၾကာင္းသိရသည္။ "က်ေနာ္ ရန္ကုန္ကေန ဒီကိုတာ၀န္နဲ႔လာေတာ့ သံုးေနက် GSM ပဲယူလာခဲ့မိတယ္။ ဒီေရာက္ေတာ့သံုးမရဘူး။ ပိုဆိုးတာကတာ၀န္နဲ႔ သြားေနရခ်ိန္မွာဌာနကိုအေရးေပၚသတင္းပို႔မယ္ဆိုရင္ အခက္ႀကံဳရတယ္။ ဒီအခက္အခဲေတြကိုအျမန္ေျဖရွင္းေပးေစခ်င္တယ္"ဟုတပ္ေတာင္ရဲစခန္းမွ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕၀င္တစ္ဦးက ဆိုသည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္ ဂြၿမိဳ႕နယ္၊ ေတာင္ကုတ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္ တို႕၌လည္းတပ္ေတာင္ေဒသနည္းတူေနရာအခ်ဳိ႕တြင္ ဂ်ီအက္စ္အင္ဖုန္းမ်ား လံုး၀ သံုးမရျဖစ္ေနေၾကာင္းသိရွိရသည္။ |
||||||
Monday, February 18, 2013
မႏၱေလးတြင္ တရားမ၀င္ ေနထုိင္သည့္ ျမန္မာစကား မတတ္သူမ်ားကိစၥ ေဖာ္ထုတ္အေရးယူၿပီ
သတင္း
မႏၱေလးတြင္ တရားမ၀င္ ေနထုိင္ၾကသူ အမ်ားစုသည္ တရုတ္အႏြယ္၀င္မ်ားျဖစ္သည္ဟု မႏၱေလးၿမိဳ႕ခံမ်ားက ဆုိသည္ (ဓာတ္ပုံ – ဧရာ၀တီ)
ယေန႔ ေနျပည္ေတာ္တြင္ က်င္းပေသာ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းတြင္ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အား ၀န္ႀကီးဌာနက ေဆာင္ရြက္လွ်က္ရွိေသာ အမ်ဳိးသားစီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ရွင္းလင္းေျပာဆုိစဥ္ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္၀င္းက အထက္ပါအတုိင္း ေျပာဆိုလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပေသာ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀းတြင္ အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ ေဒၚခင္၀ုိင္းၾကည္က မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္ ျမန္မာစကား မတတ္သည့္ လူမ်ဳိးမ်ား တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္ ေနထုိင္မႈကို စိစစ္ေဖာ္ထုတ္ အေရးယူေပးရန္ တင္ျပခ်က္အေပၚ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အား ၀န္ႀကီးဌာန အေနျဖင့္ အေလးထား ေဆာင္ရြက္လွ်က္ရွိၿပီး စိစစ္အေရးယူမႈမ်ား စတင္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ အိမ္ေထာင္စုစာရင္း၊ ႏုိင္ငံသားကတ္မ်ားသည္ တရား၀င္ထုတ္ေပးထားျခင္း ရွိ၊ မရွိအပါအ၀င္ တရားမ၀င္ေနထုိင္မႈမ်ားကို ၀န္ႀကီးဌာနမွ ရုံး လက္ခံမွတ္တမ္းမ်ားႏွင့္ စစ္ေဆးေနေၾကာင္း၊ စစ္ေဆးမႈမ်ားအရ ႏုိင္ငံသားမဟုတ္ဘဲ ႏုိင္ငံသားလက္မွတ္ ရရွိ ကုိင္ေဆာင္ထားသူမ်ားကုိ လက္မွတ္မ်ား ျပန္လည္သိမ္းဆည္းၿပီး လက္မွတ္ထုတ္ေပးသည့္ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး အရာရွိ၊ ၀န္ထမ္းမ်ားကိုလည္း အေရးယူသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဦးေက်ာ္ေက်ာ္၀င္းက ေျပာသည္။
“မႏၱေလးၿမိဳ႕သုိ႔ ျမန္မာစကား မတတ္သည့္ လူမ်ဳိးမ်ား တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္ေနထုိင္မႈမ်ား မျဖစ္ေစရန္ စနစ္တက် စစ္ေဆးရမည္ကိုလည္း ေကာင္းစြာသေဘာေပါက္ၿပီး ယခု အစုိးရသစ္ လက္ထက္တြင္ မိမိ၀န္ႀကီးဌာနက ေလးစား လုိက္နာလွ်က္ ရွိပါတယ္၊ မိမိဌာနက ထုတ္ေပးထားေသာ အိမ္ေထာင္စုလူဦးေရ စာရင္းမ်ားသည္ တရား၀င္ ထုတ္ေပး ထားျခင္းရွိ၊ မရွိ၊ ထုတ္ေပးမႈမွန္ကန္ျခင္းရွိ၊ မရွိ၊ အိမ္ေထာင္စုစာရင္း မရွိဘဲ ဧည့္စာရင္းျဖင့္ ေနထုိင္ျခင္း၊ သုိ႔မဟုတ္ တရားမ၀င္ ေနထုိင္ျခင္းရွိ၊ မရွိ ရုံး လက္ခံ မွတ္တမ္းမ်ားျဖင့္ တုိက္ဆုိင္ စစ္ေဆးမႈမ်ားအား မႏၱေလးတုိင္း ေဒသႀကီးအတြင္း စတင္ ေဆာင္ရြက္ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ မမွန္မကန္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ ၀န္ထမ္းမ်ားအား ထိေရာက္စြာ စစ္ေဆး အေရးယူသြားမည္ ျဖစ္ၿပီး တရားမ၀င္ ေနထုိင္သူမ်ားအားလည္း အေရးယူ ေဆာင္ရြက္သြားမည္ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္ေနထုိင္မႈ၊ အေျခခ် ေနထုိင္မႈတုိ႔သည္ ရပ္ကြက္၊ ေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ေဒသခံ ျပည္သူမ်ားကလည္း အမ်ဳိးသားေရး တာ၀န္တရပ္အျဖစ္ ပူးေပါင္း အသိေပး ေဖာ္ထုတ္ေပးပါက ပုိမုိ ထိေရာက္မည္ကုိလည္း တပါတည္း အသိေပးလုိပါတယ္” ဟု ဦးေက်ာ္ေက်ာ္၀င္းက ေျပာသည္။
မႏၱေလးၿမိဳ႕ခံ စာေရးဆရာဆူးငွက္ကမူ မႏၱေလးတြင္ ျမန္မာစကား မတတ္ေသာ လူမ်ဳိးျခားမ်ား တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္ ေနထုိင္မႈမ်ား အမ်ားအျပားရွိေနၿပီး အထူးသျဖင့္ တရုတ္အႏြယ္၀င္ အမ်ားစုျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယင္းတရုတ္ အႏြယ္၀င္မ်ားမွာ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ေနာက္ပုိင္း မႏၱေလးသုိ႔ အလုံးအရင္းျဖင့္ ၀င္ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မႏၱေလးၿမိဳ႕ရွိ ျမန္မာအမ်ဳိးသားပုိင္ ေနအိမ္ၿခံေျမ တုိက္တာအေဆာက္အအုံႏွင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွာ တရုတ္အႏြယ္၀င္မ်ားလက္ထဲသုိ႔ ေရာက္ရွိေၾကာင္း ဧရာ၀တီသုိ႔ေျပာသည္။
“မႏၱေလးမွာ တရားမ၀င္ေနထုိင္မႈ ေသခ်ာေပါက္ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ၁၉၉၀ ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ အလုံးအရင္းနဲ႔ ၀င္လာတယ္။ အလုံးအရင္း၀င္လာတာက အခ်ဳိ႕က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေခါင္းစဥ္နဲ႔ ၀င္လာတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း အာဏာပုိင္အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ခ်ိတ္ၿပီး၀င္လာတာ။ တရုတ္ေတြပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ယူနန္ဘက္က ဟာေတြမ်ားတာပဲ။ မႏၱေလးရဲ႕ လက္ရင္း ျမန္မာ အမ်ဳိးသားပုိင္ စီးပြားေရး၊ အိမ္ယာေတြ ကုန္ၿပီဗ်။ ေျမေတြလည္းကုန္ၿပီ။ ဒီအခ်ိန္က်မွ အေရးယူမယ္ဆုိေတာ့ တအား ေနာက္က်ေနၿပီ။ ျမန္မာအမ်ဳိးသားေတြ ပိုင္တဲ့ စီးပြားေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ေရေျမကုိ အကာကြယ္ေပးတာ၊ အေထာက္ကူေပးတာ ေတြရွိသင့္တယ္။ တရားမ၀င္ ေနထုိင္မႈေတြနဲ႔ အလုံးအရင္း ျဖစ္လာတာက အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈ၊ ျခစားမႈေတြေၾကာင့္ အမ်ားဆုံးပဲေပါ့။ လက္နက္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေနာက္ကြယ္ကေန ၀င္တာေတြလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။ ကုိးကန္႔တံဆိပ္ တပ္ထားတဲ့ တရုတ္၊ ၀တံဆိပ္ထားတဲ့ တရုတ္ေတြခ်ည္းပဲ” ဟု ဆရာဆူးငွက္က ဆုိသည္။
ခ်မ္းေအးသာဇံၿမိဳ႕နယ္မွ မႏၱေလးတုိင္း ေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ ေဒၚတင္တင္မာကမူ တရားမ၀င္ ေနထုိင္မႈမ်ားကို အေရးယူရန္မွာ တိက်ေသခ်ာမႈႏွင့္ ေစ့စပ္မႈ အေရးႀကီးသည္ဟု ေျပာသည္။
“မႏၱေလးမွာက တရုတ္ကုိးကန္႔စပ္ေတြ၊ ကိုးကန္႔ေတြ၊ ၀ေတြေပါ့၊ တခ်ဳိ႕သူေတြက ျမန္မာစကားကုိ ေရေရလည္လည္ကို မတတ္ဘူး။ အဲဒါမ်ဳိးေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ရွိတယ္။ တရုတ္အႏြယ္၀င္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ခ်မ္းသာၾကတယ္၊ ျမန္မာေတြက မခ်မ္းသာၾကဘူး။ မႏၱေလးၿမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာက သူတို႔ေတြခ်ည္းပဲ။ အိမ္ေကာင္းေနရာေကာင္း ဆုိရင္ သူတို႔ဟာေတြခ်ည္းပဲ။ တရားမ၀င္ ေနထုိင္မႈေတြကုိ ေဖာ္ထုတ္မယ္ဆုိရင္ ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ အေသးစိတ္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ေဖာ္ထုတ္ မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေဖာ္ထုတ္လုိ႔ျမန္မွာပါ။ ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္ဖုိ႔လိုပါတယ္” ဟု ေဒၚတင္တင္မာက ဆုိသည္။
မႏၱေလးတြင္သာမက တႏုိင္ငံလုံး အတုိင္းအတာျဖင့္လည္း တရားမ၀င္ ႏုိင္ငံသားကတ္ ရရွိထားမႈမ်ား၊ တရားမ၀င္ ေနထုိင္မႈမ်ား ကို စိစစ္ေဖာ္ထုတ္ အေရးယူသြားမည္ျဖစ္ၿပီး ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားကို တရား၀င္ အၿမဲတမ္း ေနထုိင္ခြင့္ေပးမည့္ PR စနစ္ကုိလည္း အေကာင္အထည္ေဖာ္လ်က္ရွိေၾကာင္း လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အား ၀န္ႀကီးဌာန ဒုတိယ၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္ေက်ာ္၀င္း၏ အဆုိအရ သိရွိရသည္။
ဘူးသီးေတာင္ အက်ဥ္းေထာင္တြင္ ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ အက်ဥ္းသားမ်ား လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္ခံေနရ
|
ေထာင္မွဴး(ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴး) ျဖစ္သည့္ ဦးမင္းလြင္ဦးသည္ ဗမာတုိင္းရင္းသားျဖစ္ၿပီး အက်ဥ္းရွိဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ အက်ဥ္းသားမ်ားကုိ ႐ုိင္းစုိင္းစြာဆက္ဆံကာ အမ်ိဳးသားေရခြဲျခားေစသည့္ အျပဳအမူမ်ားျပဳလုပ္ၿပီး လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈအျပဳအမူကုိ ျပဳလုပ္ေနေၾကာင္း သိရသည္။
" ဝန္းထမ္ေတြကုိ မင္းရခုိင္ေတြဗမာလူမ်ိဳးရဲ႕ ေျခဖဝါးေအာက္မွာပဲရွိတယ္။ မင္းတုိ႔ ကုလားသတ္လုိ႔ေသၾကေတာ့မယ္။ ေနာက္ထပ္ ၾကမ္းတမ္းယုတ္မာေသာ စကားလုံးမ်ားႏွင့္ ဆဲဆုိႀကိမ္းေမာင္းတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အက်ဥ္းသားမ်ားတခ်ိဳ႕ကုိလည္း ေသာက္ေရလုံလုံေလာက္မေပးဘူး။ လက္ေဆးေရကုိပဲ အတင္းအဓမၼ ေသာက္ခုိင္းပါတယ္။ ဦးမင္းလြင္ဦး လူမဆန္စြာ႐ုိတ္ႏွက္တ့ဲအတြက္ အက်ဥ္းသားတခ်ိဳ႕ ဘူးသီးေတာင္ေဆး႐ုံမွာ အတြင္းလူနာအျဖစ္ ကုသခံယူေနၾကရပါတယ္။ " ဟု အဆုိပါေသခံက အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ကုိ ေျပာသည္။
လက္ေဆးေရ တုိက္ေကြ်းခံရေသာ အက်ဥ္းသားမ်ားမွာ အေဆာင္(၄)မွ ေမာင္ထြန္းႏုိင္၊ ထြန္းေအာင္လႈိင္၊ ေနလင္းထုိက္၊ မာမက္အာေလာင္(ကုလား) ဆိုသူမ်ားျဖစ္ၾကေၾကာင္း သိရသည္။
" ဒီလုိမ်ိဳး အက်ဥ္းသားေတြကုိ ႏိွပ္စက္ေနတာဟာ ဘူးသီးေတာင္တစ္ခုတည္းမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တျခားေနရာေတြမွာလည္း ဒီလုိမ်ိဳး အၾကမ္းဖက္ ႏုိပ္စက္ေနတာဟာ ရွိေနတုန္းပါပဲ။ ေထာင္အတြင္းမွာေတာင္မဟုတ္ဘူး အျပင္မွာပါ အလုပ္ခုိင္းေစေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ေထာင္အတြင္းမွာလည္း လူမဆန္စြာအလုပ္ခုိင္းၾကတယ္။ အျပင္မွာလည္း အခအေၾကးနဲ႔ ခုိင္းစားၾကပါတယ္။ ရလာတ့ဲ အခအေၾကးေငြကုိ ေထာင္မွဴးေတြ ယူထားၾကတယ္။ အစုိးရက ခ်ေပးထားတ့ဲ ဘက္ဂ်က္ေတြကုိလည္း ၾကားကေနၿပီးေတာ့ စားထားၾကတယ္။ အစားအေသာက္မွာလည္းအဲလုိပဲ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္မေကြ်းဘူး။ သံေခ်းတက္ေနတ့ဲ စည္ပုိင္းေတြနဲ႔ ခ်က္ေကြ်းၾကတယ္။ ဒီလုိေကြ်းေတာ့ က်န္းမာေရးအတြက္ ထိခုိက္တာေပါ့။ စည္ပုိင္းေတြက မသန္႔ရွင္းဘူး။ အက်ဥ္းသားေတြ ဒါေၾကာင့္ ေနမေကာင္းျဖစ္ၾကတယ္။ ေထာင္မွဴးေတြက လူသားဆန္ဆန္ မဆက္ဆံၾကဘူး။ ေထာင္တြင္းရွိတ့ဲ ဝန္ထမ္းေတြကုိလည္း ဆက္ဆံတ့ဲေနရာမွာ အမ်ိဳးသားေရးခြဲျခားတာဟာ လုံးဝမျဖစ္သင့္တ့ဲ အရာတစ္ခုပါ။ " ဟု ရခုိင့္လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးအဖြဲ႔က ဒါ႐ုိက္တာတစ္ဦးျဖစ္သူ ကုိမင္းခန္႔က ေျပာသည္။
အဆုိပါကစၥႏွင့္ပါတ္သက္၍ ဘူးသီးေတာင္ေထာင္အတြင္း လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ားကုိ သက္ဆုိင္ရာ တာဝန္ရွိသူမ်ားက စုံစမ္းေဖာက္ထုတ္ပါရန္ အက်ဥ္းသားမ်ား၏ မိသားစုဝင္မ်ားက ေတာင္းဆုိၾကသည္။ ARAKAN TIMES
ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေတာ္ အလံကို အေလးျပဳႏိုင္မည္ မဟုတ္
ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၁၆ ရက္ေန႕က စစ္ေတြျမိဳ႕မွာ ရခိုင္နဲ႕ မြတ္ဆလင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႕ ေတြ႕ဆံုစဥ္မွာ ေဒါက္တာ ေက်ာ္ရင္လိူင္က “ ႏိုင္ငံသား အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳရင္ ႏိုင္ငံေတာ္အလံကို အေလးျပဳႏိုင္မွာလား” ေမးေတာ့ မြတ္ဆလင္ ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕က “ အေလးျပဳဖို႕ မျဖစ္နိုင္ဘူး” လို႕ ေျဖဆိုတယ္လို႕ ေတြ႕ဆံုပြဲကို ကုိယ္တိုင္ တက္ေရာက္ခဲ့သူ ဦးသန္းထြန္းက ေျပာပါတယ္။
ဦးသန္းထြန္းက ေဒါက္တာ ေက်ာ္ရင္လိူင္နဲ႕ ရခိုင္နဲ႕ မြတ္ဆလင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေတြ႕ဆံုခဲ့ပံု အေသးစိတ္ကို ခုလို ေျပာျပပါတယ္။
“ ေတြဆံု ေဆြးေႏြးပြဲ မဟုတ္ပါ။ ႏွစ္ဘက္စလံုးက လူေတြကို ေမးခြန္းေလးေတြကို ေမးတဲ့ အဆင့္ပါဘဲ။ သူက ဘာေျပာလဲ ဆိုေတာ့။ အဲဒီ မြတ္ဆလင္ေတြကို ဘာေမးလဲဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕ဟာ လူမ်ိဳးနာမည္ကို ဂရုမစိုက္ဘဲနဲဲ႕ ႏိုင္ငံသား အျဖစ္ကို ရမယ္ဆိုရင္ ယူမလား။ ဒါမွ မဟုတ္ဘူး၊ ရိုုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ နာမည္ကိုဘဲ လိုခ်င္သလား။ အဲဒီ ေမးခြန္းႏွစ္ခုကို ေက်းဇူးျပဳျပီး ျပတ္ျပတ္္သားသား ခဏ ေျဖေပးၾကပါဆိုျပီး ေမးတယ္။”
“ အဲဒီ တက္ေရာက္လာတဲ့ မြတ္ဆလင္ အုပ္စုကေတာ့ ၁၅ ေယာက္ေလာက္ ရွိတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ သူတို႕အခ်င္းခ်င္း သေဘာထား ညီညႊတ္မူ မရွိၾကဘူး။ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ နာမည္ကို အသံုးျပဳခ်င္ၾကတဲ့ အေျဖမ်ိဳးကို ေပးၾကတယ္။ ေနာက္ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း သူတို႕ဟာ ေမြးရာပါ ႏိုင္ငံသား အျဖစ္ကို လိုခ်င္ၾကတယ္လို႕ ေျပာဆိုတဲ့သူေတြလည္း ရွိတယ္။ အဲဒီမွာ ထူးထူးျခားျခား တစ္ေယာက္က ေျပာတာရွိတယ္။ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတာ အထက္က ေျပာခိုင္းလို႕ ေျပာရတာပါလို႕ ေျဖတာလည္း ရွိတယ္။”
“ ေဒါက္တာ ေက်ာ္ရင္လူိင္က ေနာက္ထပ္ ေမးးခြန္း တစ္ခုေမးတယ္။ ခင္ဗ်ား တို႕ဟာ အကယ္၍ ဥပေဒေၾကာင္းအရ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ ျဖစ္လာခဲ့မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အလံကို အေလးျပဳႏိုင္ပါမလားလို႕ ေမးတယ္။”
“ အဲဒါကို တက္ေရာက္လာသူ အမ်ားစုက ဘာေျဖလဲ ဆိုေတာ့ သူတို႕ဘာာသာေရး အရ ႏိုင္ငံေတာ္ အလံကို အေလးျပဳဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႕ ေျဖတယ္။ အဲဒီမွာ ဗလီ ဆရာ တစ္ဦးလည္း ပါတယ္။ အဲဒီ ဗလီ ဆရာတစ္ေယာက္ အေလးျပဳမယ္ ဆိုရင္ ဗမာေတြ အေလးျပဳသလို မျပဳႏိုင္ဘူးလို႕ ေျပာတယ္။”
” အဲဒါက မြတ္ဆလင္ဘက္ကို အဓိက ေမးတဲ့ ေမးခြန္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။”
“ အဲဒီေနာက္မွာ ရခိုင္ေတြဘက္ကို ေမးတယ္။ ဘယ္လိုေမးလဲဆိုေတာ့ အကယ္၍ ဒီဥပေဒအရ ႏိုင္ငံသားျဖစ္လာမယ့္ မြတ္ဆလင္ေတြနဲ႕ အတူ ယွဥ္တြဲေနထိုင္ဖို႕ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္မလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ေမးတယ္။”
“ ရခိုင္ေတြဘက္က ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ ဒီမြတ္ဆလင္ေတြဟာ အေျပာအဆို အေနအထိုင္ အက်င့္ အၾကံေတြကို မျပင္ႏိုင္သမွ် ကာလပတ္လံုး ရခိုင္ေတြနဲ႕ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ေရးဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႕ ျပန္ေျဖၾကပါတယ္။”
” ရခိုင္ဘက္ကေတာ့ ၁၁ ဦး၊ မြတ္ဆလင္ဘက္က ၁၅ ဦး တက္ေရာက္ျပီး ေဒါက္တာ ေက်ာ္ရင္လိူင္က တစ္ဦးတည္းဘဲ ျဖစ္တယ္″ လို႕ ဦးသန္းထြန္းက ေျပာပါတယ္။
ဒီေတြ႕ဆံုပြဲနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ပိုမို သိရွိႏိုင္ေအာင္ နိရဥၥရာက ေဒါက္တာ ေက်ာ္ရင္လိူင္ကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့ေပမယ့္ မရရွိခဲ့ပါ။ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးကေတာ့ ေဒါက္တာ ေက်ာ္ရင္လိူင္ အစည္းအေ၀း ခန္းမထဲ ေရာက္ေနတဲ့ အတြက္ ေနာက္မွ ေမးပါ ဆိုျပီး ဖံုးခ်သြားခဲ့ပါတယ္။ NARINJARA
Subscribe to:
Posts (Atom)