Tuesday, December 18, 2012

ေဒး၀န္းေအာင္ေက်ာ္၇ႊီ၏ကိုယ္တြိ ရခိုင္ျပည္သိိမ္းတိုက္ပဲြမွတ္တမ္း အပိုင္း (၁)

Posted on 7:07 PM by tun tun



(ပီေပ်ာက္)

ျမင္းစီးမွာေမာင္းဂြတ္က၊ မီးက်ည္တန္းေခၚ၊ လက္နက္ေတာ္ကို၊ လ်င္စြာယူေဆာင္ခေလာ့၊ ေသနပ္ႏွင့္လွဲကမံ၊ လက္နက္မ်ားကို၊ ပီးအပ္ႏွံ၍၊ ႀကီးစည္သံေဗာမႈတ္ကာ၊ ခရာထြက္သည္၊ တိမ္ထြတ္ထက္အာကာမွ၊ တီးမႈတ္လွာဟန္မျပား၊ ေသာင္းဇမၺဴ၀ယ္၊ ထိန္႕ဆူေက်ာ္ႏွံ႕ၾကားမ်၊ တေသာေသာခ်ီၾကခါ၊ ရာပသိန္သတ္၊ မင္းျမတ္၏ေနာက္ေတာ္၀ယ္၊ ပြင့္ေလာင္းလ်ာမယ့္ၾကင္စ၊ ကပ္၍ပါသည္၊ ဆံျမ႔ႊာမယြင္းခြတည္း။ မႈးမတ္ကားအထဲမွာ၊ ဖဲြ႕ဒါႀကီးသည္၊ အေသာင္းအဒူလာႏွင့္၊ အေဟာဒါမာတဒိန္၊ အစီရင္ေထြ၊ တိုးေအာင္ၾကြယ္သည္၊ အကယ္ပါလ်င္းလီ၏၊ တိုင္းရပ္ၿမီရခိုင္မွာ၊ ဒါးပိုင္ႀကီးသည္၊ ရွိကအမတ္ေတာ္၏၊ ရင္တြင္းေမ်ာ္က်ဴး၍ဖြား၊ ထိန္႕ထိန္႕ဆူသည္၊ ဇမၺဴကၽန္းလံုးၾကား၏၊ သားႀကီးကားအမ္းစားသာ၊ မယ့္သက္သ်င္လည္း၊ ယင္းခါေနာက္တြင္ပါလ်က္၊ ေခၚတြင္ကာတိမ္ၾကားဗိုလ္၊ မာလံုသတ္သည္၊ ရီေၾကာင္းခ်ီလီဆိုက၊ ေနာက္ေတာ္ကိုပါလီျငား၊ သိန္းသန္းဗိုလ္ၿခီ၊ အသၤခ်ီသည္၊ ၿမီ၀ယ္မြန္းမ်လား၏၊ ခ်ီတက္ျငားလီၾကခါ၊ စစ္တေကာင္းသည္၊ ျမစ္မကိုကူးပါလ်က္၊ တက္လီေသာ္လက္၀ဲနား၊ ေဘာင္းဒြတ္ေတာင္ကို၊ ပါယ္ေခ်ာင္လြန္ခဲ့လားက၊ လက္ယာနားျပင္ႀကီးသာ၊ ေဖာက္က်ီစ်ီးကို၊ လြန္၍လားလီပါလ်က္၊ ကန္ရွည္မွာဆိုက္မနား၊ ဟာလဘင္းေခၚ၊ စုကၠရာကို၊ လ်င္စြာခ်ီတက္လားလည္း၊ ရီကင္းနားဆည္းႀကီးသာ၊ ပတၲလီကို၊ ထိုခါဆိုက္ေရာက္ပါ၍၊ ပင္း၀ါရြာမေရာက္ခင္၊ ရခိုင္၀န္သာ၊ ေမာင္စံေပ်ာ္သည္၊ ယင္းမွာၾကားလီက်င္၏၊ သားေမာင္ပင္င၀ိုက္ေက၊ ငါရို႕သက္သည္၊ အဂုသီရမည္ဟု၊ ဖက္ယပင္းငိုၾကခါ၊ အတြင္း၀န္သည္၊ မွန္မွန္ၾကားလီပါ၍၊ ေၾကာက္၀ွန္ကာတုန္လႈပ္ျငား၊ မိုးဦးခါသည္၊ ဖားေသာ္ျမည္ေသာလားသို႕၊ တေသာေသာငိုလ်က္သာ၊ တပ္လံုးသားသည္၊ ထြက္လားၿပီးလီပါက၊ ဖမ္းဆီးကာရွာမရ၊ တစစ္ေအာင္သည္၊ ရို႕သ်င္ဘုန္းေၾကာင့္ႏွင့္တည္း။ ခ်ီတက္ၾကြလိုက္လီခါ၊ ဖေလာင္းခ်ိတ္မွာ၊ ယင္စြာေရာက္တံုပါလည္း၊ ေတာင္ကိုသာေမ်ာင္ကာလား၊ ရဲစုေခ်ာင္းလြန္၊ ခ်ီတက္ျပန္ေသာ္၊ အမွန္မတန္႕မနားတည္း။ ပန္းေမာ္ကားလက္၀ဲသာ၊ သင္းေပါင္းေခ်ာင္းကို၊ ပါယ္၍လြန္ခဲ့ပါလ်က္၊ ျမင္းမ်က္ႏွာေတာင္အနား၊ လားလီပါေသာ္၊ ငတ္ေမာ္ဆိုက္ေရာက္ျငားက၊ ရဲမက္မ်ားသိန္းဗိုလ္ပါ၊ ေညာင္းညာၿဖီလ်က္၊ ဆိုင္းငံ့နီရပါသည္၊ ေမာင္ေတာတပ္မွာတည္းေလ။ ။

ေမာင္ေတာတပ္မွာ၊ ဆိုက္ေရာက္ပါသည္ယင္းခါတြင္၊ ဥာဏလ်င္ၿမိဳ႕စာရြီး၊ လက္၀ဲဖက္မွာ၊ တပ္မေတာ္ကို၊ ၿဖိဳကာထြက္၍ၿပီးလ်က္၊ ေၾကာက္၀ွန္ႀကီးတုန္လႈပ္ကာ၊ ေအာက္သားပ်က္သည္၊ လ်ိဳ႕၀ွက္နီလီပါက၊ ယင္းေသာခါရို႕သခင္၊ အေနာက္ငယ္ကို၊ လက္၀ယ္သိမ္းယူက်င္၍၊ အစလ်င္ပဌမ၊ ေႏွာင္းေဖာ္ရႊီကို၊ ကၽန္းအုပ္ခန္႕ပီးခလ်က္၊ ခ်ီတက္ၾကြလားၾကခါ၊ အလယ္သညာ၊ ကုလားရြာမွာ၊ လ်င္စြာေရာက္လီပါက၊ ယင္းတြင္သာဆိုက္မနား၊ ေက်ာက္ပန္းစြယ္ကို၊ လက္ယာပါယ္ေခ်ာင္ထားလ်က္၊ တေသာေသာခ်ီၾကခါ၊ ျပည္ထိပ္မွတ္သည္၊ မယူနတ္ႀကီးေမာ္သို႕၊ ဆိုက္ေရာက္ခါတံုၿပီးမွ၊ မ်ားဗိုလ္ပါသည္၊ ယင္းတြင္တပ္ႀကီးခ်၍၊ တန္႕ရပ္ၾကနီေသာခါ၊ (------)၊ သင့္ရာသားႏွင့္၊ မိမၼသားသူငယ္မ်ား၊ ဥပမာသည္၊ သားလင္ေရာက္လာျငားသို႕၊ ရႊင္ေပ်ာ္ပါး၀မ္းႀကီးသာ၊ အဖူးလက္ေဆာင္၊ မ်ားေျမာင္ပို႕ဆက္လွာ၏၊ ခ်ီတက္ကာတေသာေသာ၊ ဦးရာဇ္ေတာင္သည္၊ သ်င္ပင္ဓါတ္ေရာက္ျငားက၊ အထြတ္ဖ်ားေစတီမွာ၊ တင္းခြန္ကုကၠား၊ မုေလးပြားကို၊ လ်င္ျငားပူေဇာ္ပါလ်က္၊ လားလီကတံုခါေပ၊ ကုလားပံုးကို၊ လက္၀ဲထားခဲ့သည္တည့္။ ဆင္ခံ၀ယ္ဆိုက္ေရာက္က၊ ရို႕သခင္သည္၊ ယင္းတြင္တပ္ဦးခ်လ်က္၊ ကုလားကအေဟာဒါ၊ မာတဒိန္ကို၊ စာႏွင္စီလႊတ္ပါ၏၊ ေခ်ာင္းဖလာတပ္ထဲ၀ယ္၊ တလိုင္းေအာက္သား၊ သ်မ္းအမ်ားကို၊ လ်င္လ်ားထြက္လားလီဟု၊ ၾကံကာေပနီေသာခါ၊ နင္ရို႕မ်ားသည္၊ က်င္းက်င္းအကုန္စြာကို၊ ရဲမက္ေတာ္ဂူရာက၊ သတ္ျဖတ္မည္ဟု၊ အကယ္တည့္တည့္ေျပာ၍၊ ဂုလ်င္လ်ားတုတ္ေႏွာင္မည္၊ တမန္လႊတ္လ်က္၊ ေခၚဗတ္ေျပာတံုေပလည္း၊ နားမလည္းေအာက္သားမွာ၊ ေကာင္းမည္ထင္ဗ်ာ၊ ယင္းတြင္တြင္းတူးပါလ်က္၊ ၾကြက္ဟန္သာနီတံုျငား၊ စာေရးႀကီးသည္၊ င၀ိုက္ေကႏွင့္၊ နားခံေမာင္လံုးမ်ားရို႕၊ အမွားမွားနီၾကခါ၊ ရို႕သခင္သည္၊ ယင္းတြင္မာန္ႀကီးပါ၍၊ ေဂၚမီေတာ္ေမာ္သတ္ႏွင့္၊ ေမာေဇာ္ကတ္တင္၊ ေသာက္သတ္လ်င္လည္း၊ ဂုပင္ခ်ီလားၾကဟု၊ ႏႈတ္သံျမခ်ခါ၀ယ္၊ ရီဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္၊ လ်င္ေစာခ်ီတက္လီ၍၊ တိုက္ၾကၿပီးတံုေသာခါ၊ သွ်မ္းေအာက္သားသည္၊ ၿပီးျငားမလြတ္ပါတည္း။ နားခံေတာ္ေမာင္လံုးမွာ၊ လက္၀ါးေပါက္လ်က္၊ ပုန္းေရွာက္ထြက္ၿပီးလီ၏၊ င၀ိုက္ေကစာရြီးမူ၊ ေအာက္သားမ်ားသည္၊ သဲဖ်ားႀကြီလႈပ္တုန္မ်၊ အငတ္မႈမစစ္သာ၊ လင္းကဲအသြင္၊ ေတာထဲ၀င္၍၊ ယင္းတြင္ၿပီးလီပါက၊ ေခ်ာင္းဖလာတပ္ႀကီးကို၊ ဘုန္းေတာ္အားႏွင့္၊ လ်င္လ်ားတိုက္ခိုက္ၿဖိဳသည္၊ ၿငိဳးသိုစကားေၾကာင့္ေလ။ ။

ၿငိဳးသိုမွန္စြာ၊ တိုက္ၾကပါသည္ယင္းခါတြင္၊ အုန္းတပင္တပ္မမွာ၊ မိုးေကာင္းဗိုလ္ႏွင့္၊ ငေခ်းၾကားလီပါက၊ ေၾကာက္၀ွန္ကာတံုလႈပ္ျငား၊ တပ္လံုးသူသည္၊ ေဆာင္းတြင္ခ်ဳပ္ထားငါးသို႕၊ သီမိေမာအသြယ္သြယ္၊ ေၾကာက္၀ွန္ႀကီး၍၊ ထြက္ၿပီးၾကလီ၏။ ခ်ီတက္ေပရို႕သခင္၊ ကၽြဲျခံေတာင္မွာ၊ လ်င္စြာဆိုက္ေရာက္က်င္က၊ မ်ားလူသ်င္ရဲမက္ေတာ္၊ ကၽြဲႏြားေတာင္းလတ္ပါသည္၊ ပြင့္ေလာင္းလ်ာမယ့္သခင့္၊ ရခိုင္ျပည္၀ယ္၊ ဟိသည္လူမြန္းဖ်င္ကို၊ စုလံုးက်င္ေခၚေသာခါ၊ သလြန္ေတာင္ကို၊ စီရင္အုပ္ထိန္းပါလ်က္၊ ကၽြန္းအုပ္သာငေရွာက္ေဖြ၊ ေတာင္ဖက္ကၽန္းကို၊ ထိမ္းသိမ္းစီရင္ေပ၍၊ ေဖာ္ရွီသည္ကၽြန္းအုပ္ကား၊ ၀မ္းႀကီးသာ၍၊ လ်င္စြာေရာက္လာျငားတည့္။ မူဇဲကကၽြန္းအုပ္သာ၊ ငေၾကာင္ၿပိန္းေတာ၊ လ်င္ေစာေရာက္ၾကလာလ်က္၊ စစ္ေတြမွာေကာင္းစံရႊီ၊ ေတာင္ရင္းကၽြန္းနီ၊ ေပၚထြန္း၀ီႏွင့္၊ ျပေသ်၀င္းကၽြန္းနီ၏၊ ျပားကၽန္းဆီအသက္ႏွံ၊ က်ိန္းရွိေနာက္မွာ၊ ကၽြန္းအုပ္ေမာင္သာၾကံလ်င္၊ လာၾကျပန္တံုေသာခါ၊ ျပည္လံုးသားသည္၊ ေသာေသာရုရုဆာ၍၊ ဆိုက္ေရာက္လာတံုေပက၊ မယ့္ခ်စ္ေမာင္သည္၊ ယင္းတြင္အားႀကီးရ၏၊ လိုသမွ်ကၽြဲႏြားေပ၊ ဆန္ရီစပါး၊ ဆီပ်ားေထာပတ္မ်ားကို၊ ယူေဆာင္လာဆက္ပီးခါ၊ ---

(ပီေပ်ာက္)

ေသာေသာရုရုဆာလ်က္၊ ၿပီးလီခါတံုကေပ၊ ေမာင္စံေပ်ာ္ႏွင့္၊ နားခံငက်က္ေကတည္း။ င၀ိုက္ေကေမာင္ရဲသာ၊ ေလးေယာက္စံုသည္၊ ပူးတံုဖက္ၾကပါလ်က္၊ ငိုၾကရာတသ်ဳတ္သ်ဳတ္၊ ၾကက္သိမ္း၀ွန္သည္၊ လိပ္ျပာထြက္လုတ္လုတ္တည္း။ ဆစၦီစုတ္ေမ်ာက္ရီငန္၊ သူငယ္သားကို၊ ဖမ္းစားသည့္ဟန္သို႕၊ မ်က္ဆန္သာချပဴးျပဴး၊ ဆံပင္ဖားရား၊ ၀မ္းဖားဖားသည္၊ ၿခီကိုကားရားျပဳလ်က္၊ ဖားျပဳတ္အသြင္၊ သွ်မ္းေအာက္သားရို႕၊ ၿပီးျငားက်င္သည္၊ ေငြေတာင္ေပါက္၀ကေလ။ ။

ေငြေတာင္ေပါက္က၊ ၿပီးလားၾကသည္ယင္းမွသာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေခၚတြင္၊ ၀န္ငမင္သည္၊ သဲဖ်ားၾကသိမ္း၀ွန္၍၊ အၾကံကိုရွာမရ၊ ၿပီးလားၾကသည္၊ ဘီလူးမတန္းခါးမွတည့္။ ပန္းစ်ီးေျမာင္းကိုလြန္၊ မိုးႀကိဳးဂ်ိဳင္ကို၊ စိုင္ကာလားလီပါလ်က္၊ ၀က္ေခ်ာင္းသာပယ္လြန္ျငား၊ တက္လီပါေသာ္၊ ခ်င္းရြာေတာင္ၿခီနားက၊ ပုန္းလ်ိဳးျငားကုတ္ရႈတ္ကာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဧကန္၊ အတြင္း၀န္သည္၊ အမွန္ၿပီးလီပါက၊ ရွာၾကရာတေသာေသာ၊ ဂ်ီဒရယ္သည္၊ ဆတ္ငယ္ကိုယ္အလားသို႕၊ လမ္းစပ္ၾကားျခံဳထဲမွာ၊ ၿမိဳ႕သူႀကီးကို၊ အလ်င္ဖမ္းမိပါ၏၊ သကၠရာဇ္မွာတေထာင္ျဖစ္၊ တရာ့သ်စ္ဆယ္၊ စြန္း၀ယ္သ်စ္ခုႏွစ္က၊ တန္းခူး၏လဆန္းမွာ၊ ဆယ့္ေလးရက္သည္၊ ေသာက္ၾကာနိတြင္သာတည္း။ တပို၀္ေက်ာ္နီထြက္၀ယ္၊ ရန္ခပ္သိမ္းကို၊ ေပ်ာက္ၿငိမ္းေအာင္ျမင္ေပက၊ ၀မ္းသာေထြအားရက်င္၊ ဓည၀တီ၊ ရခိုင္ျပည္ႀကီးတြင္၌၊ ပုရိန္ျပင္အထဲမွာ၊ ျမသြင္နတ္ကို၊ ပသပူေဇာ္ပါလ်က္၊ ေကာင္းသည့္ခါနိရက္၀ယ္၊ ရဲမက္ဗိုလ္ပါ၊ လူတကာကို၊ ယင္းမာစုရံုးစီ၍၊ ရခိုင္ျပည္ၿမိဳ႕ထဲမွာ၊ ဘာသာေလ်ာက္၊ ေျပာင္းမီးေပါက္သို႕၊ ပစ္ေျမွာက္ပူေဇာ္ပါလ်က္၊ ေအာက္သားသာပိုင္ကာလ၊ သ်င္ဘုရင္မွာ၊ နန္းသက္ေဖာ္၍၊ ေရႊဂူေစတီမဟု၊ ေခၚတြင္ထလူတကာ၊ တိုက္၀န္မင္းသည္၊ တည္ရင္းေစတီေတာ္ကို၊ ၿဖိဳဖ်က္ကာပစ္လ်က္ေပ၊ ယင္းေတာင္ထိပ္မွာ၊ အိမ္ႀကီးေဆာက္လုပ္စီ၏၊ ကိုယ့္ျပည္၀ယ္သွ်င္မင္းႀကီး၊ ေကာလိယရာဇာ၊ တည္လုပ္ပါသည္၊ သွ်င္ေတာ္မဟာထီးကို၊ ခ်ိဳးဖဲ့ၿပီးလႊင့္ပစ္ကာ၊ ေစာမြန္တည္ျပဳ၊ မင္းဗာလုပ္သည္၊ တံတိုင္းၿမိဳ႕၀င္းေတာ္ကို၊ ၿဖိဳဖ်က္ကာပစ္၍ေပ၊ သိုက္စာထြက္ကို၊ သွ်မ္းေအာက္သားသည္၊ လိုက္လ်င္းျပဳၾကသည္တည္း။ ေနာင္ခါ၀ယ္တံုၿပီးမွ၊ မယ့္သက္သ်င္ကို၊ ယင္းတြင္အာဏာခ်လ်က္၊ ဂူရာႏွင့္ျမင္းစီးသာ၊ စဖာအိတ္သည္၊ နီဖို႕လိုင္းအိမ္ေတာ္ကို၊ ေဆာက္လုပ္ကာပီးရမည္၊ ေတာင္းလတ္ပါေသာ္၊ လြတ္လပ္ခန္႕ခဲြေပလ်က္၊ ၀ါးသက္ေကႀကိမ္သစ္ပင္၊ ဗဲကပ္သားႏွင့္၊ လ်င္ေစာေဆာက္လုပ္က်င္၏။ ရာေထာင္ပင္အိမ္မက၊ လုပ္ရပါသည္၊ ယင္းခါတဌာနတည္း။ ေခၚတြင္ၾကလူတကာ၊ ရာပသိန္သတ္၊ မင္းျမတ္ႏႈတ္ေရႊ၀ါႏွင့္၊ ဟျမြက္ကာခ်လတ္သည္၊ ရမ္းျပည့္ၿမိဳ႕ႏွင့္၊ သံတဲြမာန္ေအာင္၀ယ္၌၊ ဟိနီသည့္ေအာက္သားကို၊ ေဇာ္ေနဟုမွတ္၊ မယ္ကာရီသတ္သည္၊ လြတ္လပ္တိုက္ခီဆိုက၊ ကတ္တင္ဗိုလ္ေမေဇာ္သတ္၊ သေဘၤာစီးကာ၊ ခ်ီၾကပါသည္၊ ျမစ္မွာစင္းခ်င္းစပ္မွ်၊ လြတ္လပ္သာခ်ီလား၍၊ မာန္ေအာင္ၿမိဳ႕မွာ၊ လွ်င္ေစာေရာက္လီ၏ေလ။ ။

ေရာက္ၾကဧကန္၊ တိုက္ၾကျပန္သည္အမွန္သာ၊ ယင္းေသာခါၿမိဳ႕၀န္ကား၊ ရဲစက္ေကသည္၊ ထို၀ယ္သွ်မ္းေအာက္သားလည္း၊ ေၾကာက္၀ွန္ျငားမၾကံသာ၊ ကိုယ့္မယားကို၊ လက္ဖ်ားဆဲြကိုင္က်င္လ်က္၊ မ်ားတကာေဖာ္မရ၊ ႏွစ္ေယာက္တည္းပင္၊ ေတာထဲ၀င္၍၊ ျခံဳတြင္ပုန္းလ်ိဳးၾကလ်က္၊ တခဏနီေသာခါ၊ ေဇာ္ေနာ္ေခၚမွတ္၊ မယ္ကာရီသတ္သည္၊ ၀န္းပတ္ထားလ်င္းပါ၏၊ ဖမ္းဆီးကာယူ၍ေပ၊ ႏွစ္ေယာက္စံုကို၊ လြယ္ကူရလီသည္တည့္။ သေဘၤာတြင္ေဆာင္ၿပီးခါ၊ ကုလီကတၲာ၊ ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္မွာ၊ လွ်င္စြာပို႕လီပါ၏၊ ရမ္းျပည့္မွာ၀န္ျပဳသူ၊ ေမာင္ယံကလည္း၊ အကယ္ၾကားလီတံုက၊ ေမာင္ဗ်ဲမူအခြန္၀န္၊ ႏွစ္ေယာက္လူသည္၊ တိုင္ပင္ျပဳၾကျပန္၏၊ အသတ္ခံနီးေသာခါ၊ ငါတို႕သက္သည္၊ ဆံုးပ်က္မည္ခႏၶာတည္း။ သူရို႕သာမေရာက္ခင္၊ ၿမိဳ႕ႀကီးကိုလႊတ္က်င္လ်က္၊ ထြက္၍ၿပီးၾကက်င္အံ့။ ေျပာတိုင္ပင္ျပဳၿပီးခါ၊ ေအာက္သားမိုက္သည္၊ ထြက္လားၿပီလီပါ၏၊ သံတဲြမွာတဌာန၊ ၿမိဳ႕သူႀကီးဟန္၊ ငပန္းစံကို၊ လ်င္ျမန္ခြတ္ထစ္ၾက၏။ ၿမိဳ႕၀န္ကားေရႊမန္းသာ၊ ေအာက္သားမ်ားသည္၊ ေသာေသာရုရုဆာလ်က္၊ ေတာင္ရိုးသာစီး၍ေပ၊ ၿပီးလားျငားသည္၊ အရွိႏိုင္ငံျပည္သို႕၊ ဖမ္းဆီးေဖြရွာမရ၊ သံုးၿမိဳ႕စံုကို၊ လက္၀ယ္သိမ္းရံုးရ၏။ ပိုးေလာက္မ်တေကာင္ပင္၊ သ်မ္းေအာက္သားကို၊ ေငါက္ေငါက္ေထာင္၍မျမင္တည္း။ ရခိုင္တြင္ၿမိဳ႕ႀကီးမွာ၊ ရာပသိမ္သတ္၊ မင္းျမတ္ႏႈတ္ေရႊ၀ါႏွင့္၊ ကိုယ့္ျပည္ရြာကၽြန္းမ်ား၀ယ္၊ တန္သည့္သူကို၊ အရာခန္႕အပ္မည္ဟု၊ ဟျမြက္ေထြဆိုၿပီးခါ၊ အသီးသီးသည္၊ ကိုင္းေခ်ာင္းကၽြန္းမ်ားစြာကို၊ ကၽြန္းအုပ္သာေခ်ာင္းစားခန္႕၊ ပရန၀ါ၊ ထိုခါပီးဆင့္အပ္၏။ ေနာက္တထပ္အမိန္႕ေတာ္၊ ရခိုင္သားသည္၊ အမ်ားၿမိဳ႕ကၽန္းရြာ၌၊ ဟိနီက်င္လူရို႕မွာ၊ ေအာင္ေက်ာ္ရႊီမည္၊ ေသာ္တလီကို၊ ႏိႈင္းယွဥ္ဖက္မဲ့သာတည္း။ ငါ့ထံမွာျမဲခစား၊ အက်ိဳးေတာ္ကို၊ ၿပီးေအာင္ေဆာင္ရြက္ျငား၏၊ ပီကၽန္းႏွင့္ယိုးကၽြန္းေပ၊ ဦးရစ္ေတာင္လည္း၊ ယင္းတြင္ပါလီစီေလာ့။ ပီေခ်ာင္း၀ယ္ေလးၿမိဳ႕သာ၊ ယိုးေခ်ာင္းနယ္လည္း၊ ထိုခါထည့္လိုက္ပါ၍၊ ကၽြန္းအုပ္သာခန္႕၍ေပ၊ သားစိုင္ၿမီးဆက္၊ မပ်က္စားရလီအံ့၊ ဟျမြက္ထြီဆိုေသာခါ၊ ဖဲြဒါးႀကီးသည္၊ လွ်င္ေစာရြီးတံုပါလ်က္၊ ပရန၀ါဆပ္ႀကီးခတ္၊ ငါးရြက္စာကို၊ ထိုခါခ်က္ခ်င္းအပ္က၊ မယ့္သက္မွတ္ပြင့္ေလာင္းလ်ာ၊ ကၽြန္းေခ်ာင္းဖ်ားကို၊ သိမ္းျငားျပဳစုပါ၍၊ သင့္ရာရာအလံုးကို၊ ခ်မ္းၿငိမ္းသာယာ၊ မစပါသည္၊ ကိုယ့္မွာသားရင္းလိုသို႕၊ ရွိျပဳက်ိဳးကုသိုလ္ကံ၊ မိဘရပ္ၿမီရခိုင္ျပည္မွာ၊ လြယ္လြယ္ေရာက္လာျပန္၍၊ ေပ်ာ္စံပါးတေသာေသာ၊ မြီးမိခင္သည္၊ ႏို႕သွ်င္ေခၽြးမမ်ားကို၊ မျခားဆံတမ်င္၊ ႏွံသည္သက္ကို၊ တရက္မကြာခ်င္ဘဲ၊ ႏႊဲေပ်ာ္ရႊင္နီၾက၏။

No Response to "ေဒး၀န္းေအာင္ေက်ာ္၇ႊီ၏ကိုယ္တြိ ရခိုင္ျပည္သိိမ္းတိုက္ပဲြမွတ္တမ္း အပိုင္း (၁)"

Leave A Reply