Tuesday, March 12, 2013
( ၉ )ႏွစ္သားအရြယ္ ကေလးငယ္တစ္ဦးက ေပးခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာ
Posted on 6:02 PM by tun tun
Myawady News's photo.
==========================
ဒီေဆာင္းပါးေလး ျဖစ္ေပၚလာပံုကေတာ့ ဂ်ပန္နိုင္ငံ ဖူကူရွီးမားၿမိဳ႕မွာ ရဲ၀န္ထမ္း အျဖစ္ ဝင္ေရာက္လုပ္ ကိုင္ေနတဲ့ ဟာမင္းသန္း ဆိုတဲ့ ဗီယက္နမ္ လူမ်ဳိးက ဗီယက္နမ္ နိုင္ငံမွာ ရွိေနတဲ့ သူ႕သူငယ္ခ်င္းဆီ ေရးခဲ့တဲ့စာေလးက စခဲ့တာပါ ။ ကဲ ဒီေဆာင္း ပါးထဲမွာ ပါတဲ့အတိုင္း ဤသည္မေရြး ေရးလိုက္ ပါ့မယ္ ။
ယင္းသည္ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးတို႔၏ စိတ္ဓါတ္အင္အား ႀကံ႕ခိုင္မႈ႕ ျပယုဂ္ သာဓက တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ဖူကူရွီးမား ႏဴကလီးယား ဓါတ္အား ေပးစက္ရံုရွိ ဂ်ပန္နိုင္ငံ၏ ေဘးဒုကၡ ႀကံဳရာ ဗဟိုခ်က္ အနီးမွ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ရာ ျဖစ္ရပ္မွန္ ဘဝ သရုပ္ေဖၚ ျပကြတ္ တစ္ ခုလည္းျဖစ္သည္ ။ ၄င္းကို နယူး အေမရိက မီဒီယာမွ အင္ဒရူးလမ္းက ဘာသာျပန္၍ ရွန္ဟိုင္းေန႔စဥ္ သတင္းစာတြင္ ေဖၚျပခဲ့သည္ ။
အစ္ကို -
အစ္ကိုနဲ႔မိသားစု ေနေကာင္းရဲ့လား ။ ဒီမွာေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ပိုင္းမွာ ဖရိုဖရဲနဲ႔ ကစဥ့္ကလ်ား ျဖစ္ကုန္ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္လံုး မွိတ္လိုက္တဲ့ အခါ လူေသ အေလာင္းေတြ ျမင္ေနရတယ္ ဖြင့္လိုက္ရင္လည္း လူေသေတြပဲ ျမင္ေနရတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး တစ္ေန႔ကို နာရီ ( ၂၀ ) အလုပ္လုပ္ ရပါမယ္ ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႔ကို ( ၄၈ ) နာရီေလာက္ရွိေစ ခ်င္မိတယ္ ။ ဒီေတာ့မွ လူေတြကို ကူညီကယ္ဆယ္တာ ဆက္လုပ္နိုင္မယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ေရေရာလွ်ပ္စစ္မီးပါ မရွိေတာ့ ပါဘူး စားနပ္ရိကၡာ ခြဲတမ္း လည္း ကုန္သေလာက္ ျဖစ္ေနပါၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ဟာ ဒုကၡသည္ေတြကို အျခားတစ္ေနရာပို႔ေပးဖို႔ အမိန္႔သစ္မလာခင္မွာ ေျပာင္းတယ္ေရႊ႕တယ္ ဆိုရံုေလး လုပ္ေပးနိုင္ ပါတယ္ ။ ခုေလာေလာဆယ္ ကၽြန္ေတာ္ ဖူကူရွီးမား မွာပါ ။ ႏဴကလီးယား စက္ရံုနဲ႔ ( ၂၅ ) ကီလိုမီတာ အကြာမွာေပါ့ ။ ကၽြန္ေတာ္ အစ္ကို႕႔ကို ရင္ထဲရွိသမွ် ေရးခ်လို႔ရရင္ ေရးခ်င္ ေျပာခ်င္တာေတြ အမ်ားႀကီးပါ ။ ေဘးဒုကၡႀကံဳေတြ႔ခ်ိန္မွာ လူသားေတြရဲ့ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး အေပၚ ဆက္ဆံေရးနဲ႔ အျပဳအမူေတြ အေၾကာင္း ဝတၳဳရွည္ တစ္ပုဒ္ အျဖစ္ ေကာင္းေကာင္း ႀကီးေရးနိုင္ေလာက္ ပါတယ္ ။
ဒီကလူေတြဟာ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ရွိၾကပါတယ္ ။ သူတို႔ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ အျပဳအမူ အေပၚထိန္းသိမ္းနိုင္တဲ့ အသိစိတ္ဟာ အံ့ၾသ ေလာက္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ အေျခအေနရပ္ရပ္ဟာ ထင္သေလာက္ဆိုးဝါးမသြားတာပါ ဒါေပမယ့္ ေနာက္တစ္ပါတ္ ဆိုရင္ေတာ့ သင့္ေတာ္တဲ့ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈ႕နဲ႔ စည္းစနစ္တက်ရွိမႈ႕ကိုဆက္လက္ေဆာင
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔လည္း လူသားေတြပဲေလ အစာေရစာငတ္မြတ္မႈ႕က ဂုဏ္သိကၡာကို လႊမ္းမိုးသြား ( ဂုဏ္သိကၡာ ထက္ ပိုအားေကာင္းသြား ) တဲ့ အခါမွာေတာ့ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ၾကပါလိမ့္မယ္ ။ အစိုးရက အစားအစာနဲ႔ ေဆးဝါးေတြကို သယ္ယူၿပီး ေထာက္ပံ့မႈ႕ေတြကို ေလေၾကာင္းကေန ေပးဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ပင္လယ္ သမုဒၵရာထဲကို ဆားတစ္ဆုပ္ ႀကဲသလို သိပ္မထိေရာက္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ။
ဒါနဲ႔ အစ္ကိုေရ ကၽြန္ေတာ့ရင္ကို တကယ္လႈပ္ခတ္ သြားေစတဲ့ ျဖစ္ရပ္ တစ္ခု ရွိတယ္ ဒီျဖစ္ရပ္မွာ ဂ်ပန္ကေလးတစ္ ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့လို အရြယ္ ေရာက္ ေနတဲ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကို လူသားတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ဘယ္လိုျပဳမူ သင့္တယ္ ( ဘာလုပ္သင့္တယ္ ) ဆိုတဲ့ သင္ခန္းစာကို ေပးသြားပါတယ္ ။ မေန႔ညက ကၽြန္ေတာ္ မူလတန္းေက်ာင္း တစ္ခုမွာ တာဝန္ က်တယ္ ဒုကၡသည္ေတြကို စားစရာေဝတဲ့ ေစတနာရွင္ အဖြဲ႕တစ္ခုကို ကူညီ ေပးဖို႔ပါ ။ စားစရာေဝ တာကိုယူဖို႔ ေစာင့္ေနတဲ့ လူတန္းရွည္ႀကီးဟာ ေျမြလိမ္ ေျမြေကာတ္ လမ္းတစ္ခုလို အရွည္ႀကီးပါပဲ အဲဒီမွာ ( ၉ ) ႏွစ္ေလာက္ရွိမယ့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔တယ္ ။ ခ်ာတိတ္ေလးက တီရွပ္နဲ႔ ေဘာင္းဘီကို ဝတ္ထားတယ္ ။
ရာသီဥတုက သိပ္ကို ေအးေနၿပီး ေကာင္ေလးကို လူတန္းႀကီးရဲ့ေနာက္ဆံုးဆိုမွ တကယ့္ေနာက္ဆံုးမွာ . သူ႕အလွည့္ ေရာက္ေတာ့ စားစရာက်န္ပါ့မလားဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ စိုးရိမ္သြားမိတယ္ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ စကားသြားေျပာၾကည့္ေတာ့ ငလ်င္လႈပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ သူကေက်ာင္းမွာ သူ႕အေဖက ေက်ာင္းအနီးမွာ အလုပ္လုပ္ေတာ့ ေက်ာင္းကိုကားနဲ႔ လာေနတုန္း ဆူနာမီလႈိင္းလံုးႀကီးက တိုက္ခ်သြားတာကို သူက ေက်ာင္းရဲ့ တတိယထပ္ လသာေဆာင္ကေန လွမ္းျမင္လိုက္သတဲ့ ။
ကၽြန္ေတာ္ သူ႕အေမ အေၾကာင္းေမးၾကည့္ေတာ့ သူတို႔အိမ္ဟာ ပင္လယ္ ကမ္းေျခမွာ ရွိတဲ့ အတြက္ သူ႕အေမေရာ ညီမေလးပါ လြတ္နိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ဆူနာမီထဲပါသြားေလာက္ၿပီလို႔ ေျပာတယ္ ။ သူ႕ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြ အေၾကာင္းေမးတဲ့ အခါမွာ မ်က္ႏွာကို တစ္ဖက္ကိုလွည့္ၿပီး မ်က္ရည္စေတြ သုတ္ေနရွာတယ္ ။ ကေလးက ခ်မ္းတုန္ေနတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ အေပၚ အကၤ် ီ ကိုခၽြတ္ၿပီး သူ႕ကိုယ္ေပၚတင္ေပးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ရထား တဲ့ စားစရာ ခြဲတမ္း ( ရာရွင္ ) ထုပ္က ထြက္က်သြားတယ္ ကၽြန္ေတာ္ေကာတ္ၿပီး သူ႕ကို ေပးရင္း ညီေလးအလွည့္ ေရာက္ရင္ စားစရာကုန္ခ်င္ကုန္သြားမွာ ဒါက အစ္ကိုရထားတဲ့ ေဝစု အစ္ကိုေတာ့ စားၿပီးၿပီ ညီေလးစားလိုက္ပါ ဆိုေတာ့ ေကာင္ေလးက ကၽြန္ေတာ္ေပးတဲ့ စားစရာထုပ္ကို ယူၿပီး ဦးညြတ္ အရိုအေသ ေပးတယ္ ။
သူခ်က္ခ်င္း စားလိမ့္မယ္ ထင္ေပမယ့္ မစားဘူးဗ်ာ သူက စားစရာ ထုပ္ကို ယူၿပီး လူတန္းႀကီးရဲ့ ဟိုးတစ္ဘက္စြန္း ထိယူသြား ၿပီး ေဝဖို႔ပံုထားတဲ့ စားစရာပံုထဲကို ထည့္လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တုန္လႈပ္သြားတာေပါ့ ဒါနဲ႔ ဘာလို႔ မစားပဲနဲ႔ စားစရာပံုထဲ သြားထည့္တာလည္း ဆိုေတာ့ သူက ကၽြန္ေတာ့္ ထက္ ပိုၿပီး ဆာေနတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးပါ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီအထဲမွာ ထည့္လိုက္ရင္ စားစရာကို ညီညီမွ်မွ် ေဝေပးမွာေပါ့ တဲ့။
ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲဆို႕သြားလို႔ မ်က္ႏွာကို တစ္ဖက္လႊဲလိုက္ရတယ္ မ်က္ရည္ က်တာကို လူေတြမျမင္ေအာင္လို႔ပါ ။ ျမင့္ျမတ္ တဲ့ ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံျခင္း သေဘာတရားကို နားလည္ သေဘာေပါက္တဲ့ ( ၉ ) ႏွစ္အရြယ္ ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ကို ေမြးထုတ္ေပးနိုင္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ဟာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း ႀကီးျမတ္တဲ့ လူသားေတြ ျဖစ္ကို ျဖစ္ရမွာပါ ။
အစ္ကိုနဲ႔ အစ္ကို႔မိသားစု က်န္းမာ ခ်မ္းသာေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို႔သလိုက္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ့္ တာဝန္ခ်ိန္လည္း ျပန္စပါၿပီ။
- ဟာမင္းသန္း ( Ha Minh Thanh )
စာေလးကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ ဒါေပမယ့္ ေဆာင္းပါးရွင္က ထပ္ျဖည့္ထားပါ ေသးတယ္
ဂ်ပန္နိုင္ငံမွ အတုယူစရာ သင္ခန္းစာ ( ၁၀ ) ခ်က္
၁။ တည္ၿငိမ္မႈ႕
ရင္ဘတ္စည္တီး ငိုႀကီးခ်က္မ၍ ယူက်ံဳးမရ အပူလံုးၾကြသူ မေတြ႔ရ ။ ေသာကကို တည္ၿငိမ္စြာ ေျဖေဖ်ာက္ နိုင္ၾကသည္ ။
၂ ။ ဂုဏ္သိကၡာ
ေရႏွင့္ စားေသာက္ကုန္မ်ားကို စည္းစနစ္တက် တန္းစီယူၾကသည္ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကား ရိုင္းစိုင္းေသာ အမူအရာ လံုးဝ မေတြ႔ရ ။
၃။ စြမ္းရည္
သာဓကအားျဖင့္ မယံုနိုင္ေလာက္ေအာင္ ေတာ္ေသာ ဗိသုကာပညာရွင္ မ်ားရွိသည္။ အေဆာက္ အအံုမ်ားသည္ ယိုင္းယိုင္ သြားေသာ္လည္း ၿပိဳမက် ။
၄။ ေထာက္ထားညွာတာမႈ႕
ေလာေလာဆယ္ လိုအပ္သမွ်သာ ဝယ္ၾကသည္ ။ အျခားသူမ်ားလည္း ရပါေစေတာ့ ဟူသည့္ စိတ္ကိုထားသည္ ( ေနာက္လူဝယ္စရာမက်န္ေအာင္ မိမိတစ္ဦးတည္း ေလာဘတႀကီး သိမ္းက်ံဳးဝယ္ယူျခင္းမ်ိဳးမလုပ္
၅။ စည္းကမ္းေသဝပ္မႈ႕
ဆိုင္မ်ားတြင္ လုယက္ျခင္းမရွိ လမ္းေပၚတြင္ ဟြန္းသံတညံညံ လုပ္ျခင္း ေက်ာ္တက္ျခင္းမ်ားမရွိ အခ်င္းခ်င္းနားလည္ ေပးမႈ႕ရွိသည္ ။
၆။ အနာခံမႈ႕
ႏ်ဴကလီးယား ဓါတ္ေပါင္းဖိုမ်ားတြင္ ပင္လယ္ေရကို စုပ္ထုပ္ရန္ အလုပ္သမား ( ဝန္ထမ္း ၅၀ ) သည္ ေနာက္ခ်န္ေနခဲ့သည္ . ( ေရဒီယို ဓါတ္ေရာင္ျခည္ သင့္မႈ႕ ခံရမည္ကို သိလ်က္ႏွင့္ စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံျခင္းျဖစ္သည္ ) သူတို႔၏ ေက်းဇူးႏွင့္ ျမင့္ျမတ္ေသာ စိတ္ထားကို မည္သို႔ ေပးဆပ္နိုင္ပါမည္နည္း ။
၇။ ၾကင္နာယုယမႈ႕
စားေသာက္ဆိုင္မ်ားက ေစ်းႏႈန္း ေလွ်ာ့ခ်ေပးၾကသည္ အေစာင့္အေရွာက္ မရွိေသာ ေအတီအမ္ ( ေငြထုတ္စက္ ) စက္တစ္လံုးကို ဒီအတိုင္းထားသည္ အားႀကီးသူက အားနည္းသူကို ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္သည္။
၈။ ေလ့က်င့္ထားမႈ႕
သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားႏွင့္ ကေလးမ်ားအပါအဝင္ လူတိုင္းသည္ ဘာလုပ္ရ မည္ကို တိတိက်က် သိသည္ သိသည့္အတိုင္း လိုက္နာက်င့္သံုး ၾကသည္ ။
၉။ မီဒီယာ
သတင္း မီဒီယာမ်ားက အထိန္းအကြပ္ရွိသည္ သတင္း ထုတ္ျပန္ရာ၌ ႏႈိင္းႏႈိင္း ခ်ိန္ခ်ိန္ ထိန္းထိန္း သိမ္းသိမ္း ရွိသည္ ။ ပရမ္းပတာ သတင္းေထာက္မရွိ ။
၁၀။ အသိစိတ္
စတိုးဆိုင္ တစ္ခုတြင္ ဓါတ္အား ျပတ္ေတာက္၍ အေမွာင္က် သြားေသာအခါ ေစ်းဝယ္သူမ်ားသည္ ဝယ္ရန္ ယူထားေသာ ပစၥည္းမ်ားကို စင္ေပၚတြင္ ျပန္တင္၍ ေအးၿငိမ္းစြာ ထြက္ခြာ သြားၾကသည္ ။
(ေဆာင္းပါးရွင္ ဦးဥာဏ္ဝင္းထက္ ( စာေပဗိမာန္ ) သူရဇၨမဂၢဇင္း စက္တင္ဘာ ၂၀၁၁။ )
Ko Nyi Htwe
posted by ပန္းကမၻာ facebook
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No Response to " ( ၉ )ႏွစ္သားအရြယ္ ကေလးငယ္တစ္ဦးက ေပးခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာ"
Leave A Reply