ဤစာေရးသူသည္ ရခိုင္သမိုင္းကို စိတ္၀င္စား၍ ေျမာက္ဦးေခတ္ႏွင့္ယင္းေနာက္ပိုင္း ရခုိင့္ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလ့လာသုေတသနျပဳခဲ့ပါသည္။ ၁၉၈၃-ခုႏွစ္တြင္ ေကာက္ခံခဲ့ေသာ သန္းေခါင္စာရင္းအရ အစိုးရက တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု (၁၃၅)မ်ိဳးကို ခြဲျခားသတ္မွတ္ခဲ့ရာ ရခိုင္အစုတြ...င္ ၁။ရခို္င္ ၂၊ ကမန္ ၃။ခမြီး ၄။ ဒိုင္းနက္ ၅။ မရမာၾကီး ၆။ ျမိဳ ရ။ သက္ ဟူ၍ ခြဲျခားေဖၚျပထားသည္။
အမွန္စင္စစ္ “ ကမန္ “ ဆိုေသာ ေ၀ါဟာရသည္ အူရဒူဘာသာစကားျဖင့္ ေလး(bow) ဟု အဓိပၸါယ္ရပါသည္။ရခိုင္ဘုရင္မ်ားလက္ထက္တြင္ စစ္မႈထမ္းအမ်ိဳးအစားမ်ားအနက္ “ေလးတပ္ ” တြင္ အမႈထမ္းခဲ့သူမ်ား၊ေလးသည္ေတာ္ စစ္သည္မ်ားရွိခဲ့သည္။
ေလးသည္ေတာ္မ်ားအျဖစ္အမႈထမ္းခဲ့သူမ်ားတြင္ အစၥလာမ္ဘာသာ
ကိုးကြယ္သူမ်ားသာမက အျခားဘာသာ၀င္မ်ားလည္း ပါရွိခဲ့ပါသည္။မ်က္ေမွာက္ေခတ္ အေခၚအေ၀ၚျဖင့္ အနီးစပ္ဆံုး ဥပမာျပရလွ်င္ ၾကည္းတပ္၊ေရတပ္၊ေလတပ္၊ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႕ စသည္ျဖင့္ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို အမည္ခြဲျခားသတ္မွတ္ထားသည့္သေဘာ ျဖစ္ပါသည္။
“ ကမန္” ဆိုေသာ ေ၀ါဟာရသည္ လူမ်ိဳးအမည္ သတ္မွတ္ခ်က္ မဟုတ္ပါ။ကမန္ကို လူမ်ိဳးအမည္ သတ္မွတ္ထားျခင္းမွာၾကည္းတပ္လူမ်ိဳး၊ေလတပ္လူမ်ိဳး၊ေရတပ္လူမ်ိဳး၊
ရဲတပ္ဖြဲ႕လူမ်ိဳး ဟူ၍ အဓိပၸါယ္သတ္မွတ္ခ်က္မ်ိဳးျဖစ္ေနပါသည္။
“ကမန္”(ေလးသည္ေတာ္)အမည္ကို လူမ်ိဳးအမည္ခြဲျခားကာ ရခိုင္မ်ိဳးႏြယ္စုတိုင္းရင္းသာမ်ား
ဟူ၍ သတ္မွတ္လိုက္သည့္အခါ အျခားခိုး၀င္လာသူ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ဘဂၤလီမ်ားအတြက္ ကမန္အမည္ခံယူျပီး တိုင္းရင္းသားမ်ားအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းရန္ လမ္းစတစ္ခုျဖစ္သြားပါသည္။
ခိုး၀င္လာသူ ဘဂၤလီမ်ားစြာတို႕သည္ ကမန္အမည္ ခံယူ၍ တိုင္းရင္းသားမ်ားအျဖစ္ဖန္တီးထား
ၾကေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။အစိုးရက တရား၀င္သတ္မွတ္ ထားေသာ ရခုိင္မ်ိဳးႏြယ္စု၀င္ ကမန္
ဆိုသူမ်ား၏ ဇာတိ၊ဇာစ္ျမစ္၊ယဥ္ေက်းမႈ၊ဓေလ့ထံုးစံ၊ဘာသာစကား သည္ ကမန္အသြင္ေျပာင္း
ထားသူ ဘဂၤလီမ်ားႏွင့္ ကြဲျပားျခားနားမႈရွိ-မရွိ၊ကမန္အစစ္အမွန္ဟုတ္-မဟုတ္ စိစစ္ရမည့္ တာ
၀န္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအားလံုး၏ တာ၀န္ျဖစ္သည္ဟု ခံယူမိပါသည္။

၂၀၁၂-ခုႏွစ္က ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ရခိုင္-ဘဂၤလီ ပဋိကၡတြင္ ႏိုင္ငံတကာ မီဒီယာမ်ားမွတစ္ဆင့္ ရခိုင္-ရိုဟင္
ဂ်ာ ပဋိပကၡဟု တြင္တြင္ၾကီး ေခၚဆိုလာခဲ့ၾကရာမွ ၂၀၁၃-ခုႏွစ္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ သံတြဲပဋိပကၡတြင္ ရခိုင္-ကမန္ ပဋိပကၡ အျဖစ္ေျပာင္းလဲေခၚေ၀ၚလာၾကျပန္ပါသည္။ထို႕ေၾကာင့္ သံတြဲေဒသရွိ ကမန္အမည္ခံသူမ်ားသည္ အမွန္တကယ္ အစိုးရက တရား၀င္သတ္မွတ္ထားေသာ “ ကမန္” ဆိုသူမ်ား ဟုတ္-မဟုတ္ႏွင့္ သံတြဲေဒ
သရွိ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ား၏ သမိုင္းေနာက္ခံကို စာဖတ္သူမ်ား ဗဟုသုတရရွိေစရန္ ရည္ရြယ္၍ ဤေဆာင္းပါးကို ေရးသားပါသည္။သမိုင္းကို သုေတသနျပဳရာတြင္ အေထာက္အထားကို အေျခခံရပါသည္။သမိုင္းအေထာက္မ်ားကို အေျခခံတင္ျပျခင္းျဖစ္၍
ဘာသာစြဲ၊လူမ်ိဳးစြဲ စိတ္ဓါတ္ကင္းရွင္းေၾကာင္း ရိုးသားစြာ ၀န္ခံပါသည္။
ေအဒီ ၁၇၈၅ ခုႏွစ္မတိုင္မီက ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ကိုယ့္မင္းကိုယ့္ခ်င္းျဖင့္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကေသာ လူမ်ိဳးတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ ရခိုင္ဘုရင့္ႏိုင္ငံေတာ္၏ အေနာက္ဘက္ နယ္နမိတ္သည္ မဂိုဘုရင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ နယ္နမိတ္ႏွင့္ ထိစပ္ေနခဲ့သည္။
“ ကမန္”ေခၚ ေလးသည္ေတာ္စစ္သည္မ်ားအျဖစ္ ရခိုင္ဘုရင္ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ အမႈထမ္းခဲ့ၾကသည့္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားသည္ မဂိုမင္းသား သွ်သွ်ဴဂ်ာႏွင့္အတူ ရခိုင္ျပည္သို႕ ၀င္ေရာက္လာၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။
၄င္းတို႕၏ အေၾကာင္းကို ဆရာခိုင္မ်ိဳးေစာင့္၏ ” ကိုလိုနီဆိုးေမြခံရခိုင္ျပည္ႏွင့္ စစ္တေကာင္းသား ဘဂၤလီမူဆလင္တို႕၏ နယ္ခ်ဲ႕ေရးထၾကြမႈ ” စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ (၄၆-၄၇)တြင္ ဤသို႕ေဖၚျပထားပါသည္-
“ ဤေနရာတြင္ သွ်သွ်ဴဂ်ာမင္းသား ရခိုင္ျပည္သို႕ ေရာက္လာပံုကို အနည္းငယ္ေဖၚျပဖို႕လိုပါ
မည္။သွ်သွ်ဴဂ်ာအေၾကာင္းကို ျမန္မာသမိုင္းဆရာၾကီးမ်ားျဖစ္ေသာ ဟာေဗးႏွင့္ေဟာတို႕ အေသးစိတ္မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ၾကသည္။ဆရာၾကီးတို႕၏ ေဖၚျပခ်က္မ်ား၌ ကြဲလြဲမႈအနည္းငယ္ရွိေသာ္လည္း အေရးၾကီးေသာ အခ်က္
မ်ား၌ တူညီၾကသည္။၄င္းအခ်က္ကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္၍ ေဖၚျပပါမည္။
မဂိုဧကရာဇ္ ရွာဂ်ာဟန္( Shan Jahan ) သည္ ၁၆၅၇ ခုႏွစ္တြင္ အျပင္းအထန္ နာမက်န္းျဖစ္ခဲ့ရာ သားေတာ္မ်ား နန္းလုၾကေလသည္။နန္းလုပြဲ၌ သားေတာ္ၾကီး ေအာ္ရန္ဇပ္( Aurungzeb) ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ရံႈးနိမ့္သူ သားေတာ္ သွ်သွ်ဴဂ်ာ က သားမယား၊ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါ ေရႊေငြရတနာမ်ားႏွင့္အတူ ရခိုင္ဘုရင္စႏၵ
သုဓမၼမင္း(ေအဒီ-၁၆၅၂-၁၆၈၄)ထံခိုလႈံခဲ့သည္။သူ႕တြင္ ေနာက္လိိုက္ ေနာက္ပါ ၂၀၀ႏွင့္၃၀၀ခန္႕ပါခဲ့သည္။
စႏၵသုဓမၼမင္းသည္ သွ်သွ်ဴဂ်ာအား မကာျမိဳ႕ေတာ္သို႕ ပို႕ေပးမည္ဟူေသာ ကတိစကားကို ရွစ္လလြန္သည့္တိုင္ေအာင္ အေကာင္အထည္မေပၚေသာေၾကာင့္ သွ်သွ်ဴဂ်ာက သံသယ၀င္ကာ ၁၆၆၁ တြင္ မိမိေနာက္လိုက္ေလးသည္ေတာ္မ်ား၊ေျမာက္ဦးျမိဳ႕ေတာ္ရွိ မဟာေမဒင္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ နန္းလုရန္ အားထုတ္ခဲ့သည္။၄င္းတို႕အား စႏၵသုဓမၼမင္းက အေရးယူ ႏွိမ္နင္းပစ္ခဲ့သည္။သွ်သွ်ဴဂ်ာအေရးအခင္းေနာက္ပိုင္းတြင္ ကမန္မ်ား ထၾကြမႈျဖစ္ေပၚခဲ့ပံုကို ဆရာၾကီး ဟာေဗက ေအာက္ပါအတိုင္း မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သည္-
၁၆၆၁-ခုႏွစ္တြင္ သွ်သွ်ဴဂ်ာ၏ ေနာက္လိုက္မ်ားကို စႏၵသုဓမၼမင္းက ၄င္း၏ကိုယ္ရံေတာ္တပ္၌ ေလးသည္ေတာ္အမႈထမ္းမ်ားအျဖစ္ တစ္လလွ်င္ ေငြဒဂၤါးေလးက်ပ္ေပး၍ ခန္႕အပ္ခဲ့သည္။
၄င္းတို႕သည္(ရခိုင္ကိုယ္ရံေတာ္တပ္မ်ားႏွင့္ပူးေပါင္း၍) ဘုရင္မ်ားကို လုပ္ၾကံျခင္း၊ခ်င္သလို နန္းတင္နန္းခ်ျပဳလုပ္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ သူတို႕၏ အင္အားကိုအိႏၵိယျပည္အထက္ပိုင္း
မွ အသစ္ေရာက္ရွိလာသူမ်ားႏွင့္ အင္အားျဖည့္ၾကသည္။ ၁၆၆၂-ခုတြင္ နန္းေတာ္ကို မီးရိႈ႕ျခင္း၊
ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ခန္႕ ရခိုင္ျပည္တြင္ လွည့္လည္ေသာင္းက်န္းေနခဲ့ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။
ေနာက္ဆံုးစႏၵ၀ိဇိယမင္း(၁၇၁၀-၃၁) လက္ထက္တြင္ ၄င္းတို႕အား ရမ္းျဗဲကၽြန္းသို႕ ေပးပို႕ခဲ့သည္။စစ္ေတြေက်းလက္ သဂၤနက္ႏွင့္သာယာကုန္းေက်းရြာတို႕၌ ရခိုင္စကားေျပာျပီး အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္ေသာ အာဖကန္ပံုပန္းရွိသည့္ ကမန္တို႕၏ အဆက္အႏြယ္မ်ား ယေန႕တိုင္ ရွိေနၾကေသးသည္။
ထို႕အျပင္ ဆရာၾကီး ေဟာက သွ်သွ်ဴဂ်ာ၏ ေနာက္လိုက္မ်ားအေၾကာင္းကို ဤသို႕မွတ္တမ္း
တင္ခဲ့သည္-
သွ်သွ်ဴဂ်ာ ရခုိင္ျပည္သို႕ေရာက္ျပီးေနာက္ ၁၆၆၀-ျပည့္ႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ မူးရ္(Moors) ရွစ္ဆယ္ေရာက္လာျပီး သွ်သွ်ဴဂ်ာႏွင့္ေပါင္းစည္းခဲ့ေၾကာင္း၊ ---- ၄င္းတို႕သည္ ေတြ႕ရာ
ရခိုင္အခ်ို႕ကို ႏြားရူးရူးတိုး လိုက္လံသတ္ျဖတ္ျပီး နန္းေတာ္ကို မီးရႈိ႕သျဖင့္ ဘုရင္က ၄င္းတို႕ကို ဖမ္းဆီးရမိ၍ အားလံုးသတ္ပစ္ခဲ့ရာ သံုးဦးသာက်န္ေၾကာင္း၊----- ၁၆၆၁ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလ တစ္ညတြင္ သွ်သွ်ဴဂ်ာသည္ မိမိတိုက္ခိုက္ခံရမည္ကို သိေသာအခါ ေနာက္လိုက္(၃၀၀)
အပါအ၀င္ မိသားစုႏွင့္ထြက္ေျပးခဲ့ေသာ္လည္း အသတ္ခံခဲ့ရသည္။
သွ်သွ်ဴဂ်ာ၏ အေျခြအရံမ်ားအနက္ အသတ္မခံရသူတို႕သည္ ဘုရင္၏သက္ေတာ္ေစာင့္ ေလးသည္ေတာ္တပ္တြင္ ပါ၀င္ၾကေလသည္။ ၄င္းတို႕သည္ ဘုရင္တစ္ဦးေျမွာက္တင္၊ဘုရင္တစ ္ဦးနန္းခ် စသည္ျဖင့္ ထင္သလိုျပဳလုပ္ေနၾကေလသည္။
စိတ္မထင္လွ်င္ နန္းေတာ္ကို မီးရႈိ႕ၾက၏။ နယ္တို႕၌လည္း လုယက္တိုက္ခိုက္ၾက၏။
စႏၵ၀ိဇယမင္းလက္ထက္တြင္ တိုင္းျပည္ေအးခ်မ္းျငိမ္သက္သလိုရွိခဲ့သည္။ သူသည္ ဆိုးသြမ္း
ေသာ ေလးသည္ေတာ္တို႕ကို ႏွိမ္နင္း၍ ရမ္းျဗဲကၽြန္းတြင္ ေနရာခ်ထားေလသည္။ ရမ္းျဗဲကၽြန္းေရာက္ ကမန္တစ္ခ်ိဳ႕သည္ သံတြဲျမိဳ႕နယ္သို႕ ေျပာင္း၍ အေျခစိုက္ခဲ့ၾကသည္။”
ျဗိတိသွ်ေခတ္တြင္ ေအဒီ ၁၉၀၈ခုႏွစ္က သံတြဲခရိုင္ေကာ္မရွင္နာအျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့ျပီး Burma Gazetteer , Sandoway District Volume A ကို ေရးသားျပဳစုခဲ့သူ Mr.TYDD က သံတြဲခရိုင္အတြင္းရွိ အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္သူမ်ားကို Burman Mahomedans (ဗမာမဟာေမဒင္မ်ား) ဟူ၍ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သည္။ သူ၏ စာအုပ္စာမ်က္ႏွာ (၂၁)တြင္ -

” There are two distinct groups of Burman Mahomedans.The more numerous and older group known as Kamans from the Urdu word for a bow , are descendants of the archers among the followers of the unfortunate Shah Shuja. These after he had been murdered took service under the Arakanese kings. They came here from Ramree, speak the Arakanese dialect, and are found in four villages 3 miles west of Sandoway and in three villages of Thade circle north of Sandoway.The other group known as Myedu is found only in Sandoway town. They speak Burmese and claim to be descendants of the Mahomedan portion of the garrison left in Sandoway after the Burman conquest. They call themselves Myedu because their progenitors came lastly from Myedu in the Shwebo District. In 1852 the numbers of both groups numbered about 1500; in 1872 the total was only 1587,but in 1901 the number was given as about 3000 and in 1911 as 3676. Except in their religion and in the social customs their religion directs, these Burman Mahomedans are not distinguishable from their Burmese and Arakanese neighbours.” ဟူ၍ မွတ္တမ္းတင္
ခဲ့သည္။

“ ကြဲျပားျခားနားေသာ ဗမာမဟာေမဒင္အုပ္စုႏွစ္ခုရွိသည္။လူဦးေရမ်ားျပားျပီး ေရွးက်ေသာ အုပ္စုကို အူရဒူ ဘာသာစကားလံုး“ေလး” မွလာေသာ ကမန္အျဖစ္သိၾကသည္။သူတို႕သည္ ကံအေၾကာင္းမလွခဲ့ေသာ သွ်သွ်ဴဂ်ာ၏ ေနာက္လိုက္ေလးသည္ေတာ္
အဆက္အႏြယ္မွ ဆင္းသက္လာခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။
သွ်သွ်ဴဂ်ာအသတ္ခံရျပီးေနာက္ သူတို႕သည္ ရခိုင္ဘုရင္၏လက္ေအာက္တြင္ အမႈထမ္းခဲ့ၾကသည္။ သူတို႕သည္ ရခိုင္ေဒသိယစကားကို ေျပာဆိုၾကျပီး ရမ္းျဗဲမွ လာေရာက္သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။သူတို႕ကို သံတြဲျမိဳ႕၏ အေနာက္ဘက္ (၃)မိုင္အကြာ တြင္ ရြာ(၄)ရြာ၊သံတြဲျမိဳ႕၏ေျမာက္ဘက္ သူေဌးတိုက္နယ္ရွိ ရြာ(၃)ရြာတြင္ ေတြ႕ရသည္။
ေျမဒူးအျဖစ္ သိၾကေသ ာ အျခားအုပ္စုတစ္ခုကို သံတြဲျမိဳ႕ေပၚတြင္သာ ေတြ႕ရသည္။
သူတို႕သည္ ဗမာစကားေျပာဆိုၾကျပီး၊ ရခိုင္ျပည္ကို ဗမာမ်ားသိမ္းပိုက္စဥ္က သံတြဲတြင္တပ္စြဲခဲ့သည့္ မဟာေမဒင္အဆက္အႏြယ္ ျမိဳ႕ေစာင့္တပ္မ်ားမွ က်န္ရစ္သူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း အခိုင္အမာေျပာဆိုၾကသည္။သူတို႕၏ ဘိုးေဘးမ်ားသည္
ေရႊဘိုခရိုင္ ေျမဒူးျမိဳ႕မွ လာေရာက္ၾကသူမ်ားျဖစ္၍ သူတို႕ကို သူတို႕ ေျမဒူးဟုေခၚဆိုၾကသည္။ေအဒီ-၁၈၅၂ခုႏွစ္တြင္ အုပ္စုႏွစ္ခုေပါင္းလူဦးေရ (၁၅၀၀)ရွိသည္။ ၁၈၇၂ခုႏွစ္တြင္ စုစုေပါင္းလူဦးေရ (၁၅၈၇) ဦးရွိခဲ့ရာမွ ၁၉၀၁ခုႏွစ္တြင္(၃၀၀၀)ခန္႕၊၁၉၁၁ခုႏွစ္
တြင္ (၃၆၇၆)ဦးရွိလာသည္။သူတို႕သည္ သူတို႕၏ ဘာသာေရး၊ဘာသာေရးႏွင့္ဆက္
ႏြယ္ေသာဓေလ့ထံုးတမ္းမွတပါး အိမ္နီးခ်င္း ဗမာ၊ရခိုင္တို႕ႏွင့္ ကြဲျပားျခားနားမႈ မရွိေပ။”

သမိုင္းမွတ္တမ္းအေထာက္အထားမ်ားအရ “ ကမန္“ ဆိုသူမ်ားသည္ ရခိုင္စကား
(ရမ္းျဗဲေဒသိယစကား)ကိုေျပာဆိုသူမ်ားျဖစ္ၾကျပီး၊အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈမွအပ ရခို္င္၊ဗမာတို႕ႏွင့္ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈ၊စားေသာက္ ေနထိုင္မႈ ကြဲျခားနားမႈ မရွိသူမ်ားျဖစ္ၾကပါ
သည္။သံတြဲေဒသသို႕ စာေရးသူမေရာက္ဖူး၍ “ ကမန္” ဆိုသူမ်ားသည္ မည္သည့္ဘာသာ
စကားကို ေျပာဆိုေၾကာင္း၊မည္သို႕မည္ပံု ၀တ္စားဆင္ယင္ၾကေၾကာင္း မသိရွိပါ။
ကိုယ္တိုင္ေတြ႕ျမင္ရသူမ်ားက ကမန္ဆိုသူတို႕ေျပာဆိုသည့္ဘာသာစကား၊၀တ္စား
ဆင္ယင္မႈကို ၾကည့္၍ ခိုး၀င္လာသူ ဘဂၤလီမ်ားက “ ကမန္” အမည္ခံယူကာ ရခိုင္မ်ိဳးႏြယ္စု၀င္
တိုင္းရင္းသား၊ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအျဖစ္ အသြင္ေဆာင္ထားျခင္း ရွိ-မရွိ ခြဲျခားစိစစ္ရမည္
ျဖစ္ပါသည္။
အထူးသျဖင့္ သံတြဲေဒသတြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ ကမန္အမည္ခံယူထားသူ အစၥလာမ္
ဘာသာ၀င္မ်ားကိုယ္တိုင္ မိမိတို႕၏ မ်ိဳးႏြယ္အမည္ကို အလြဲသံုးကာ စစ္တေကာင္းသား
ဘဂၤလီမ်ားက ကမန္အမည္ခံယူကာ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ခံယူထားျခင္းရွိ-မရွိ စိစစ္ေဖၚထုတ္
ရမည္ျဖစ္ပါသည္။သို႕မွသာ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ႏိုင္မည္ ျဖစ္ျပီး
နယ္ေျမလူရန္၊အၾကမ္းဖက္ရန္ ၾကိဳးပမ္းေနၾကေသာ အစြန္းေရာက္ ဘဂၤလီမ်ား၏ ရန္ကုိ
ပူးေပါင္းကာကြယ္ႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။

ေအာင္သူရေက်ာ္(ရကၡိဳင္)