Fwd: ေဆာင္းပါး

Inbox

x

                                                                                                                                                                                                           အားမာန္ (အာရီးယန္မ်ိဳး)
                ျမန္မာမႈ႔ နယ္ပါယ္မွာ ေျပာဆုိသုံးႏႈန္းသည့္ ဓေလ့တခုရွိပါတယ္၊ အသားျဖဴတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကုိ ေယာကၤ်ား ကေလးဆုိရင္ ေမာင္တရုပ္၊ မိန္းခေလးဆုိရင္ မတရုပ္မ လို႔ေခၚၿပီး၊ အသားမဲတဲ႔ ေယာကၤ်ားေလးဆုိရင္ ေမာင္ကုလား၊ မိန္းခေလးဆုိရင္ မကုလားမ လုိ႔ေခၚေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဒီလုိေခၚေ၀ၚသုံးႏႈန္းျခင္းဟာ အေႀကာင္းမဲ့သက္သက္မဟုတ္ပါဘူး၊ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုခု ေပၚမူတည္ၿပီး ျဖစ္ေပၚလာတာျဖစ္ပါတယ္။
                 ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ တရုပ္နဲ႔ပါတ္သက္လု႔ိ လက္လွမ္းမွီသေလာက္၊ တရုပ္တန္း၊ တရုပ္စကားပင္၊ တရုပ္နံနံပင္၊ တရုပ္ဘုံေက်ာင္း၊ မဟုတ္တရုပ္၊ တရုပ္ကဖိ ရွမ္းကအိ ရွိသည့္ဗမာ
အေနာက္မွာ စသည္ျဖင့္ ရွိသလုိ၊ ကုလားနဲ႔ပါတ္သက္လို႔ ကုလားထုိင္၊ ကုလားကာ၊ ကုလားမဇီးသီး၊ ကုလားပဲ၊ ပဲကုလားဟင္း၊ ကုလားေသ ကုလားေမာ၊ ကုလားတက္ေခါက္၊ ကုလားအက္ေန႔၊
ေခါင္းျမီးျခဳံကုလားမ၊ အိမ္တြင္းပုန္းကုလားမ၊ ကေလးကုလား စသည္ျဖင့္ ရွိပါတယ္။ အႏုပညာေလာကမွာလည္း လူရႊင္ေတာ္မ်ားဟာ ကုလားစကား၊ တရုပ္စကား ေတြကုိ ေျပာဆုိၿပီး ဟာသျပဳ
လုပ္ၾကပါတယ္။ ဒီလုိေခၚေ၀ၚျခင္းနဲ႔၊ ျပဳလုပ္ျခင္းဟာ တဖက္သားအေပၚမွာ ခ်ိဳးႏွိမ္ၿပီး ေျပာဆုိျခင္းမဟုတ္ပဲ လူ႔သဘာ၀အရ မိမိပါတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိေနသည့္အရာမ်ားကုိ သမားရုိးက်ထင္မွတ္ၿပီး
အသစ္အဆန္းမ်ားကုိ ေလ့လာ ဆန္းဆစ္သည့္ သေဘာပင္ျဖစ္သည္။ ဥပမာတခု ျပပါဆုိလွ်င္ ထုိင္းႏုိင္ငံ အစုိးရ တီဗြီသတင္းတြင္ ထုတ္လႊင့္သည့္ အစီအစဥ္ တစ္ခုကို ေဖာ္ျပပါမည္။ ႏုိင္ငံျခား
သားတစ္ေယာက္ကုိ ထုိင္းရဲမ်ားမွ ဖမ္းမိရာတြင္ ထုိႏုိင္ငံျခားသားမွ ထုိင္းႏုိင္ငံသားဟု လိမ္လည္ေျပာဆုိရာတြင္ ထုိင္ရဲမ်ားမွ ထုိင္းႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းကုိ သီဆုိခုိင္းရာမွ တလြဲတေခ်ာ္ ျဖစ္ေနသည္
ကုိ လႊင့္ထုတ္သည့္အစီအစဥ္ျဖစ္သည္။ ထုိအစီအစဥ္ကုိ ထုိင္းျပည္သူမ်ား မွ ရယ္ေမာၾကသည္ကုိ ေတြ႕ၾကဳံခဲ့ဖူးသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ ရယ္ေမာျခင္းတြင္ အဓိပါယ္ ပါ၀င္သည္။ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားဟာ
ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ ၀င္ေရာက္လာၿပီး အတုျမင္ အတတ္သင္ျပဳလုပ္ေနပါသလား၊ ဒါေပမဲ့ ထုိင္းလူမ်ိဳးမ်ားနဲ႔ မတူႏုိင္ေသးဘူးဆုိတာကုိ ထုိင္းေတြကုိယ္တိုင္ သရုပ္ေဆာင္ျပသည့္ အစီအစဥ္ျဖစ္သည္။
                 တရုပ္လူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ကုလားလူူမ်ိဳးမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၀င္ေရာက္ေနထုိင္လာသည္မွာ ႏွစ္မ်ားစြာၾကာေသာ္လည္း သိတတ္သည့္ကေလးအရႊယ္မွ အစ လူၾကီးးအဆုံး ယေန႔
အထိ အားလုံးက တရုပ္နဲ႔ ကုလားကုိ ႏိုင္ငံျခားသားအျဖစ္ သိေနၾကသည္ကုိ ျငင္းစရာလုိမယ္မထင္ပါ။ ဒီေန႔ ရုိိဟင္ဂ်ာ နဲ႔ပါတ္သက္လို႔  က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႔ ျဖစ္လာတဲ့အခါ စာေရးသူအေနျဖင့္
မေျပာပဲ မေနႏိုင္ျဖစ္လာသည့္အတြက္ ဒီစာကုိေရးသားရျခင္းျဖစ္သည္။ ရုိဟင္ဂ်ာလုိ႔  မိမိကုိယ္ကုိယ္ ခံယူထားတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ စဥ္းစားၿပီး ေျဖၾကည့္မည့္ ေမးခြန္းေလးမ်ားကုိ ေပးလုိက္ပါတယ္
ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီးေျဖဆုိပါ။

1. ႏုိင္ငံသားနဲ႔ တုိင္းရင္းသားကုိ ဘယ္လိုနားလည္းထားပါသလဲ။
2. ကုလားရုိဟင္ဂ်ာရွိသလို တရုပ္ကလည္း ဂ်ိဳဆင္ဟြာ လုိ႔ နာမည္တစ္မ်ိဳးေပၚလာရင္ လက္ခံမွာလား။
3. ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ကုလားတစ္မ်ိဳးတည္းကုိသာ သီးသန္႔ခြဲျခားၿပီး ဖိႏွိပ္ခံရတယ္ လို႔ထင္သလား။ တကယ္လား။
4. (လူ႔) အခြင့္အေရးႏွင့္ (လု) အခြင့္အေရးကုိ တကယ္နားလည္သလား။ တကယ္လား။
   
5. ႏုိင္ငံတကာ စံႏႈန္းသတ္မွတ္ခ်က္မွာ ေဒသခံဌာေနတုိင္းရင္းသားနဲ႔၊ ႏုိင္ငံသားကုိ ဘယ္လုိသတ္မွတ္တယ္လုိ႔ထင္ပါသလဲ။
6. ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ရုိဟင္ဂ်ာ နာမည္သစ္ႏွင့္မွ ပုိၿပီးအခြင့္အေရးရွိလာမွာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ မူလရွိရင္းစြဲ နာမည္နဲ႔ေကာ ေနထုိင္လို႔မရႏုိင္ဘူးလား။ ေသခ်ာလား။
   
7. ရခုိင္ျပည္မွာ ရုိဟင္ဂ်ာရွိသလို မႏတေလး ရုိဟင္ဂ်ာ၊ ရန္ကုန္ရုိဟင္ဂ်ာ စသည္ျဖင့္ ေပၚလာရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား။

               စာေရးသူငယ္စဥ္က အိမ္နားနီးျခင္း (လ၀က) အရာရွိတစ္ဦး ေျပာဖူးသည့္စကာကုိ တင္ျပသြားပါမည္။ (မင္း-FRC နဲ႕ NRC ကုိသိသလား) (စာေရးသူမွ မသိဘူးလုိ႔ေျဖလုိက္ပါတယ္)
(FRC ဆုိတာ ႏုိင္ငံျခားသား၊ NRC ဆုိတာ ႏုိင္ငံသားကုိေခၚတာတဲ့) (စာေရးသူမွ ဆက္ၿပီး ဘယ္လုိလူေတြကို FRC လုိ႔ သတ္မွတ္ၿပီး ဘယ္လုိလူေတြကုိ NRC လို႔ သတ္မွတ္သလဲ လုိ႔ ေမးပါတယ္)
(သူကတရုပ္နဲ႔ ကုလားဟာ FRC ျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္) (ဘာျဖစ္လုိ႔ FRC ျဖစ္ရတာလဲ သူတုိ႔လည္း ဒီႏုိင္ငံထဲမွာ ေမြးလာတာပဲမဟုတ္လား) (သူတုိ႔ေတြ ဒီႏုိင္ငံထဲမွာ ေမြးလာတာေတာ့ဟုတ္တယ္
ဒါေပမယ့္ သူ႔မိဘ ဘုိးဘြားေတြဟာ တစ္ျခားႏုိင္ငံကျဖစ္တယ္) (စာေရးသူမွ ဆက္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံသားမိဘႏွစ္ပါးဟာ ႏုိင္ငံျခားမွာ သြားၿပီး ေမြးလာတဲ့ကေလးကုိ ျမန္မာျပည္ျပန္ေနတဲ့အခါ FRC
လို႔သတ္မွတ္သလား NRC လို႔သတ္မွတ္သလား) (ထုိအခါ မိဘႏွစ္ပါးကုိ အေျခခံၿပီး ဒီကေလးရဲ႕ ႏိုင္ငံသားျဖစ္မႈ၊ မျဖစ္မႈ ကုိ ႏွစ္ႏိုင္ငံစလုံးမွ အေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ ဥပေဒေၾကာင္းအရ သတ္မွတ္
တယ္) လုိ႔ မွတ္သားခဲ့ဖူးပါတယ္။
                စာေရးသူဟာ ယခုႏိုင္ငံျခားမွာေနပါတယ္ ကုိယ္ေနတဲ့ႏုိင္ငံရဲ႕ ဥပေဒကုိ အတတ္ႏုိင္ဆုံးေလ့လာေလးစားၿပီး ေဒသခံႏိုင္ငံသားမ်ားႏွင့္ သဟဇာတ ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားၿပီးေနပါတယ္။
အခ်ိန္တန္ရင္ ကုိယ့္ႏုိင္ငံကုိ ျပန္ဖုိ႔ အသင့္ျပင္ဆင္ထားပါတယ္။ သူ႔ႏုိင္ငံမွာ ဘယ္လုိပဲလူ႔အခြင့္အေရးအရ ႏုိင္ငံသားေပးေသာ္လည္း ေဒသခံ ႏိုင္ငံသားမ်ားကဲ့သုိ႔ အခြင့္အေရး မရႏုိင္ဘူးဆုိတာကို
ယုံၾကည္ပါတယ္။ နိဂုံးအေနျဖင့္ စာေရးသူကုိ ဆရာသမား ဆုံးမဖူးေသာ စကားတစ္ခြန္းကုိ ေဖာ္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။ ေရာက္တဲ့အရပ္မွာ ငွက္လုိမက်င့္ပါနဲ႔ ပ်ားလုိက်င့္ပါတဲ့၊ ငွက္တုိ႔ဟာ ဒီအပင္မွာနား
ဒီအပင္က အသီးကုိစား ဒီအပင္မွာ မစင္စြန္႔ ပ်ံတဲ့အခါမွာလည္း ဒီအပင္ရဲ႕ သစ္ကုိင္းကုိ ေျခစုန္ကန္ၿပီး ပ်ံသြားတဲ့အတြက္ သစ္ပင္ရဲ႕ အကုိင္းအခက္ေတြဟာ တုန္ခါၿပီးက်န္ခဲ့ရတယ္။ အဖူးအငုံေတြပါ
ေၾကြက်က်န္ခဲ့ရတယ္။ ပ်ားတုိ႔ဟာ မိမိအသုိက္အျမဳံအတြက္ ပန္း၀တ္ရည္ကို ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ စုတ္ယူေသာ္လည္း ၀တ္ရည္မခန္း ပန္းမႏြမ္း လူးလာပ်ံသန္း စုတ္ျမဲတမ္း စုတ္ယူႏုိင္ပါတယ္တဲ့။     nadi  thaing zaw